Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

ΑΥΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε νέο Μνημόνιο, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε επειδή υποσχέθηκε πως θα καταργήσει τα Μνημόνια και θα εφαρμόσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Η συμφωνία -με τις προτάσεις που έκανε η ελληνική κυβέρνηση- παρουσιάζεται ως βέβαιη, και τώρα θα πρέπει να περάσει από τη Βουλή.
Δηλαδή, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων θα πρέπει να πάνε τώρα στη Βουλή, και να ψηφίσουν υπέρ αυτών για τα οποία κατηγορούσαν με λύσσα επί πέντε χρόνια τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Αν αυτή είναι η «πρώτη φορά αριστερά», θα είναι και η τελευταία.
Αυτή η συμφωνία δεν πρέπει να περάσει.
Όταν εκλέγεσαι με σύνθημα την ελπίδα και την αξιοπρέπεια, πρέπει να έχεις αξιοπρέπεια.
Διαφορετικά, είσαι απατεώνας και άθλιος.
Και είσαι ακόμα πιο άθλιος επειδή υποστηρίζεις πως είσαι αριστερός, επικαλούμενος αγώνες αριστερών που δεν ζουν πια.
Η μια επιλογή για τον Αλέξη Τσίπρα είναι η προκήρυξη δημοψηφίσματος για τη συμφωνία.
Το δημοψήφισμα είναι δημοκρατικό και θα επιβεβαιώσει τη λαϊκή κυριαρχία, την οποία προβλέπει το Σύνταγμα αλλά όλες οι κυβερνήσεις το ξεχνάνε.
Κάτι μου λέει πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα πάει τη συμφωνία στη Βουλή αλλά σε δημοψήφισμα. Αν έχει ένστικτο επιβίωσης, αυτό θα κάνει. Η ευθύνη της συμφωνίας τον ξεπερνάει.
Η δεύτερη επιλογή είναι η παραίτηση.
Αυτά.

(Είχα γράψει ξανά πως το πιο αστείο με αυτή την κυβέρνηση θα είναι πως το νέο Μνημόνιο -όπως και τα προηγούμενα- θα ανακοινωθεί με ενθουσιασμό και ευτυχία από τα παράνομα και χρεοκοπημένα ΜΜΕ των ολιγαρχών, τους οποίους η κυβέρνηση έλεγε πως θα διαλύσει. Παιδιά, μην τους διαλύετε τόσο πολύ. Έχω αρχίσει να τους λυπάμαι.)


ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ!





Η πολιτική εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ στηρίχθηκε σε μια δέσμευση, σε ένα «συμβόλαιο με το λαό»: ότι είναι αναγκαίο και εφικτό να ανατραπεί η βαρβαρότητα των μνημονιακών πολιτικών, η υπερλιτότητα που η ντόπια κυρίαρχη τάξη και οι δανειστές εγκατέστησαν στην ελληνική κοινωνία μετά το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης, από το 2009-10 και μετά.
Έχει σημασία να θυμόμαστε ότι η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν για ανατροπή της μνημονιακής υπερλιτότητας και όχι για «ήπια» διαχείρισή της ή για την εγγύηση ότι δεν θα επιβληθούν πρόσθετα αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα. Αυτή η γραμμή της σταδιακής και μακρόσυρτης «απαγκίστρωσης» από τα μνημόνια, υπό την αίρεση της συμφωνίας με τους δανειστές μέσω «διαπραγμάτευσης», προβλήθηκε από άλλα κόμματα –κυρίως το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ– τα οποία συντρίφτηκαν εκλογικά και πολιτικά. Η μέχρι σήμερα κυβερνητική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιβεβαιώνει τη δέσμευση που αναλάβαμε προεκλογικά. Με κορυφαίο λάθος τη «συμφωνία» της 20ής Φλεβάρη, ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίστηκε στην αναζήτηση λύσης «πάση θυσία» μέσω της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, υποχώρησε από το δικαίωμα για μονομερείς ενέργειες στη βάση του μετριοπαθούς ελάχιστου προγράμματος που εξαγγείλαμε στη ΔΕΘ, παραιτήθηκε από τη χρήση του όπλου απονομιμοποίησης-αμφισβήτησης του χρέους αναλαμβάνοντας το βάρος πληρωμής «στο ακέραιο και εγκαίρως» στους τοκογλύφους-δανειστές.
Το αποτέλεσμα αυτού του εγκλωβισμού είναι η απαράδεκτη συνθηκολόγηση, που σήμερα παρουσιάζεται ως συμφωνία μεταξύ των «θεσμών», της ευρωπαϊκής ηγεσίας και της ελληνικής κυβέρνησης. Τα βασικά χαρακτηριστικά της «συμφωνίας» είναι σαφή:
-Αφενός επιβάλλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας (αύξηση εισπράξεων από ΦΠΑ, «εξοικονόμηση» πόρων μέσα από το ρημαγμένο συνταξιοδοτικό σύστημα). Η προσπάθεια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να εξωραΐσουν αυτό το στοιχείο είναι –κυριολεκτικά– άπελπις, είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει μέσα από τις πικρές εμπειρίες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που μας πίστεψαν και μας στήριξαν.
-Αφετέρου –και κυρίως!– αφήνει απολύτως άθικτο όλο το οικοδόμημα της μνημονιακής υπερλιτότητας, που επιβλήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Όλα τα εμβληματικά στοιχεία της πολιτικής των ΓΑΠ - Παπαδήμου - Σαμαρά και Βενιζέλου παραμένουν ζωντανά: οι ιδιωτικοποιήσεις, η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης, το χαράτσι τάχα «κοινωνικής αλληλεγγύης» στους μισθωτούς, ο ΕΝΦΙΑ (στο ακέραιο!), η βαριά φορολόγηση στο πετρέλαιο θέρμανσης, η άρνηση ελέγχου της «ελαστικοποίησης» των εργασιακών σχέσεων, η απαγόρευση αύξησης των κοινωνικών δαπανών κ.ο.κ.
Ως αντίδωρο η κυβέρνηση φαίνεται να παίρνει (;) μιαν κάποια υπόσχεση «απομείωσης» του χρέους. Η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το κορυφαίο ζήτημα, από τη συνεδριακή απόφαση που μιλούσε για διαγραφή («του μεγαλύτερου μέρους του χρέους») προς τις «ιδέες» της Lazard για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και την υπόσχεση μείωσης των επιτοκίων, έχει γίνει διά της διολίσθησης: Κανένα όργανο δεν έχει πάρει αυτήν την απόφαση, κανένας δεν γνωρίζει το συσχετισμό δύναμης που την επέβαλε, κανείς δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για μια μεγάλη μετατόπιση σε ένα ζήτημα καθοριστικής σημασίας...
Με αυτά και με κείνα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσανατολίζεται σε μιαν επικίνδυνη ακροβασία: να επιχειρήσει να παραμείνει στην κυβερνητική εξουσία, έχοντας πλέον δεσμευτεί ότι θα ασκεί πολιτική μνημονιακής λιτότητας.
Αυτή η προσπάθεια είναι χωρίς ελπίδα επιτυχίας. Όχι, κυρίως, για το λόγο επί του οποίου «τζογάρουν» σήμερα τα καθεστωτικά ΜΜΕ: τις φυσιολογικές και αναμενόμενες αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ –στις οργανώσεις του, στην ΚΕ, αλλά και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα– που μπορεί να οδηγήσουν σε συνθήκες «απώλειας της δεδηλωμένης» και κατά συνέπεια σε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Κυρίως γιατί η λογική μιας τέτοιας συμφωνίας είναι ασύμβατη με μια κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Κανείς δεν δικαιούται να ξεχνά ότι η μνημονιακή λιτότητα γκρέμισε τρεις κυβερνήσεις μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ενώ οδήγησε στην κατάρρευση το ΠΑΣΟΚ, το κάποτε ισχυρότερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στην Ευρώπη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχθεί ανθεκτικότερος απέναντι στην εργατική και λαϊκή αγανάκτηση που αναπόφευκτα θα επανεμφανιστεί μαζί με τη διαπίστωση της παράτασης της λιτότητας.
Με αυτήν την έννοια, η αντίσταση στη συνθηκολόγηση, η πάλη –έστω και την τελευταία στιγμή– για να ακυρωθεί η συμφωνία με τους δανειστές και την ευρωπαϊκή ηγεσία, είναι μάχη υπεράσπισης και όχι κατεδάφισης της ριζοσπαστικής αριστερής προοπτικής του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του.
Γιατί, τελικά, κανείς δεν δικαιούται να υποτιμά τον κίνδυνο μιας εξέλιξης αλά ιταλικά: όπου ο συμβιβασμός με τη λιτότητα, της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, αλλά και της ριζοσπαστικής Αριστεράς (της Κομουνιστικής Επανίδρυσης υπό τον Φ. Μπερτινότι), οδήγησε όχι μόνο στη γρήγορη ανατροπή του Πρόντι και την αναβίωση του κλόουν Μπερλουσκόνι, αλλά και στη διαλυτική κρίση της οργανωμένης Αριστεράς, στη δημιουργία μιας πολιτικής ερήμου στη χώρα-πατρίδα του εργατικού κινήματος, της Αριστεράς και της επαναστατικής Αριστεράς στη σύγχρονη Ευρώπη.
Είναι όλοι μπροστά σε ιστορικά καθήκοντα και ιστορικές ευθύνες.

Η ώρα του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ
Η απάντηση στην καθοριστικής σημασίας για το μέλλον της Αριστεράς συμφωνία πρέπει να δοθεί μέσα από συντεταγμένες, συλλογικές και δημοκρατικές αποφάσεις του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΠΓ, η ΚΕ, η ΚΟ, οι οργανώσεις, πρέπει να συγκληθούν, να συζητήσουν, να αποφασίσουν.
Για τον κόσμο της Αριστεράς αυτή η διαδικασία είναι αναντικατάστατη. Και αποτελεί, ταυτόχρονα, τη μοναδική ελπίδα της κυβέρνησης για να επιβιώσει μέσα στις εκρηκτικές αντιφάσεις, τις αλληλοσυγκρουόμενες πιέσεις, της περιόδου που έρχεται.
Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ –πέρα από την Αριστερή Πλατφόρμα, που έχει μπει στο στόχαστρο των καθεστωτικών ΜΜΕ– είναι γνωστή η ύπαρξη και άλλων οργανωμένων ή διάχυτων αριστερών-ριζοσπαστικών δυνάμεων και φωνών. Ο συντονισμός αυτών των δυνάμεων είναι σήμερα απολύτως αναγκαίος, με στόχο να αποφευχθεί μια πολιτική τραγωδία, να μείνει ζωντανή η ελπίδα που δημιούργησε η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως ενός ενωτικού αλλά και ριζοσπαστικού εγχειρήματος στην Αριστερά.
Είναι η ώρα να έρθει στην επιφάνεια το πολιτικό DNA που οικοδομήσαμε στη μακρά πορεία από τη Γένοβα, το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, το αντιπολεμικό κίνημα, ως τις μεγάλες γενικές απεργίες και τις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα, τις πανελλαδικές συνδιασκέψεις και –τελικά– το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. 

*Το κύριο άρθρο της "Εργατικής Αριστεράς", που κυκλοφορεί αύριο Τετάρτη 24/6 στα περίπτερα


Αναδημοσίευση από rproject.gr


ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!








Όχι σε νέα συμφωνία-μνημόνιο.
Να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, να διεκδικήσουμε όσα μας αξίζουν!



Συνάδελφοι εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι
Όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι σταθερά προσανατολισμένη στην υπογραφή μιας νέας αντιλαϊκής συμφωνίας με την αντιδραστική «Ιερή Συμμαχία» ΕΕ-ΔΝΤ. Μιας συμφωνίας που περιλαμβάνει νέους φόρους, χτύπημα των ταμείων, ιδιωτικοποιήσεις, συνέχιση και παγίωση του μνημονιακού πλαισίου.
Με το δόγμα «ούτε σύγκρουση- ούτε υποταγή» και του «έντιμου συμβιβασμού» υποτάχτηκε στις βασικές αξιώσεις των δανειστών και του κεφαλαίου και εγκατέλειψε γρήγορα τις όποιες προγραμματικές εξαγγελίες και κόκκινες γραμμές. Αποδέχτηκε την αποπληρωμή του χρέους και την αποφυγή κάθε μονομερούς ενέργειας, αντίθετης στο μνημονιακό κεκτημένο. Συμφώνησε στην επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων και στην φορολεηλασία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, διακήρυξε τη συνέχειας ενός κράτους υπηρέτη της ολιγαρχίας,
Κάθε μέρα που περνάει γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι η γραμμή του συμβιβασμού στο πλαίσιο της ΕΕ, της εξυπηρέτησης του χρέους, της υποταγής στο κεφάλαιο και στους εργοδότες, οδηγεί σε όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων, στην χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων, στη διαιώνιση και συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων και της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής Ε.Ε.-ΔΝΤ-κεφαλαίου.
Συνεχίζει τις ιδιωτικοποιήσεις (π.χ. ΟΛΠ, ιππόδρομος, κλπ). Ταυτόχρονα οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και η υποχρηματοδότηση επιταχύνουν την εξέλιξη των ιδιωτικοποιήσεων σε όλο το δημόσιο, και κυρίως στην υγειά, την πρόνοια, στους ΟΤΑ στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και συνολικά στην εκπαίδευση
Οι κλαδικές συμβάσεις παραμένουν εξοβελισμένες και πρακτικά καταργημένες.
Η δέσμευση της νέας κυβέρνησης για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ οδηγείται σε αναβολή. Ακόμα και αυτές οι κυβερνητικές προτάσεις, τίθενται υπό την αίρεση των αξιώσεων της εργοδοσίας και των δανειστών. Στο σχέδιο Νόμου του Υπ. Εργασίας για τα εργασιακά, διακρίνει κανείς την διατήρηση και συνέχιση των κομβικών αντεργατικών ρυθμίσεων που επιβλήθηκαν από τα μνημόνια.
Στον τομέα της ανεργίας η πρώτη προτεραιότητά της κυβέρνησης είναι η διεύρυνση και γενίκευση της εκ περιτροπής και προσωρινής εργασίας, των προγραμμάτων ΟΑΕΔ- ΕΣΠΑ, προσφέροντας τζάμπα εργασία προς το κεφάλαιο και ανακυκλώνοντας την ανεργία. Η Κυριακάτικη αργία δεν νομοθετείται γιατί το ζητούν οι έμποροι
Το καθεστώς της εργασιακής ομηρίας συνεχίζεται με χιλιάδες εργαζόμενους συμβασιούχους να ζουν υπό το καθεστώς της απειλής άμεσης απόλυσης. Πολλοί παραμένουν απλήρωτοι εδώ και μήνες, ενώ η κυβέρνηση νομοθετεί (άρθρο 49 του ν. 4325/2015) για παράταση των συμβάσεων με ιδιώτες και για συμβάσεις έργου στις υπηρεσίες καθαριότητας σε όλο το δημόσιο και τους φορείς του. Παράλληλα, φέρνει 52.000 και πλέον “ωφελούμενους” μέσω των 5μηνων προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας.
Μεθοδεύεται νέα λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων που θα οδηγήσει στην τελική κατάρρευσή τους.
Ήδη το ΕΤΑΑ άρχισε να σπάει ομόλογα χάνοντας εκατομμύρια. Άνοιξε η συζήτηση για συμφωνία για την κατάργηση στην ουσία των συνταξιοδοτήσεων κάτω από τα 62 χρόνια (για τα 35 και 37 έτη χωρίς όριο, με ανήλικο, στα βαρέα και ανθυγιεινά, κ.λπ.).
Μας προετοιμάζουν για νέες περικοπές στους μισθούς μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς και εναπομείναντων επιδομάτων και με νέο μισθολόγιο που θα είναι άμεσα συνδεδεμένο με μια “νέα” αξιολόγηση. η οποία στη βασική της κατεύθυνση θα παραμένει στο πλαίσιο του ανταγωνισμού-κανιβαλισμού μεταξύ των εργαζομένων στο δημόσιο.
Επιχειρείται να επιβληθεί μόνιμα και υποχρεωτικά ο θεσμός της κινητικότητας μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε όλο το δημόσιο σε λάστιχο.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι,
Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος ανάμεσα στα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας από τη μια και τα συμφέροντα του κεφαλαίου από την άλλη. Αυτό αναδεικνύουν και οι κυβερνητικές παρεμβάσεις και «μεταρρυθμίσεις» στην αγορά εργασίας.
Η κατάσταση στη δουλειά και τη ζωή μας συνολικά παραμένει δραματική η πολιτική της φτώχειας και της μιζέριας συνεχίζεται, από την καλπάζουσα ανεργία, την επισφάλεια, την εργοδοτική αυθαιρεσία, τις τεράστιες μισθολογικές απώλειες της 5ετίας, την διάλυση των συλλογικών συμβάσεων κλπ.
Οι εργοδότες αποθρασυμένοι, από τους αντεργατικούς νόμους προχωρούν σε μειώσεις μισθών, απολύσεις, τρομοκρατία, αντικατάσταση «παλιών» εργαζόμενων με «νέους» με ελαστικές μορφές απασχόλησης (voucher κα). Το εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ καταδεικνύει την απάνθρωπη συνταγή της κερδοφορίας που χρησιμοποιεί η εργοδοσία και που θέλει τους εργαζόμενους αναλώσιμους.
Να σπάσουμε την αναμονή και την ανάθεση,
μάχη τώρα ενάντια στα νέα και παλιά μέτρα.
Να ξηλωθεί η αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου!
Εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία να βρεθούμε στην πρώτη γραμμή για να μην περάσουν τα νέα μέτρα και να γκρεμιστούν τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι. Καμία αντιλαϊκή συμφωνία με όποιο «περιτύλιγμα» και όνομα έρθει. Για να βγουν οι εργατικές ανάγκες στο προσκήνιο, για να διεκδικήσουμε το χαμένο πλούτο.
Μόνο με αγώνες και διεκδίκηση, θα μπει φραγμός στις αντιλαϊκές πολιτικές. Μόνο με συντονισμένο πανεργατικό αγώνα θα ηττηθεί η κυβερνητική πολιτική της υποταγής και θα ικανοποιηθούν τα άμεσα αιτήματα των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας.
Καμία εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που δεν πρόκειται να ξεδιπλώσουν καμία ουσιαστική αγωνιστική απάντηση στη νέα συμφωνία-μνημόνιο.
Σήμερα χρειάζεται ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα. Που θα παλεύει για τα δικαιώματά και τις ανάγκες μας. Ανεξάρτητο από την αστική πολιτική και λογική, συγκροτημένο σε ταξική βάση, που θα ασκεί πολιτική από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους. Της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας, του μαζικού ανατρεπτικού αγώνα και όχι της διαμαρτυρίας. Της αποφασιστικής σύγκρουσης με τον κόσμο του κεφαλαίου, με την οικονομική και πολιτική εξουσία του.
Οι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, στην υγεία ή οι μάχες που δίνονται σε χώρους του ιδιωτικού τομέα είναι ελπιδοφόρα σημεία της δυνατότητας μιας νέας ανάτασης των αγώνων μας.
Συνάδελφοι εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι.
Δεν περιμένουμε άλλο, παλεύουμε διεκδικούμε και επιβάλουμε!
Άμεση νομοθετική κατοχύρωση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, όλων των κλαδικών μισθών και Συμβάσεων και επιδομάτων στα επίπεδα του 2009, σαν αφετηρία για πραγματικές αυξήσεις, ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από τη δουλειά μας. Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και διατάξεων που τσακίζουν τις συλλογικές συμβάσεις και επέβαλαν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση. Ξεπάγωμα της μισθολογικής και βαθμολογικής εξέλιξης για όλους τους εργαζόμενους. Αυξήσεις στους μισθούς στο δημόσιο με νέο μισθολόγιο χωρίς σύνδεση του μισθού με το βαθμό, την αξιολόγηση και την απόδοση, με τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας.
Άμεσα μέτρα ενάντια στην ανεργία. Άρση της απαγόρευσης των προσλήψεων και μαζικές προσλήψεις σε δημόσιο υγειά παιδεία πρόνοια ΟΤΑ. Μείωση του χρόνου εργασίας και συνταξιοδότησης (7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο). Εθνικοποίηση, χωρίς αποζημίωση και άνοιγμα όλων των κλειστών εργοστασίων, με εργατικό έλεγχο.
Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με το βασικό μισθό. Διαγραφή των χρεών τους σε τράπεζες, εφορία, δημόσιο, ταμεία. Πλήρης ιατροφαρμακευτική ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων και πρόσβαση τους σε όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Κατάργηση τώρα της ευέλικτης και ελαστικής εργασίας. Νομοθετική ρύθμιση τώρα για να μπει τέλος στην ομηρία των συμβασιούχων με μετατροπή των συμβάσεων τους σε αορίστου χρόνου. Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης, των ενοικιαζόμενων, της αμοιβής με μπλοκάκι.
Εφαρμογή των ΣΣΕ και του μισθολογίου στους εργαζόμενους των 5μηνων μέσω ΟΑΕΔ και όλων των εργαζομένων με οποιαδήποτε σχέση εργασίαςΚατάργηση της απλήρωτης και μαύρης εργασίας με αυστηρές ποινές στους εργοδότες. Επαναφορά της Κυριακής αργίας και του 5ήμερου.
Άμεσα μέτρα για την κοινωνική ασφάλιση. Αποκατάσταση των απωλειών από το PSI. Άμεση χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων. Να αποδοθούν οι οφειλές του κράτους και της εργοδοσίας. Αύξηση των εργοδοτικών και κρατικών εισφορών, κατάργηση της εργατικής εισφοράς. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική κοινωνική ασφάλιση. . Καμία περικοπή σε εφάπαξ και επικουρική σύνταξη. Όχι σε οποιαδήποτε σκέψη για νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με οποιοδήποτε τρόπο.
Καμιά ιδιωτικοποίηση, κατάργηση των νόμων εκχώρησης, άμεσης ή έμμεσης, των αρμοδιοτήτων του δημοσίου και των ΟΤΑ σε ιδιώτες. Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, επανεθνικοποίηση των εταιρειών που ξεπουλήθηκαν. Εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο. Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα στα βασικά κοινωνικά αγαθά (ενέργεια, νερό, συγκοινωνίες, υγεία, εκπαίδευση, πολιτισμός κλπ) ενάντια στην απελευθέρωση των αγορών. Όχι στη ληστεία των ταμειακών διαθέσιμων του δημοσίου και των ταμείων.
Παλεύουμε άμεσα ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. Να αυξηθεί η φορολογία του κεφαλαίου στο 45%. Δραστική μείωση στη φορολόγηση των εργαζομένων. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.
Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς. Πλήρης προστασία της συνδικαλιστικής δράσης. Ανεξαρτησία των συνδικάτων από κάθε κρατική, δικαστική και εργοδοτική παρέμβαση. Κατοχύρωση του εργατικό βέτο των σωματείων για κρίσιμα θέματα της παραγωγικής διαδικασίας.

Συνολικός πολιτικός αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής
του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ
Κατάργηση των μνημονίων, κανένα νέο μνημόνιο όπως και να ονομάζεται. Παύση πληρωμών, διαγραφή του χρέους. Ακύρωση του Δημοσιονομικού Συμφώνου Σταθερότητας. Απειθαρχία, ρήξη, έξοδος από ευρωζώνη και ΕΕ. Παίρνουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, διεκδικούμε όλα όσα μας αξίζουν, τον πλούτο που παράγουμε, ανατρέπουμε την σχέση μισθών κερδών σε βάρος μας με ορίζοντα την κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Το επόμενο διάστημα:
·      Απαιτούμε από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να κηρύξουν πανεργατική απεργιακή απάντηση στην αντιλαϊκή συμφωνία.
·      Καλούμε σε μαζικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
·      Στηρίζουμε τις απεργιακές κινητοποιήσεις κλάδων και σωματείων και κάθε αγωνιστική κινητοποίηση ενάντια στην παγίωση και συνέχιση του μνημονιακού πλαισίου και τις νέες αντιλαϊκές συμφωνίες.

·         Αγωνιστικές Κινήσεις Συσπειρώσεις ΟΤΑ
·         Αγωνιστική Πρωτοβουλία για την Ανατροπή στην ΠΟΕΔΗΝ
·         Αγωνιστική Πρωτοβουλία πρ. ΑΤΕ- Πειραιώς
·         Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων ΟΤΕ
·         Αγωνιστική Ταξική Ενότητα στο ΕΚΑ  
·         Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών
·         ATTACK στην ανεργία και στην επισφάλεια 
·         Δίκτυο Διοικητικών Υπαλλήλων ΑΕΙ
·         Ενωτική Αγωνιστική Συνεργασία – ΕΑΣ ΕΘΕΛ
·         ΛΑΝΤΖΑ- Αγωνιστική εργατική Συσπείρωση στον Επισιτισμό Τουρισμό
·         Πρόταση Προοπτικής – Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας
·         Πρωτοβουλία Εργαζομένων εταιρειών φαρμάκου/ιατροτεχνολογικών & συναφών κλάδων
·         Πρωτοβουλία Οικοδόμων
·         Πρωτοβουλία Συναδέλφων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Ειδών
·         Ριζοσπαστική Παρέμβαση Μισθωτών Λογιστών    

5 σχόλια:

  1. http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/325238,Koyrafexala.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΌΣΟ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΙΚΟΝΑ. Κ...ΠΑΙΔΑΡΙΣΜΟΣ!

    http://www.enikos.gr/politics/325466,To-anekdoto-toy-Rentsi-se-Tsipra-kai-Merkel-FWTO.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Ο άνθρωπος είναι άθλιος... Και είναι άθλιος όποιος τον λέει άθλιο μόνο και μόνο επειδή είναι άθλιος" Ροντιόν Ρωμάνοβιτς Ρασκόλνικωφ, "Έγκλημα και τιμωρία", Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελπίζω η ταραγμένη περίοδος στην οποία βρισκόμαστε, να μην επηρεασει καθόλου την σταθερότητα στον ΟΚΑΝΑ.
    (agent provocateur)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. με την ΓΣΕΕ είμαστε; ή με τους ΑΘΛΙΟΥΣ;
    περιμένω το μανιφέστο της ΑΡΣΥ (ΠΡΙΝ την κάλπη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή