...CLAMAVI - ένα κείμενο του ALONSO CONTRERAS

 Παρουσιάζουμε στο φιλόξενο blog μας τη συνεισφορά του σχολιαστή Alonso Contreras, όπως μας την έστειλε. Υπενθυμίζουμε πως η σελίδα μας είναι ανοιχτή όχι μόνον σε πολιτικές  και συνδικαλιστικές σκέψεις αλλά και στη λογοτεχνία - και σε όποιο κείμενο ή εικόνα μπορεί να μας κάνει σοφότερους ή να μας ψυχαγωγήσει

 ……Clamavi

Εκείνο το πρωί ο Dr Joseph Goebbels ξύπνησε νωρίς,όπως εξάλλου το συνήθιζε κάθε φορά που επισκεπτόταν την Ελλάδα.Αγαπούσε αυτή τη χώρα και ήθελε να περνάει όσο το δυνατόν περισσότερες στιγμές αναπνέοντας τον αέρα της και απολαμβάνοντας τον ήλιο της και ο Σεπτέμβρης εκείνης της χρονιάς ήταν ιδιαίτερα καλός μαζί του.Οι μέρες ήταν ακόμα ζεστές με μια ελαφριά φθινοπωρινή αύρα να έρχεται κάθε απόγευμα, την ώρα ακριβώς που χρειαζόταν ώστε η θέρμη του ήλιου να μην κάνει την μέρα ανυπόφορη. Η θάλασσα ήταν πάντα ήρεμη και χλιαρή, μια αληθινή λίμνη, που συναντιόταν με τον ουρανό στον ορίζοντα, κάνοντας το όριο μεταξύ τους σχεδόν αόρατο.

                Κάθισε στον κήπο του επαρχιακού ξενοδοχείουκαι κοίταξε για λίγο τον βιενέζικο καφέ με την πλούσια κρέμα και το αχνιστό apfelstrudel,που τον περίμεναν πάνω στο βαμμένο με άσπρη λαδομπογιά, σιδερένιο τραπέζι. Θα μπορούσε να ήταν μια όμορφη μέρα αλλά δεν ήταν. Ο Dr. Goebbels ήταν βαθιά προβληματισμένος.Τα τελευταία λόγια του Führer αντηχούσαν μέσα στο κεφάλι του,ακριβώς όπως του τα είχε πει πριν πέντε ημέρες:

-Joseph, η Ελλάδα πρέπει να καταστραφεί.

-Führer μου! Γιατί; Το λίκνο του Δυτικού Πολιτισμού; Η πατρίδα όλων όσων θεωρούμε ιερά;

-Ανοησίες.Ο λαός,που περιγράφεις έχει πεθάνει εδώ και αιώνες. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή ζουν μόνο αμαθείς χωρικοί ή ακόμα χειρότερα ημιμαθείς χωρικοί με πτυχία Πανεπιστημίων. Μέτριοι τεχνοκράτες,ανίκανοι για ανεξάρτητη σκέψη,έτοιμοι να ακολουθήσουν όποιον τους μιλήσει στο συναίσθημα και να θαυμάσουν όποιον κενόδοξο μωρολόγο χρησιμοποιεί μεγάλες και δύσκολες λέξεις. Ένας τέτοιος λαός δεν έχει ούτε παρελθόν ούτε μέλλον και δεν του αξίζει  να έχει.Η Ελλάδα πρέπει να πεθάνει.

-Μα Führer μου, να μην τους δώσουμε ούτε μια ευκαιρία;

-Για αυτό το λόγο στέλνω εσένα Joseph,τον εξυπνότερο,πιο δαιμόνιο και πιο ανήθικο άνθρωπο σε όλο το Reich. Αν καταφέρεις να μου βρεις έστω κι έναν Έλληνα, που να δικαιολογεί την ύπαρξη του ελληνικού έθνους, θα τους χαριστώ….

                Και τώρα εδώ.Πώς να βρει έναν τέτοιο άνθρωπο και πού να ψάξει;Είχε κινητοποιήσει όλο το δίκτυο των πρακτόρων του στην Ελλάδα αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή όλα τα δεδομένα έδειχναν να δικαιολογούν την άποψη του Führer.

                Αργά και συνοφρυομένος προσάρμοσε ένα τσιγάρο με αρωματικό, τούρκικο καπνό στην πίπα από ταρταρούγα ,που του είχε χαρίσει η Μάγδα. Έβγαλε από την τσέπη του το i-phone του (sic) και άρχισε την άσκοπη περιήγηση στο Facebook.Μερικά λεπτά αργότερα το πρόσωπο του έλαμψε ξαφνικά. Ένας ορμητικός χείμαρρος συναισθημάτων άφησε τα ίχνη του στα φρύδια και την γρυπή μύτη του Dr. Goebbels. Η έκπληξη διαδεχόταν τη φρίκη και ο τρόμος την αγαλλίαση. Τινάχτηκε απότομα, σχεδόν αναποδογυρίζοντας το τραπέζι και φώναξε τον πιστό του θαλαμηπόλο όσο δυνατότερα μπορούσε.

-Herman, Herman είπα.Τρέχα γρήγορα.

-Με φωνάξατε Σατανικότατε;

-Herman,νομίζω πως η αναζήτηση μου τελείωσε.Τον βρήκα Herman,τον βρήκα!!

-Γλοιωδέστατε;

-Βρήκα τον άνθρωπο, που ίσως σώσει την Ελλάδα.Κοίτα αυτό το profile στο Facebook.

-Τα ελληνικά μου δεν είναι καλά Εθνικοσοσιαλιστικότατε,αλλά θα προσπαθήσω.Μαξέντιος Τσατσονης, σωστά;

-Περίφημα πιστέ μου φίλε.Περίφημα. Μαξέντιος Τσατσονης.Πρόκειται περί επιφανούς ουρολόγου και διακεκριμένου διοικητικού στελέχους σε γνωστό ελληνικό φορέα του Υπουργείου Υγείας.Κοίτα την ανάρτηση του.Κοίτα! Πρόκειται για θαύμα, για έναν από μηχανής Θεό.

-Χυδαιότατε,παρακαλώ εξηγήστε μου.

                Βεβαίως φίλε μου. Προφανώς ο κος Τσατσονης θέλει να πετύχει κάτι ή τουλάχιστον να υποστηρίξει μια θέση.Πως ξεκινά λοιπόν;Με κάποιο λογικό ή έστω λογικοφανές επιχείρημα; Όχι. Ξεκινά με μια επίκληση στο συναίσθημα.Πόσο ελάχιστα ελληνικό αλήθεια αλλά και πόσο γερμανικό.Η επίκληση στο συναίσθημα ως τέχνασμα είναι από τα βασικά περιγραφόμενα από τον Schopenhauer στην «Εριστική διαλεκτική» και ο κος Τσατσονης την χρησιμοποιεί αριστοτεχνικά εδώ.Φυσικά το να έχει κάποιος φτωχούς και βιοπαλαιστές παππούδες δεν αποτελεί εγγύηση ότι ο ίδιος είναι έντιμος ή αγαθός κι όμως κοίτα στα σχόλια πόσο έχει συγκινήσει τους «ακόλουθους» του.Ω, αυτοί οι Έλληνες. Ο λαός που γέννησε τη λογική, έρμαιο στα χέρια κάθε μέτριου λογοκλόπου.

                Μα ας συνεχίσουμε λίγο να εξετάζουμε αυτό το εκτός κάθε ορίου κείμενο. Παρατήρησες Herman πως από την αρχή ως το τέλος υπάρχουν ελάχιστα σημεία στίξης; Θα μπορούσε να είναι λογοτεχνικό τέχνασμα αλλά κάτι τέτοιο προϋποθέτει την ύπαρξη δεινής ικανότητας, πράγμα αδύνατο αφού πρόκειται περί ιατρού. Αποτελεί θαύμα το γεγονός ότι κατάφερε έστω και να συντάξει μερικές προτάσεις. Αφού δεν είναι λογοτέχνημα λοιπόν η μόνη εναλλακτική άποψη είναι ότι αποτελεί δείγμα πνευματικής σύγχυσης. Ο λόγος του είναι σχεδόν παραληρηματικός. Κι όμως συνεχίζει και γοητεύει Έλληνες. Έλληνες! Ανθρώπους που θα έπρεπε να έχουν λογικό και δομημένο τρόπο σκέψης. Αχ Führer, Führer  μου πόσο δίκαιο είχες.

                Ως εδώ βλέπουμε στοιχεία παθολογίας και ίσως κάποια ελαφρά ανηθικότητα. Αυτό που ακολουθεί όμως είναι απόλυτα χυδαίο. Ένα συνονθύλευμα κενολογιών όπου γίνεται χρήση μεγάλων και δύσκολων λέξεων προκειμένου να εντυπωσιαστούν οι αναγνώστες από τις γνώσεις του γράφοντος. Κοίτα για παράδειγμα εδώ που χαρακτηρίζει τον οργανισμό όπου εργάζεται ως θνησιγενή. Στα ελληνικά θνησιγενής είναι αυτός που πεθαίνει κατά τη διάρκεια ή λίγο μετά τον τοκετό. Ένας οργανισμός, που λειτουργεί δεκαετίες είναι λοιπόν θνησιγενής; Ο ιπομφόλυγγες πάλι, τι σου λένε; Κάποιο υβρίδιο της ελληνικής πανίδας ίσως; Διασταύρωση Πόμφου και Λύγγα; Δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο αφού η ελληνική λέξη για τις φούσκες είναι πομφόλυγες και όχι πομφόλυγγες.Και συνεχίζουν όλοι να εντυπωσιάζονται. Είναι να απορεί κανείς αλλά αυτού του είδους η αναγνώριση μιας ψευδεπίγραφης ,πολυσχιδούς διανοητικής ισχύος μοιάζει να αποτελεί ζωτική ανάγκη για τον δρ.Τσατσονη. Δεν την ζητά, σχεδόν την επιβάλλει. Χαρακτηριστικό δείγμα ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης θα έλεγα.

                Η πραγματική όμως χυδαιότητα του κειμένου εντοπίζεται στην τερατώδη αλαζονεία του γράφοντος αφού ούτε λίγο ούτε πολύ αποκαλεί τους πάντες στον οργανισμό άχρηστους, τεμπέληδες, αναποτελεσματικούς, μη παραγωγικούς και πολλά άλλα ενώ διατηρεί για τον εαυτό του την σχεδόν μεσσιανική θέση του απόλυτου τιμητή. Κοίτα εδώ στα σχόλια, στην κατ’ουσία δευτερολογία του. Από τις εκατό λέξεις πάνω από πενήντα είναι «Εγώ» και «Έχω». Διαβάζοντας το κάποιος θα μπορούσε να σχηματίσει την εντύπωση πως όλος ο οργανισμός απαρτίζεται από τον δρ.Τσατσονη. Πραγματικά θα ήθελα να ξέρω αν αυτή η κομπορρημοσύνη έχει κάποιο αντίκρισμα στον πραγματικό κόσμο.

-Herman!!!

-Μάλιστα Θηριωδέστατε.

-Έχουν ετοιμάσει οι μυστικές υπηρεσίες μας κάποιο φάκελο για αυτόν τον άνθρωπο;

-Θα κοιτάξω αμέσως Φονικότατε.

                Ο θαλαμηπόλος εξαφανίστηκε για λίγο και επέστρεψε σε μισή ώρα. Στα χέρια του κρατούσε ένα χαρτονένιο φάκελο  σε ξεθωριασμένο μπλε χρώμα, δεμένο με σπάγκο. Τον ακούμπησε δίπλα στο γεμάτο πλέον σταχτοδοχείο, πάνω στο τραπέζι του κήπου. Ο Dr. Goebbels,ανυπόμονα και με μια κίνηση χωρίς ίχνος από την χαρακτηριστική για αυτόν κομψότητα, άρπαξε τον φάκελο, έβγαλε τον σπάγκο και άρχισε να ξεφυλλίζει το ογκωδέστατο περιεχόμενο του, διαβάζοντας  μεγαλόφωνα.

-Μάλιστα…φοιτητικά χρόνια φυσιολογικά σχεδόν. Πάντα υποταγμένος και συστημικός με ψευδαισθήσεις επαναστατικής και αντισυμβατικής συμπεριφοράς όμως. Διακαής πόθος για αποδοχή από το γυναικείο φύλο, την οποία όμως επιτύγχανε σπανίως και μερικώς. Έξυπνος αλλά όχι όσο ο ίδιος νόμιζε για τον εαυτό του. Μια χρυσή μετριότητα θα έλεγε κανείς. Κρυφά ζηλόφθων απέναντι σε όσους εκλάμβανε να είναι πιο ικανοί από αυτόν ή με περισσότερα τυπικά προσόντα. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η ασυνείδητη κοινωνική κατωτερότητα τον κατατρώνε σα σαράκι και τον οδηγούν σε μια άσκοπη πολυπραγμοσύνη.  Συνεσταλμένος σε βαθμό δουλικότητας όταν δεν βρισκόταν σε θέση ισχύος, εκδικητικός όταν βρισκόταν.

                Πολλά από τα χαρακτηριστικά που εκδήλωσε στη φοιτητική του ζωή θα τον ακολουθήσουν και στη μετέπειτα σταδιοδρομία του. Ως ιατρός αναζητά αρκετά το χρήμα προσπαθώντας όμως να δείξει ότι δεν τον ενδιαφέρει. Μέτριος στην εφαρμογή της επιστήμης του και κάκιστος στην άσκηση οποιασδήποτε διοίκησης. Παρεμβαίνει συχνά σε αποφάσεις των ιατρικών συμβουλίων, ακυρώνοντας αποφάσεις συναδέλφων αναιτιολόγητα, δημιουργώντας το φαινόμενο splitting υπέρ ασθενών με μοναδικό σκοπό να υποβαθμίσει τον ρόλο τον πρώτων και να κερδίσει τον θαυμασμό των δευτέρων. Κακές γλώσσες υποστηρίζουν ότι πίσω από αυτή την συμπεριφορά ίσως υποκρύπτονται «πεζά» κίνητρα όπως ο προσπορισμός υλικού κέρδους, φήμες που ποτέ δεν αποδείχτηκαν όμως.

                Όταν αναλαμβάνει θέση ευθύνης στον οργανισμό αφήνει όλο τον χείμαρρο των ελαττωμάτων να ξεχυθεί ασυγκράτητος. Γεμάτος ψευδαισθήσεις μεγαλείου προσπαθεί να είναι πανταχού παρών, αναλαμβάνει έργα που τον ξεπερνούν και κομπάζει για τα ελλιπέστατα αποτελέσματα που παράγει. Παρεμβαίνει παντού, ακυρώνοντας συναδέλφους του, ακόμα κι αν χρειαστεί να παραβεί ή να αγνοήσει κανονισμούς και ντιρεκτίβες που αλαζονικά έχει θεσπίσει ο ίδιος. Επιχειρεί την επαγγελματική εξόντωση όσων στο παρελθόν υπέβλεπε λόγω των ικανοτήτων τους ή απλά όσων δεν συμπαθεί. Συνεχίζει να περηφανεύεται για το αναρχικό του παρελθόν αλλά υπηρετεί πιστά διοικήσεις από όλο το πολιτικό φάσμα, μέχρι του σημείου να ψευδορκεί ώστε να κατατρέχονται οι πολιτικοί αντίπαλοι της όποιας διοικούσας ομάδας. Συγκρούεται με τη συλλογική βούληση των εργαζομένων, γεγονός που οδηγεί σε ένα αβυσσαλέο μίσος εναντίον τους. Η μνησικακία του καταλήγει θηριώδης και ασυγκράτητη. Φροντίζει να φτιάξει ένα στρατό «Θαυμαστών», εκπαιδεύοντας  τους νεοπροσληφθέντες συναδέλφους, λέγοντας τους ότι οι παλαιοί εργαζόμενοι είναι κηφήνες και χρήστες απαγορευμένων ουσιών ενώ η μόνη λύση για όσους ξεκινούν είναι να ακολουθούν κατά γράμμα και χωρίς ερωτήσεις τις δικές του οδηγίες και παραδείγματα.

                Παίρνει μέρος σε διοικητικές αποφάσεις που στερούν θεραπευτικά εργαλεία από τους ιατρούς,περηφανευόμενος στη συνέχεια πως εξοικονόμησε χρήματα για τον οργανισμό…..

                Στο σημείο αυτό ο Dr. Goebbels σταμάτησε την ανάγνωση και σήκωσε το βλέμμα του από τις αναφορές στον φάκελο. Φανερά προβληματισμένος γύρισε προς τον Herman,που στεκόταν σιωπηλός δίπλα του.

-Herman,θα μπορούσα να συνεχίσω για ώρες. Ο βίος και η πολιτεία αυτού του δαιμόνιου ουρολόγου πραγματικά είναι πολύ συναρπαστικά και δεν έχουν τέλος. Πες μου σε παρακαλώ, μήπως έχουν ετοιμάσει κάποιο ψυχολογικό προφίλ του οι ικανότατοι ψυχολόγοι της Wehrmacht;

-Νομίζω πως ναι Σφαγιαστικότατε.Θα το βρείτε στο τέλος του φακέλου ,που κρατάτε στα χέρια σας.

-Α,πράγματι,έχεις δίκιο.Σε ευχαριστώ πιστέ μου φίλε.Για να δούμε……

                Μετά από λίγα λεπτά ο Dr.Goebbels,με βλέμμα πιο σκοτεινό από ποτέ,γύρισε προς τον σιωπηλό θαλαμηπόλο του.

-Υπάρχουν δύο απόψεις από ότι βλέπω.Κάποιοι από τους ικανότατους ψυχιάτρους και ψυχολόγους μας υποστηρίζουν πως ο δρ.Τσατσονης πάσχει από βαριά κατάθλιψη ενώ μια δεύτερη μερίδα ότι πάσχει από βαρύτατου τύπου ναρκισσιστική διαταραχή. Ένας άνθρωπος με μηδενική ενσυναίσθηση,που θεωρεί ότι όλοι γύρω του υπάρχουν μόνο για να πετύχει αυτός τους σκοπούς του. Αδιαφορεί για τον πόνο που θα προκαλέσει σε έναν ή και πολλούς ανθρώπους αρκεί να επιβεβαιώνεται η στρεβλή αυτοεικόνα του.

-Βεελζεβουλικότατε, τι συμπέρασμα βγάζετε από όλα αυτά; Βρήκαμε τον άνθρωπο, η ύπαρξη του οποίου πιθανόν θα σώσει την Ελλάδα;

-Σαφέστατα Herman.Σαφέστατα. Ακολουθήσε μια μακρά και αδέξια σιωπή. Φαινότανπως ένας τιτάνιος αγώνα λάμβανε χώρα στην ψυχή του υπευθύνου προπαγάνδας του 3^ουReich. Μετά από μερικά λεπτά ,που έμοιαζαν αιώνες, ο Dr. Goebbelsτινάχτηκε ξαφνικά σα να τον είχε τσιμπήσει φίδι. Γύρισε προς τον θαλαμηπόλο του και η λάμψη στα μάτια του πρόδιδε την ταραχή του αλλά και την αποφασιστικότητα του.

-Herman,πάρε σε παρακαλώ τηλέφωνο τον Werner Bluthund….

-Αηδιαστικότατε, τον Werner Bluthund;Τον πιο σκληρόκαρδο και φονικό εκτελεστή των SS;

-Ναι,είπε ο Goebbels με φωνή ψυχρή και κοφτερή…

-Δηλαδή σκοπεύετε να σκοτώσετε τον δρ.Τσατσονη; Μα γιατί;

-Δεν είναι φανερό πιστέ μου φίλε; δεν είναι φανερό; Αν ο Führer μάθει ποτέ για την ύπαρξη αυτού του ανθρώπου…πολύ φοβάμαι πως θα μείνω χωρίς δουλειά….

 

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απόσπασμα του υπό έκδοση μυθιστορήματος της Σαχάρα Μαντέλη «Η Γούβα του Βάβουλα και Άλλες Παραδοσιακές Συνοικίες του Αιγάλεω».         Σύντομα από τις εκδόσεις «το Κακοτράχαλον».Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και μέρη υπαρκτά ή φανταστικά είναι τελείως συμπτωματική.

 

ALONSO CONTRERAS