Είναι γνωστό ότι ο ΟΚΑΝΑ, λόγω του ιδιαίτερου (και περισσότερο αναγκαίου σε περιόδους κρίσης, και εξαιρετικά δύσκολου) έργου που επιτελεί, είχε εξαιρεθεί από τις διατάξεις της Γενικής Κυβέρνησης όταν εφαρμόστηκε το Μνημόνιο. Παραταύτα, εντάσσεται στο Ενιαίο Μισθολόγιο και μάλιστα με μια εξαιρετικά άγρια και επί τα χείρω εφαρμογή, μετά την απόφαση του ΔΣ του ΟΚΑΝΑ.
Η απόφαση που δόθηκε από τη Διοίκηση στο Σύλλογο Εργαζομένων (ακολουθώντας σταθερά την «ιδιόρρυθμη» άποψη της προέδρου για το πώς αντιλαμβάνεται το διάλογο), περιλαμβάνει μείωση της τάξης του (επιπλέον των προηγούμενων περικοπών) 15% για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, και δραματικές όσο και ακατανόητες μειώσεις μισθών στους εργαζόμενους Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης και στους γιατρούς. Για άλλη μια φορά σε εφαρμογή το περίφημο «διαίρει και βασίλευε» : πρώτα διαδίδουμε ότι θα εξαιρεθούν οι γιατροί και θα καταβαραθρωθούν οι αποδοχές των υπολοίπων, στη συνέχεια μειώνουμε τους γιατρούς περισσότερο από τους υπόλοιπους, αύριο θα διαδοθεί ότι οι ξανθοί ΤΕ εξαιρούνται, κοκ Ο στόχος, προφανής. Πέρα από την πρόκληση ασάφειας και σύγχυσης, να στερηθούν οι εργαζόμενοι τα σημαντικότερα όπλα τους: την ενότητα στις διεκδικήσεις και την αλληλεγγύη.
Πίσω από την απόφαση του ΔΣ ωστόσο, υπάρχει και κάτι άλλο: η καταστρατήγηση κάθε έννοιας συλλογικής σύμβασης εργασίας. Στην απόφαση δεν περιγράφεται κανένα κριτήριο (ποιος είναι ο βασικός μισθός ανά κατηγορία; Ποια επιδόματα δικαιούται κανείς;) βάσει του οποίου υπολογίζονται οι αποδοχές – απλώς δίνεται ένα ποσό , απολύτως ακατανόητα υπολογισμένο, ανά εργαζόμενο.
Πέραν αυτού, η άποψη της διοίκησης ότι θα αγωνιζόταν για τη μη εφαρμογή του μισθολογίου, αλλά «δεν μπορεί να το κάνει, διότι στερείται επιχειρημάτων», δεν ευσταθεί. Δεν ζήτησε κανείς να εξαιρεθούμε - μόνοι εμείς- απ’ ό,τι ισχύει σ’ όλη την κοινωνία επειδή κάνουμε πιο «δύσκολη» ή πιο «αποτελεσματική» δουλειά. Όμως, δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζεται πχ το ενιαίο μισθολόγιο και το πλαφόν των 1900 ευρώ σε έναν Οργανισμό όπου η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι επιστημονικό προσωπικό (Π.Ε. και Τ.Ε.), ή σε δομές όπου απαιτείται, για την ασφάλεια των ασθενών και του κοινωνικού συνόλου, να γίνονται εφημερίες. Ούτε να εφαρμόζεται μισθολόγιο που λαμβάνει υπόψη μόνο το πτυχίο και όχι την περαιτέρω (απαραίτητη για την πρόσληψη στο φορέα) μεταπτυχιακή εκπαίδευση. Άλλωστε, μάλλον με τα ίδια επιχειρήματα είχε εξαιρεθεί ως τώρα ο ΟΚΑΝΑ από τις διατάξεις της Γενικής Κυβέρνησης.
Είναι σαφές ότι και η σημερινή επίθεση ενάντια στο μισθό μας, όπως και η τεράστια εντατικοποίηση της δουλειάς που βιώνουμε όλοι τους τελευταίους μήνες, δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε η τελευταία. Εντάσσεται στον πόλεμο που έχουν κηρύξει οι κυβερνώντες ενάντια στον κόσμο της εργασίας – στις εργατικές κατακτήσεις, στις αποδοχές και στην αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Ήδη πέφτουν «στο τραπέζι» (όχι της «διαπραγμάτευσης» αλλά της «βίαιης κατάποσης») νέα μέτρα, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέα χαράτσια. Ακόμα και για τους πιο καλοπροαίρετους είναι πια ξεκάθαρο πως η «έξοδος από την κρίση χάρις στους κυβερνητικούς χειρισμούς» είναι κάτι σαν την «απορρόφηση της λίστας ως το τέλος του χειμώνα» - ανέκδοτο…
Για το λόγο αυτό, το να υπερασπιστούμε τώρα την αξιοπρέπειά μας και το δικαίωμα να ζούμε από τη δουλειά μας, με τη διεκδίκηση συλλογικής σύμβασης εργασίας που να αναγνωρίζει τις ιδιομορφίες του έργου μας και της εξειδίκευσής μας, δεν είναι «λύση απελπισίας». Είναι αναγκαίο, είναι η μόνη παρακαταθήκη για να υπερασπιστούμε τη θέση μας και τις αποδοχές μας στις επόμενες μειώσεις – κι αν είμαστε ενωμένοι, μαχητικοί και αποφασισμένοι είναι κάτι που μπορούμε να το κερδίσουμε !
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου