Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ 2014

Τα εύκολα:
1)      Εγινε συναντηση με τον Προεδρο του ΟΚΑΝΑ (22/7/14) παρουσία των νομικών συμβούλων και του Γενικού διευθυντού με αποκλειστικό θέμα τη διατύπωση του όρου της ΣΣΕ που αφορά την ουσιαστική κατάργηση του ΤΑΣΕΟ. Η εκτίμηση μας είναι ότι ο Προέδρος δεν θέλει να υπογράψει ο,τιδήποτε αφήνει την παραμικρή υπόνοια ότι μπορεί να παραχωρεί κάτι. Με άλλα λόγια ευχαρίστως δεν θα υπέγραφε καθόλου ΣΣΕ. Αντιθετα σκοπεύει να πουλήσει όσο το δυνατον καλύτερα ο,τιδήποτε αφαιρέσει απο τους εργαζόμενους, ώστε ως σωστός σοσιαλιστής  («Θου, Κύριε, φυλακή τω στόματί μου») να κατέβει στις εκλογές με το ΠΑΣΟΚ (ή με ότι άλλο παρομοίου ήθους) και να εκλεγεί για το μεταρρυθμιστικό του έργο. Απο τη μεριά μας υπενθυμίσαμε σε όλους τους παρόντες ότι μας χρωστούν τις εισφορες μας και αυτο είναι υπεξαίρεση και διώκεται ποινικά.
2)      Έγινε συνάντηση με τη νέα υφυπουργό (δεν υπάρχουν λόγια για να την περιγράψουν δημόσια, ούτε την υφυπουργό, ούτε την συνάντηση.  Η συνάντηση θα συνεχιζόταν την επόμενη εβδομάδα, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάτι το νεώτερο για το εάν κανονίσθηκε κάτι). 
3)      Έγινε συνάντηση της ΕΠΕΣΥ με τον Αν. Διευθυντή Εφαρμογών, ο οποίος εκτός από τα φαιδρά του τύπου «γιατί με αφήσατε να πραγματοποιήσω το επαίσχυντο σχέδιο μου;», ομολόγησε τον φόβο του ότι τον Σεπτέμβριο έρχονται ως και  απολύσεις.
Τα συμπεράσματα δικά σας…
4)      Έγινε ΔΣ του Σωματείου και του ΤΑΣΕΟ (δεν λήφθηκαν ρηξικέλευθες αποφάσεις, συμφωνήσαμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε επισκέψεις στις μονάδες της επαρχίας με σκοπό εκτός από την αλληλοενημέρωση, τη διερεύνηση της δυνατότητας διοργάνωσης συνεντεύξεων Τύπου για τα τοπικά μέσα)
5)      Πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την Επιθεώρηση Εργασίας για το θέμα των επιδομάτων ισολογισμού (Η Διοίκηση ήθελε να αναβάλει τη συνάντηση με «τυράκι» την υποτιθέμενη θετική εισήγηση των νομικών συμβούλων του Οργανισμού. Από τη μεριά μας αρνηθήκαμε την αναβολή κοινή συναινέσει και έτσι η αναβολή έγινε για την 6η Αυγούστου, αφού προηγηθεί το ΔΣ του Οργανισμού, στο οποίο «θα λύσουν και αυτό το θέμα». Αν το λύσουν όπως και τα υπόλοιπα πολύ φοβόμαστε ότι θα ξαναπάμε στην Επιθεώρηση Εργασίας…).
