24/05/2013
ΗΜΕΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ
ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΗ, ΤΟΝ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟ
Συνάδελφοι,
Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από την υπογραφή του κατά σειρά πρώτου «μνημονίου» με ΕΕ και ΔΝΤ. Τρία χρόνια σκληρά για την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Τρία χρόνια με τον ήλιο θαμπό και εμάς, τους εργαζομένους στην αντιμετώπιση της εξάρτησης, να ψηλαφούμε στα άφεγγα – πρώτα όσα εμείς και οι προηγούμενες γενιές είχαμε χτίσει, λίγο ύστερα την ίδια την εργασιακή επιβίωσή μας.
Στα τρία χρόνια αυτά δεν έλειψαν χαραγματιές στον ουρανό. Ανασάναμε, νιώσαμε να παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας με τις μεγαλειώδεις γενικές απεργίες, τις πλατείες, τις συνελεύσεις γειτονιών, τα τοπικά κινήματα για το περιβάλλον και τα διόδια, τα κοινωνικά ιατρεία και άλλες μορφές αγώνων και κινημάτων, στα οποία πολλοί συναντηθήκαμε.
Καταφέραμε κάποτε να ανακόψουμε την καταστροφική ορμή των «μνημονίων», κάποτε και να την εκτρέψουμε πίσω στους «νεροκράτες», αφού τέσσερις κυβερνήσεις άλλαξαν μέσα στην τριετία. Δεν καταφέραμε, όμως, να την αποτρέψουμε συνολικά. Μεγάλες οι ευθύνες των ηγεσιών των τριτοβάθμιων (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) αλλά και πολλών δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων. Τα σωματεία βάσης -τόσο ως Δ.Σ. όσο και ως Μέλη- έχουμε επίσης ευθύνες για την προσκόλληση σε μαθημένες συμπεριφορές, που επιστεγάζονται στην περίφημη ανάθεση («πληρώνω, ψηφίζω, τελειώνω») και στον συντεχνιασμό, με ή χωρίς «ενωτικές» κορώνες.
Βρισκόμαστε σήμερα σ’ ένα κρίσιμο σημείο. Το νιώθουμε όλοι, το συζητάμε στην δουλειά, στο σπίτι, στις βόλτες με φίλους. Και η έλλειψη κατανοητής, πειστικής συλλογικής διεξόδου τυλίγει τις ψυχές μας, γδέρνοντάς τις από ανθρώπινες κατακτήσεις αιώνων, μέχρι τις σκοτεινές, ανθρωποφάγες γωνιές τους.
Σήμερα παλεύουμε να παραμείνουμε άνθρωποι – να σε ποιο «ειδικότερο» περιβάλλον, σε σχέση με την δουλειά μας,
Οι προϋπολογισμοί των Κέντρων Πρόληψης και του ΟΚΑΝΑ δεν επαρκούν για την επιβίωσή τους το 2013: λιγότερο προφανής η μη βιωσιμότητα του ΚΕΘΕΑ, αφού η εκεί «λύση» στηρίζεται στα πήλινα πόδια των «φιλανθρωπιών» ιδιωτών. ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ και το Κέντρο Πρόληψης του Δήμου Αθηναίων καταγράφηκαν στην «διαρρέουσα» λίστα οργανισμών προς κατάργηση/συγχώνευση. Προβλέπονται συγχωνεύσεις Ψυχιατρικών Νοσοκομείων, ενώ με τον νόμο, που έχει ετοιμαστεί στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, οι «καθαρά» δημόσιοι οργανισμοί θα μετατρέπονται σε ΝΠΙΔ εν μια νυκτί: άρα το 18 ΑΝΩ κινδυνεύει εξίσου με κατάργηση/συγχώνευση και απολύσεις. Την προηγούμενη βδομάδα ζητήθηκε από τις διοικήσεις όλων των ΝΠΙΔ των Υπουργείων αποστολή στοιχείων που «βρωμάει» απολύσεις, με τον εκβιασμό ότι αν δεν σταλούν, δεν θα χρηματοδοτηθούν οι φορείς για το 2014. Κι από πάνω οι διοικήσεις καλούν «ανήσυχες» τους εργαζομένους σε αυστηρή εφαρμογή του 8ώρου, επιλέγοντας να δυναμώσουν τον φόβο και την εσωστρέφεια, ενώ το ζουμί των εξελίξεων είναι Έξω και κυλάει με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Και ύστερα απ’ τον πανικό των τελευταίων 15 ημερών, με τις «διαρροές» να δίνουν και να παίρνουν και την συλλογή στοιχείων από όλα τα ΝΠΙΔ ολοκληρωμένη: μια απότομη και απόλυτη «σιγή ασυρμάτου».
Η τακτική είναι ολοκληρωτικής έμπνευσης – κι αυτό γίνεται κατανοητό, ίσως, στο επίπεδο της λογικής. Ο εχθρός, όμως, πατάει στα συναισθήματα και στην ανάγκη για να εξουδετερώσει την λογική. Και νιώθει ακόμα πιο ισχυρός, χρησιμοποιώντας ένα ολόκληρο σύστημα προσώπων και μηχανισμών, τους οποίους καλεί να συμμετέχουν (ενεργά ή παθητικά) στην διαχείριση των ειλημμένων αποφάσεων, καθένας προς ίδιον, «ατομικό» όφελός του. Ο εχθρός χτίζει την συλλογική καταστροφή πάνω στην «ατομική σωτηρία» – μέχρι τον επόμενο γύρο.
Λόγια περισσότερα δεν χρειάζονται. Στο κρίσιμο σημείο όπου βρισκόμαστε, έχουμε δύο επιλογές:
1). Καθένας ξεχωριστά παραμένουμε σιωπηλοί παρατηρητές, μπας και την γλιτώσουμε, άρα μπας και καεί πρώτα ο άλλος στην πυρρά, περιμένοντας και από τα Δ.Σ. των Σωματείων να βγάλουν κάποιον λαγό, αλλά κι απ’ τις διοικήσεις να βγάλουν κάποιον άλλον – κι όπου κάτσει η μπίλια. Καθένας ξεχωριστά ντύνουμε την στάση αυτή με λόγο συντηρητικό ή επαναστατικό, κατά ιδεολογική προτίμηση, για να αρέσουμε στον εαυτό μας και να προκαλούμε τους υπόλοιπους θετικά ή αρνητικά – κι έτσι έχουμε και μια αίσθηση ότι κάτι κινείται.
2). Καθένας μαζί με Άλλους μετακινούμαστε, όχι για να την γλιτώσει ο εαυτός μας αλλά για να μην καεί κανένας Άλλος στην πυρρά, τροφοδοτώντας με την γνώμη και την φυσική διαθεσιμότητά μας τα Δ.Σ. των Σωματείων και κρατώντας αποστάσεις από τις διοικήσεις – και πασχίζουμε να ανυψώσουμε τις ζωές μας απ’ το επίπεδο αριθμών σε ρουλέτα. Καθένας μαζί με Άλλους αφήνουμε τα ιδεολογικά κουρέλια στην μπάντα, αναζητούμε τον εαυτό μας μαζί και μέσα από τους Άλλους – κι έτσι κινούμαστε οι ίδιοι πραγματικά.
Τα Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ, Συλλόγου Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ, Σωματείου των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης καθώς και Εργαζόμενοι του 18 ΑΝΩ, καλούμε όσες και όσους συναδέλφους εργάζεστε στην Αττική και σε κοντινούς νομούς, σε κοινή συνάντηση, την Παρασκευή, 24 Μαΐου, ώρα 6μμ., στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, Αθήνα).
Εκεί θα ανοίξουμε μια πρώτη συζήτηση αναφορικά με το πού και πώς εκτιμούμε ότι κινούνται οι εξελίξεις και πού και πώς θέλουμε εμείς να πάμε. Δεν είναι εύκολο εγχείρημα, μετά από χρόνια πορειών ξεχωριστών και πολλές φορές ασύμβατων. Είναι, όμως, ένα πρώτο βήμα προς την συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά – τις αξίες που μπορούν να μας δώσουν δύναμη αντίστασης, με ορίζοντα την νίκη.
Σας περιμένουμε.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς,
Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης
Εργαζόμενοι 18 ΑΝΩ
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου