Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012


ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΟΚΑΝΑ

Την Τετάρτη, όπως είναι γνωστό, είχαμε στάση εργασίας και παράσταση στο υπουργείο Υγείας για να διαμαρτυρηθούμε για τις βάρβαρες μειώσεις των μισθών μας και να διεκδικήσουμε την μη ένταξη των εργαζομένων του ΟΚΑΝΑ στο ενιαίο μισθολόγιο. (Μπορεί να μην συγκεντρώθηκαν τόσοι εργαζόμενοι όσοι θα θέλαμε, αλλά λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων στις μονάδες είναι σχεδόν αδύνατον να φύγει πριν την λήξη της βάρδιας, καθώς όλες οι μονάδες λειτουργούν στην πράξη με προσωπικό ασφαλείας, ίσως δεν πρέπει να είμαστε δυσαρεστημένοι, που ακόμη μπορούμε και κάνουμε συγκεντρώσεις).
Στην συνάντηση με τον Υφυπουργό ήρθε και η Πρόεδρος και ο Γενικός Διευθυντής του ΟΚΑΝΑ.
Από τη μεριά του Συλλόγου, εκτός από την κατάθεση της πλήρους αντίθεσης στην εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, εξηγήθηκε με σαφήνεια και επιχειρήματα ότι ο ΟΚΑΝΑ δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσει τις περικοπές και τα πλαφόν των 1900 ευρώ

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

ΑΠΕΡΓΙΑ στις 17 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ----ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ στις 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στην ΑΠΕΡΓΙΑ της 17ης Ιανουαρίου και πορευόμαστε μαζί με τα υπόλοιπα σωματεία του Συντονισμού Ψυχικής Υγείας.(προσυγκέντρωση: Αιόλου και Σταδίου, στις 11.00 πμ)

  • ενάντια στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων
  • αλληλεγγύη στους χαλυβουργούς και σε όσους αγωνίζονται ενάντια στη λαίλαπα των μέτρων που καταστρέφουν τις ζωές μας 
Κάνουμε ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ την 18η Ιανουαρίου και συγκεντρωνόμαστε στις Κεντρικές υπηρεσίες για να διαμαρτυρηθούμε για την ένταξη του ΟΚΑΝΑ στο ενιαίο μισθολόγιο και τις άγριες περικοπές που συνεπάγεται. Πάνω από όλα για να διαμαρτυρηθούμε και να μην επιτρέψουμε την de facto κατάργηση της Συλλογικής μας Σύμβασης. 
Κερδίσαμε το δικαίωμα στην ΣΣΕ με αγώνες δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν να μας το πάρει πίσω.Στο δρόμο που εμείς οι ίδιοι ανοίξαμε στο παρελθόν, στο δρόμο που βαδίζουν περήφανοι σήμερα οι χαλυβουργοί, επιτέλους ας (ξανα)περπατήσουμε κι εμείς. 
Γιατί ο δρόμος του αγώνα είναι ο μόνος που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. 
Και γιατί όσο σκύβουμε το κεφάλι τόσο μεγαλύτεροι και δυνατότεροι θα μας φαίνονται.

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ



Την Παρασκευή 13/01 στο ΕΚΑ πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση του Συντονισμού Εργαζομένων και Απολυμένων στην Ψυχική Υγεία-Πρόνοια και Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων. Συμμετείχαν συνάδελφοι και εκπρόσωποι σωματείων από την Ψυχική Υγεία, την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Εξάρτησης, την Ειδική Αγωγή.
Συζητήθηκε ότι η προηγούμενη χρονιά έκλεισε με την αποτροπή κλεισίματος των υπηρεσιών μας, αφού καταφέραμε να εξασφαλιστεί μερικώς η χρηματοδότηση που είχε αρχικά κοπεί το προηγούμενο καλοκαίρι.
Όλοι βγάζουμε το συμπέρασμα ότι αν δεν είχαμε παλέψει για κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα εξακολουθούσε η λειτουργία των φορέων.
Ωστόσο αυτό βάζει και τα καθήκοντα για τη νέα χρονιά καθώς η κατάσταση οδηγείται σε κατάρρευση των υπηρεσιών μας. Σε όλους τους χώρους μέτρα όπως οι περικοπές μισθών σε επίπεδο μισθών πείνας, οι μη ανανεώσεις συμβάσεων και ο κατ’ επίφαση προϋπολογισμός, με μειώσεις έως και 50%,  δείχνουν τι πρόκειται να συμβεί, τι συμβαίνει ήδη.
Οι υπηρεσίες μας τινάζονται στον αέρα με ευθύνη του ΥΥΚΑ και της κυβέρνησης που σαρώνουν τα πάντα. Πλέον όμως σε πολλές περιπτώσεις οι διοικήσεις καλούνται και αυτές να προχωρήσουν σε άμεσες, σοβαρές περικοπές με μόνη δικαιολογία την οικονομική κρίση. Επιτείνουν τη δυσλειτουργία των φορέων και οδηγούν όχι απλά σε υποβάθμιση, αλλά οριστική διάλυση των υπηρεσιών όπως τις ξέραμε μέχρι τώρα, με ότι αυτό σημαίνει για εργαζόμενους και λήπτες που τις έχουν άμεση ανάγκη. Να ξέρουμε πως ότι συμβαίνει σε μια δομή σήμερα μπορεί να συμβεί σε όλους αύριο.
Το αμέσως επόμενο διάστημα είναι πολύ κρίσιμο για να παλέψουμε συντονισμένα για τη δουλειά μας και τα δικαιώματα των πληθυσμών που αυτή αφορά. Μπαίνει θέμα επιβίωσης όλων.

Σε πρώτη φάση αποφασίστηκαν τα παρακάτω:
-Συμμετοχή στην 24ωρη Παναττική Απεργία στις 17/01, κάθε χώρος αποφασίζει για τη διάρκεια της κινητοποίησης, κοινό ραντεβού προσυγκέντρωσης Αιόλου με Σταδίου στις 11.00πμ και πορεία προς Κλαυθμώνος και Βουλή.
-Ψηφίσματα συμπαράστασης από όλους τους χώρους και σωματεία που συμμετέχουν στο Συντονισμό για τις πρόσφατες απολύσεις συναδέλφων στο Περιβολάκι και στον αγώνα που δίνουν με αρχή τη 48ωρη απεργία στις 18-19/01.
-Εκπρόσωπος του Συντονισμού θα δώσει ψήφισμα συμπαράστασης στους εργαζόμενους του ΑΛΤΕΡ και να δημοσιοποιήσουμε τα δικά μας προβλήματα και αιτήματα μέσω του σταθμού.
-Να υπάρξει ένας απολογισμός της περασμένης χρονιάς.
-Επόμενη συνάντηση Συντονισμού Σάββατο 21/01 στις 10.30πμ στο ΕΚΑ.

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΘΗΝΑΣ 12.01 - ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΟΚΑΝΑ ΣΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ



Είναι γνωστό ότι ο ΟΚΑΝΑ, λόγω του ιδιαίτερου (και περισσότερο αναγκαίου σε περιόδους κρίσης, και εξαιρετικά δύσκολου) έργου που επιτελεί, είχε εξαιρεθεί από τις διατάξεις της Γενικής Κυβέρνησης όταν εφαρμόστηκε το Μνημόνιο. Παραταύτα, εντάσσεται στο Ενιαίο Μισθολόγιο και μάλιστα με μια εξαιρετικά άγρια και επί τα χείρω εφαρμογή, μετά την απόφαση του ΔΣ του ΟΚΑΝΑ.
Η απόφαση που δόθηκε από τη Διοίκηση στο Σύλλογο Εργαζομένων (ακολουθώντας σταθερά την «ιδιόρρυθμη» άποψη της προέδρου για το πώς αντιλαμβάνεται το διάλογο), περιλαμβάνει μείωση της τάξης του (επιπλέον των προηγούμενων περικοπών) 15% για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, και  δραματικές όσο και ακατανόητες μειώσεις μισθών στους εργαζόμενους Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης και στους γιατρούς. Για άλλη μια φορά σε εφαρμογή το περίφημο «διαίρει και βασίλευε» : πρώτα διαδίδουμε ότι θα εξαιρεθούν οι γιατροί και θα καταβαραθρωθούν οι αποδοχές των υπολοίπων, στη συνέχεια μειώνουμε τους γιατρούς περισσότερο από τους υπόλοιπους, αύριο θα διαδοθεί ότι οι ξανθοί ΤΕ εξαιρούνται, κοκ Ο στόχος, προφανής. Πέρα από την πρόκληση ασάφειας και σύγχυσης, να στερηθούν οι εργαζόμενοι τα σημαντικότερα όπλα τους: την ενότητα στις διεκδικήσεις και την αλληλεγγύη.

Πίσω από την απόφαση του ΔΣ ωστόσο, υπάρχει και κάτι άλλο:  η καταστρατήγηση κάθε έννοιας συλλογικής σύμβασης εργασίας. Στην απόφαση δεν περιγράφεται κανένα κριτήριο (ποιος είναι ο βασικός μισθός ανά κατηγορία; Ποια επιδόματα δικαιούται κανείς;) βάσει του οποίου υπολογίζονται οι αποδοχές – απλώς δίνεται ένα ποσό , απολύτως ακατανόητα υπολογισμένο, ανά εργαζόμενο.

Πέραν αυτού, η άποψη της διοίκησης ότι θα αγωνιζόταν για τη μη εφαρμογή του μισθολογίου, αλλά «δεν μπορεί να το κάνει, διότι στερείται επιχειρημάτων», δεν ευσταθεί. Δεν ζήτησε κανείς να εξαιρεθούμε  - μόνοι εμείς- απ’ ό,τι ισχύει σ’ όλη την κοινωνία επειδή κάνουμε πιο «δύσκολη» ή πιο «αποτελεσματική» δουλειά. Όμως, δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζεται πχ το  ενιαίο μισθολόγιο και το πλαφόν των 1900 ευρώ σε έναν Οργανισμό όπου η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι επιστημονικό προσωπικό (Π.Ε. και Τ.Ε.), ή σε δομές όπου απαιτείται, για την ασφάλεια των ασθενών και του κοινωνικού συνόλου, να γίνονται εφημερίες. Ούτε να εφαρμόζεται μισθολόγιο που λαμβάνει υπόψη μόνο το πτυχίο και όχι την περαιτέρω (απαραίτητη για την πρόσληψη στο φορέα) μεταπτυχιακή εκπαίδευση. Άλλωστε, μάλλον με τα ίδια επιχειρήματα είχε εξαιρεθεί ως τώρα ο ΟΚΑΝΑ από τις διατάξεις της Γενικής Κυβέρνησης.    

Είναι σαφές ότι και η σημερινή επίθεση ενάντια στο μισθό μας, όπως και η τεράστια εντατικοποίηση της δουλειάς που βιώνουμε όλοι τους τελευταίους μήνες, δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε η τελευταία. Εντάσσεται στον πόλεμο που έχουν κηρύξει οι κυβερνώντες ενάντια στον κόσμο της εργασίας – στις εργατικές κατακτήσεις, στις αποδοχές και στην αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Ήδη πέφτουν «στο τραπέζι» (όχι της «διαπραγμάτευσης» αλλά  της «βίαιης κατάποσης») νέα μέτρα, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, νέα χαράτσια. Ακόμα και για τους πιο καλοπροαίρετους  είναι πια ξεκάθαρο πως η «έξοδος από την κρίση χάρις στους κυβερνητικούς χειρισμούς» είναι κάτι σαν την «απορρόφηση της λίστας ως το τέλος του χειμώνα» -  ανέκδοτο…  

Για το λόγο αυτό, το να υπερασπιστούμε τώρα την αξιοπρέπειά μας και το δικαίωμα να ζούμε από τη δουλειά μας, με τη διεκδίκηση  συλλογικής σύμβασης εργασίας που να αναγνωρίζει τις ιδιομορφίες του έργου μας και της εξειδίκευσής μας, δεν είναι «λύση απελπισίας». Είναι αναγκαίο, είναι η μόνη  παρακαταθήκη για να υπερασπιστούμε τη θέση μας και τις αποδοχές μας στις επόμενες μειώσεις – κι αν είμαστε ενωμένοι, μαχητικοί και αποφασισμένοι είναι κάτι που μπορούμε να το κερδίσουμε !
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