6)      Έγιναν δυο επισκέψεις  στην επαρχία (Ηράκλειο, Χανιά). Δεν ξέρουμε τι έγινε στο Ηράκλειο, αλλά στα Χανιά διαπιστώθηκε για άλλη μια φορά ότι μόνο χάρη στους εργαζόμενους λειτουργεί αυτό που λέμε μονάδα υποκατάστασης. Οι οποίοι εργαζόμενοι κάποιες φορές βάζουν λεφτά και από την τσέπη τους για να αγοράσουν πράγματα, που είναι απαραίτητα για τη στοιχειώδη καθημερινή λειτουργία των μονάδων. Παρόλα αυτά φαίνεται να υπάρχει η διάθεση για κινητοποίηση και σε τοπικό επίπεδο, ώστε –τουλάχιστον - να υπερασπιστούμε το έργο μας).
7)      Στις 23 Ιουλίου, δηλαδή αύριο, μέρα Τετάρτη δικάζεται η (νέα) αγωγή για το μισθολόγιο μας.  Η παρουσία μας στην Ευελπίδων είναι εκ των ων ουκ ανευ για την οποία ευνοϊκή αποφαση. Άλλωστε για το λόγο αυτο προκηρύχτηκε η στάση εργασίας και όχι για να πάμε για καφέ.
8)      Στις 30 Ιουλίου μάλλον συνεδριάζει το ΔΣ του ΟΚΑΝΑ (αν δεν μας λένε ψέματα). Η πρόταση μας προς το ΔΣ του Συλλόγου έχει ήδη κατατεθεί για κινητοποίηση εκείνη την ημέρα και μάλιστα Πανελλαδική. Μπορεί να είναι καλοκαίρι αλλά δεν απαγορεύονται και οι κινητοποιήσεις...
9)      Δεν υπάρχουν νέα για την αναθεώρηση του προϋπολογισμού παρόλο που, τόσο η προηγούμενη υφυπουργός όσο και ο Πρόεδρος, μας διαβεβαίωναν ότι τον Ιούνιο θα επαναξιολογηθούν οι προϋπολογισμοί όλων των ΝΠΙΔ, και επειδή εμείς το ζητήσαμε πρώτοι θα είμαστε και τυχεροί. Η τότε υφυπουργός μάλιστα διερρήγνυε τα -πάντα εντυπωσιακά- ιμάτια της για να μας πείσει ότι τα λεφτά για τον ΟΚΑΝΑ έχουν εξασφαλιστεί και θα έρθουν οπωσδήποτε ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι στην κυβέρνηση. Και να ξέρετε «αυτή δε λέει ποτέ ψέματα». Μάλιστα!
10)   Οι εισαγωγές συνεχίζονται κανονικά, ενώ επιβεβαιώνεται αυτό που λέγαμε από την αρχή: Το πρόβλημα δεν το έχουν οι μονάδες που βάζουν ασθενείς (τουλάχιστον για τις πρώτες δυο εβδομάδες) αλλά οι υπόλοιπες. Φαιδρό παράδειγμα: Στις μονάδες μεθαδόνης δεν υπάρχουν μπουκαλάκια εδώ και καιρό με αποτέλεσμα να στέλνονται οι ασθενείς να αγοράζουν χωνιά, σουρωτή και άλλα ροφήματα που κυκλοφορούν σε σκούρο γυάλινο μπουκάλι για να μην προμηθεύονται τη μεθαδόνη στο τελείως ακατάλληλο πλαστικό μπουκάλι νερού.
11)   Στην ΜΑΒΥ δεν γίνεται πλέον ιολογικός έλεγχος, ούτε στους νεοεισερχόμενους (ή μάλλον ακόμη χειρότερα γίνεται αιμοληψία για ιολογικούς ελέγχους αλλά κανείς δεν ξέρει πότε θα πραγματοποιηθεί αυτός ο έλεγχος, δηλαδή πότε θα μάθουν οι άνθρωποι αυτοί αν έχουν ή όχι AIDS).
12)   Στον υπόλοιπο κόσμο η ζωή συνεχίζεται «κανονικά»:
·     Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο προσπαθούν να περισώσουν την Κυριακάτικη αργία, ενώ οι εργαζόμενοι στους υπόλοιπους τομείς, αντί να κάνουν μποϋκοτάζ στα μαγαζιά που ανοίγουν, συνωθούνται για να κάνουν οφθαλμόλουτρο ή να ψωνίσουν μια μικροχαζομάρα για να ξεγελάσουν την καταναλωτική τους πείνα. Σαν να μην υπάρχει άλλος τρόπος πιο δημιουργικός να περάσεις την Κυριακή σου.
·    Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ προσπαθούν να αντισταθούν στην πώληση της και κάποιοι μικρόμυαλοι ενδιαφέρονται αν μέσα σε αυτούς που απεργούν περιλαμβάνονται και κάποιοι παλαιοσυνδικαλιστές και γραφειοκράτες, θαρρείς και (νομίζουν πως) αν πουν ό,τι λέει ο Πρετεντέρης θα γίνουν κι αυτοί εξ ίσου γκλαμουράτοι και τρέντυ.
·   Οι εργαζόμενοι στην COSCO έκαναν το αδιανόητο: απεργία και μάλιστα χωρίς να υπάρχει καν σωματείο. Τα ΜΜΕ όμως αποφάσισαν ότι είναι πιο ενδιαφέρον το χρώμα των μαλλιών και τα κιλά της Ρούπα παρά το γεγονός ότι μια άγρια απεργία μιας μέρας μόνο κέρδισε ήδη κάποια από τα (πολύ σημαντικά) αιτήματα της αλλά -και κυρίως- το δικαίωμα στο συνδικαλισμό. (http://www.avgi.gr/article/3432751/me-niki-gia-tous-ergazomenous-elixe-i-apergia-stin-cosco)
·      Οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία εξαναγκάζονται απο τους εργοδότες τους να βουτούν στην θάλασσα για να μην τους πιάσει ο έλεγχος της επιθεώρησης εργασιας και διαπιστωθεί ότι δουλεύουν ανασφάλιστοι, αλλά τις προάλλες στα κανάλια πρωταγωνιστούσαν οι ξενοδόχοι που κατήγγειλαν το ΠΑΜΕ γιατί είχε μοιράσει προκήρυξη με οδηγίες για τα δικαιώματα των ξενοδοχοϋπαλλήλων, τα οποία καθώς φαίνεται απειλούν ευθέως τον τουρισμό.
·      Οι εργαζόμενοι στον ΟΚΑΝΑ (όχι όλοι φυσικά, αλλά αρκετοί) μαθημένοι χρόνια τώρα στην ανάθεση (ακόμη και την πρόσληψη τους κάποιοι την είχαν αναθέσει σε συνδικαλιστές, βουλευτές και υπουργούς) περιμένουν από τους συνδικαλιστές να «κάνουν κάτι επιτέλους» και να σταματήσει η κατρακύλα. Αρκεί αυτό το κάτι να μην τους συμπεριλαμβάνει ώστε να συνεχίσουν να μη συμμετέχουν πουθενά, να μην αντιστέκονται, να μην απεργούν για να μη χάσουν το μισθό τους.

Από τη μεριά μας προτείνουμε στο ΔΣ του Συλλόγου ως άμεσες ενέργειες τα ακόλουθα:
  • Άμεση προσφυγή στη δικαιοσύνη για όσα μας χρωστούν και ποινική δίωξη στην τωρινή και όλες τις προηγούμενες διοικήσεις για υπεξαίρεση των χρημάτων που μας κρατούν και δεν μας αποδίδουν για σωματείο και ΤΑΣΕΟ.
  • Κινητοποίηση την ημέρα του επόμενου ΔΣ του ΟΚΑΝΑ, όποτε αυτό γίνει, με απαίτηση για άμεση απάντηση όσο αφορά τον προϋπολογισμό και τη βιωσιμότητα του οργανισμού αλλά και την ΣΣΕ.
  • Συνεντεύξεις τύπου σε όλες τις μονάδες της επαρχίας με την παρουσία μελών του ΔΣ σε αυτές.
  • Παράσταση διαμαρτυρίας όλων των γιατρών, που έχουν στείλει επιστολή στον Βορίδη και αυτος την έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων του.

Και τώρα τα δύσκολα:
Είναι αλήθεια ότι αργήσαμε να γράψουμε στο blog. Οι λόγοι πολλοί: δεν υπήρχαν φοβερά νέα, δεν είχαμε πολλή όρεξη, γινόντουσαν διάφορα εξωσχολικά που μας απορρόφησαν (πχ βομβαρδισμοί στη Γάζα και δεν αστειευόμαστε φυσικά...).
Είναι επίσης αλήθεια ότι οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι για όλους. Είναι ακόμη πιο δύσκολοι για κάποιους που δεν διαλέγουν τον εύκολο δρόμο ούτε καν μέσα στην αριστερά. Εξηγούμαστε:

Θα ήταν εύκολο να βγάζουμε επαναστατικούς λόγους,  να κλίνουμε σε όλες τις πτώσεις τους λαϊκούς αγώνες (των λαϊκών αγώνων, ώ λαϊκοί αγώνες), να τελειώνουμε κάθε μας ανακοίνωση με ξεσηκωμούς κλπ, να τα βάζουμε με όλους τους υπόλοιπους στο ΔΣ και να διαμαρτυρόμαστε γιατί εμείς κάνουμε τις επαναστατικές προτάσεις (πχ γενική απεργία διαρκείας, την οποία θεωρούμε ως το μόνο αποτελεσματικό τρόπο αλλαγής όχι μόνο αυτής της κυβέρνησης αλλά και όλων των ανάλογων πολιτικών) και αυτοί είναι πουλημένοι και την αρνούνται. Θα ήταν επίσης εύκολο να διαλέξουμε την αριστερά που ετοιμάζεται να γίνει κυβέρνηση, οπότε θα τελειώναμε κάθε τοποθέτηση μας με την γνωστή επωδό «και βέβαια δεν φτάνει ο αγώνας για τον ΟΚΑΝΑ πρέπει να πέσει και η κυβέρνηση».

Δυστυχώς για εμάς ανήκουμε σε μια άλλη αριστερά. Που δεν της αρέσουν τα μεγάλα λόγια, αλλά η Πράξη. Που δεν «φτιάχνεται» με το να «διατάζει» τον ξεσηκωμό, αλλά προσπαθεί να φτιάξει τις συνθήκες εκείνες, που θα επιτρέψουν τη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας του.  Που κάποιες φορές δεν ξέρει τι να κάνει βλέποντας τα εργασιακά δικαιώματα να καταρρέουν και μαζί με αυτά να καταρρέει η στοιχειώδης ταξική συνείδηση, και στη θέση του εργαζόμενου να αναδύεται ο μέγας μικροαστός, που ενδιαφέρεται μόνο για το αν κατατέθηκε το 15ήμερο του ολόκληρο («και τι κάνει το σωματείο και η ΑρΣυ για αυτό;»), κι ας ξέρει ότι αν δεν κάνει κάτι ο ίδιος μπορεί να είναι πολύ λίγα τα 15ήμερα που θα έχει να περιμένει (κουτσουρεμένα ή ολόκληρα) γιατί θα απολυθεί. Κι ακόμη περισσότερο: μια αριστερά που δεν ξέρει τι να κάνει όταν ο συρριζαίος Διευθυντής  την εγκαλεί που δεν τον σταμάτησε, σαν τον Φούντα στη Στέλλα «Φύγε Στέλλα κρατάω μαχαίρι. Γιατί δε φεύγεις;» και τη σκοτώνει, αλλά τελικά αισθάνεται ότι δεν φταίει αυτός, αλλά η Στέλλα που δεν έφυγε, αφού ήξερε ότι έτσι είναι αυτός, όταν κρατάει μαχαίρι και δεν τον σταματάνε, σκοτώνει.

Με λίγα λόγια ανήκουμε σε μια αριστερά που δεν θέλει να καθοδηγεί ούτε να υποκαθιστά, αλλά να συναποφασίζει, να συνδιαμορφώνει με τους εργαζόμενους τα επόμενα βήματα, αρκεί να είναι βήματα αγωνιστικά και όχι βήματα οπισθοχώρησης και υποταγής. Σε μια αριστερά που δεν θέλει να «προχωράει μπροστά» στα λόγια, αδιάφορη για το αν ακολουθεί κάποιος από πίσω. Που προτιμά να κοντοστέκεται και να στοχάζεται τι έκανε λάθος, όταν βλέπει ότι οι εργαζόμενοι δεν φαίνονται στο βάθος του ορίζοντα. Μια αριστερά που ψάχνεται, που δεν επαναπαύεται σε αυτά που έμαθε από τους παλιότερους και που δεν φοβάται να ομολογήσει ότι ο δρόμος είναι δύσβατος και καθόλου πατημένος.

Για αυτό καλούμε όποιον και όποια συνάδελφο νοιώθει το ίδιο αμήχανος, όπως πολλές φορές αισθανόμαστε εμείς, το ίδιο θυμωμένος, το ίδιο μόνος, να έρθει να ψάξουμε μαζί νέους δρόμους, νέους τρόπους παρέμβασης και δράσης. Το φθινόπωρο που έρχεται δεν θα μας αφήσει την πολυτέλεια για χρονοβόρες διαδικασίες ιδεολογικών ξεκαθαρισμάτων. Θά 'χουμε τρεχάματα, θέλοντας και μη.

Και δεν είμαστε δα άγνωστοι στον ΟΚΑΝΑ. Όποιος και όποια θέλει, ξέρει ποιοι είμαστε, μπορεί να μας τηλεφωνήσει και να μιλήσει μαζί μας για προβληματισμούς και πιθανές προτάσεις για αγώνες και δράσεις. Είμαστε σίγουροι ότι σε Αθήνα και επαρχία, σε όλες τις μονάδες, υπάρχουν άνθρωποι που συμμερίζονται την αγωνία μας. Δεν μας ενδιαφέρει η ιδεολογική καθαρότητα (με άλλα λόγια η αριστερά για μας είναι πολύ μεγάλη για να την κόψουμε κομματάκια και να την μπογιατίζουμε ροζ, κόκκινη, κοκκινόμαυρη, μαυροκόκκινη και πάει λέγοντας). Μας νοιάζει όμως (και μάλιστα πολύ) η καθαρή ματιά, η καθαρή επιλογή της όχθης, η αδιαπραγμάτευτη συνείδηση ότι είμαστε ο κόσμος της εργασίας και "χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά".

Ας ενώσουμε το θυμό που μας προκαλεί η παρέλαση όλων ανεξαιρέτως των γελοίων σαλτιμπάγκων της κυβέρνησης, την αηδία που μας έρχεται στο άκουσμα των ίδιων επιχειρημάτων από τους καλοπληρωμένους Γκεμπελίσκους των δελτίων των οκτώ, ας μετατρέψουμε τον θυμό και την αηδία σε μια σατανική διάθεση εκδίκησης.

Που πάει να πει σε μια σατανική διάθεση για πραγματική ζωή με αξιοπρέπεια.    

4 σχόλια:

  1. Κι επειδη λοιπον ισχυριζεστε οτι θελετε βηματα αγωνιστικα κι οχι οπισθοχωρησης (ετσι δεν το γραφετε;) , κι επειδη ισχυριζεστε οτι ακουτε τους αλλους και τις προτασεις τους (τα αυτια ορθανοιχτα....αλλα τα χερια και τα ποδια μολυβενια..), ΛΟΙΠΟΝ :
    δεν χρειαζονται παραστασεις διαμαρτυριας των γιατρων και γενικα αλλες παραστασεις! Φτανει! Πρεπει μονο να προχωρησουμε στις νομιμες ενεργειες οπως αναφεροταν στην επιστολη. Αυτο και τιποτα αλλο. Τα αλλα ειναι κουραφεξαλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τα κακά νέα: η προσφυγή στις νόμιμες ενέργειες είναι ατομικό δικαίωμα.
      τα καλά νέα: δε σε κρατάει κανείς

      Διαγραφή
    2. Πες τα Χρυσόστομε!
      granma

      Διαγραφή
  2. Προς Χρυσοστομο και granma και λοιπους τσοχανταραιους : ποσο πιο γελοιοι θα γινετε με τις τριχες που λετε και ξαναλετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή