Για όσους
(λίγους, ελπίζουμε) δεν
γνωρίζουν, να πούμε ότι την Τετάρτη έγινε συνέλευση Αθήνας με
ικανοποιητική συμμετοχή.
Έγινε μεγάλη
συζήτηση για την ανάγκη πραγματικής
«αναδιοργάνωσης των υπηρεσιών» και μια προσπάθεια, πέρα από τη «συνηθισμένη»
ανταλλαγή ενημέρωσης για προβλήματα και δυσκολίες να ξανα-περιγράψουμε τον
ΟΚΑΝΑ που θεωρούμε πως χρειάζονται οι εξαρτημένοι αλλά κι αυτόν (τον ίδιο) όπου
εμείς θα θέλαμε να δουλεύουμε. Έγινε
συζήτηση και για τον τρόπο που η διοίκηση ασκεί εξουσία…
Στη συνέλευση ήρθαν να μας βρουν τόσο
εκπρόσωποι του συλλόγου γονέων όσο και μέλη του προγράμματος, αναστατωμένοι από
τις τελευταίες εξελίξεις.
Στη συνέχεια έγινε παράσταση στο ΔΣ, όπου η
διοίκηση δεσμεύτηκε να μην αποφασίσει στις 26.10 τίποτα σχετικό με την
«αναδιοργάνωση των υπηρεσιών», να κοινοποιήσει σε όλους τους εργαζόμενους την
πρόταση του Αν. Δ/ντή Εφαρμογών και να αφήσει 20 μέρες περιθώριο για να γίνει
διαβούλευση.
Τα συμπεράσματά μας:
- Τίποτα δεν είναι «αυτονόητο» (όχι πως δεν το ξέραμε, βέβαια).
- Η Διοίκηση υποχρεώθηκε, μετά την αντίδραση των εργαζομένων, να κάνει αυτές τις στοιχειώδεις και απολύτως «αυτονόητες» υποχωρήσεις.
Ταυτόχρονα όμως οι Διοικούντες τον ΟΚΑΝΑ
- Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι υποχρεώθηκαν σε «διάλογο» και προσπαθούν να ψελλίσουν ότι «αν κάποιος είχε κάτι να πει μπορούσε να το πει»
- Με επιμονή και συνέπεια παρακάμπτουν το Σύλλογο Εργαζομένων, τα όργανα του (ΕΠΕΣΥ) και τις διαδικασίες του, ζητώντας «πρωτοκολλημένες προσωπικές απαντήσεις από τους εργαζόμενους».
- Δεν δεσμεύτηκαν επ ουδενί σε κάποια διαδικασία συζήτησης – μ’ άλλα λόγια δεν δεσμεύτηκαν ότι θ’ ακούσουν τις τυχόν αντιρρήσεις που θα διατυπωθούν σε «εύλογο χρονικό διάστημα»
- Πολύ καθαρά και συγκεκριμένα μας είπαν ότι «δεν θέλουμε να μας πείτε πως θα θέλατε να είναι τα πράγματα ιδεατά, αλλά να προτείνετε λύσεις που θα ανταποκρίνονται στα σημερινά δεδομένα», δηλαδή να απορροφηθεί η λίστα χωρίς προσλήψεις, χωρίς αντιδραστήρια, χωρίς περισσότερα έξοδα…
- Αρνήθηκαν ουσιαστικά να απαντήσουν στο ερώτημα «Τι θα γίνει με τον κώδικα δεοντολογίας;», «γιατί καθυστερεί;» και «Πότε θα προχωρήσει;»
- Και φυσικά δεν πήραν θέση στο αν συμφωνούν με την επιστολή του Προέδρου προς τους εργαζόμενους όπου ουσιαστικά εκτοξεύονται εναντίον των εργαζομένων απειλές, που καμία προηγούμενη διοίκηση δεν είχε τολμήσει να εκστομίσει («Σε κάθε περίπτωση, οι εκφέροντες κατά του Οργανισμού και της Διοίκησής του λόγο απαξιωτικό και υβριστικό, έχουν την υποχρέωση να αποδείξουν πάραυτα αυτά τα οποία ισχυρίζονται, εάν επιθυμούν να διατηρήσουν το ρόλο τους και την αξιοπιστία τους ως λειτουργοί της Δημόσιας Υγείας και υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος»).