Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΣΕ ΕΛΛΕΙΨΗ ή ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ, ΠΕΤΙΕΤΑΙ Η «ΣΑΒΟΥΡΑ»


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ 

για το ζήτημα της ΦΥΛΑΞΗΣ των ΜΟΝΑΔΩΝ του ΟΚΑΝΑ                 

 Κάποιοι νόμιζαν ότι θα πετύχουν το ακατόρθωτο: την ανάπτυξη του ΟΚΑΝΑ, με τη δημιουργία πολλών νέων μονάδων στα νοσοκομεία και την απορρόφηση της λίστας αναμονής, σε καιρό οικονομικής κρίσης και περικοπών του προϋπολογισμού του οργανισμού. Χρειαζόταν μόνο κοινή λογική για να προβλέψει κανείς ότι το εγχείρημα θα έπεφτε στο κενό. Αλλά η κοινή λογική μάλλον είναι σε έλλειψη  - όπως, επίσης, και το επιστημονικό προσωπικό στις μονάδες, τα φάρμακα, τα αντιδραστήρια και πρόσφατα η φύλαξη των μονάδων. Τώρα που το καράβι του ΟΚΑΝΑ βουλιάζει, η διοίκηση σπεύδει να πετάξει στη θάλασσα ό,τι θεωρεί μη απαραίτητο, προκειμένου να το ελαφρύνει από τα (οικονομικά) βάρη. Έτσι, από τις 16 Οκτωβρίου, με απόφαση της Διοίκησης και προκειμένου να μειωθεί η δαπάνη για φύλαξη (ώστε ο Γενικός Διευθυντής να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τις επιταγές εσωτερικής και εξωτερικής τρόικας), έχουν μειωθεί οι ώρες απασχόλησης των φυλάκων της ιδιωτικής εταιρείας security και κάθε μονάδα έχει στη διάθεση της 1 μόνο φύλακα και για 4 μόνο ώρες!
 Πρόκειται για μία ιδιαίτερα σοβαρή και επικίνδυνη εξέλιξη που αναδεικνύει μία σειρά από ζητήματα.
Η φύλαξη στις δομές του ΟΚΑΝΑ δεν έχει ρόλο και σκοπό να προστατεύει τους εργαζόμενους από τους ασθενείς (και το ανάποδο) –
επομένως δεν είναι ότι απλά «θα χορηγούμε και θα παρέχουμε υπηρεσίες στους ασθενείς μας εντός του τετραώρου απασχόλησης του φύλακα» - ενώ τις υπόλοιπες ώρες θα αναλωνόμαστε με το ποιός θα ανοίγει ή θα κλείνει τη μονάδα… Πρόκειται για λανθασμένο τρόπο θεώρησης της λειτουργίας  των δομών, που μας εγκλωβίζει σε συντεχνιακού τύπου προβληματισμούς και οδηγεί στο - τόσο παλιό και επιθυμητό από την εκάστοτε εξουσία πρόβλημα…- να παραβλέπουμε το ουσιαστικό θέμα και να αναλωνόμαστε με τα επιμέρους. Η φύλαξη έχει ως σκοπό να προστατεύει τη μονάδα στο σύνολό της, να διαφυλάττει την εύρυθμη λειτουργία της, τη σχέση και τη συνύπαρξη της με το άμεσο περιβάλλον της, τη γειτονιά ή το νοσοκομείο, να εξασφαλίζει την ασφαλή φύλαξη του υποκαταστάτου, να δημιουργεί περιβάλλον  ασφάλειας και προστασίας τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για του θεραπευόμενους. Δεν φοβόμαστε να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας χωρίς την παρουσία φύλακα (ποτέ δεν το κάναμε εξάλλου). Ανησυχούμε ότι με αυτή τη διατάραξη οι δομές θα γίνουν ξέφραγο αμπέλι, όπου κανείς δεν θα αισθάνεται ήρεμος και ασφαλής -  ούτε οι εργαζόμενοι, ούτε οι θεραπευόμενοι, ούτε η περιοχή.
Το δεύτερο σημαντικό ζήτημα που μας απασχολεί είναι η καταστρατήγηση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στη φύλαξη. Μετά από αυτή τη ρύθμιση, οι φύλακες της ιδιωτικής εταιρείας εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις αμοιβές και την ασφαλιστική τους κάλυψη. Δεν είναι δυνατό να ανεχθούμε συνάδελφοι μας να αμείβονται με 250 ευρώ το μήνα. Χρειάζεται να σταθούμε αλληλέγγυοι και να στηρίξουμε τους συναδέλφους μας, με τους οποίους πασχίζουμε καθημερινά για τους ίδιους σκοπούς. Εξάλλου, αν πραγματικά ο ΟΚΑΝΑ επιθυμούσε να μειώσει το κόστος της φύλαξης σε καιρούς οικονομικής δυσχέρειας, θα μπορούσε να λάβει την πολιτική πρωτοβουλία να αλλάξει το εργασιακό καθεστώς των φυλάκων, και αντί να δίνει τα λεφτά στην εταιρεία να πληρώνει άμεσα τον εργαζόμενο. Να καταργήσει δηλαδή το καθεστώς «ενοικίασης» που φτιάχτηκε για να στηρίζει οικονομικά τις μεγάλες εταιρείες. Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν και είναι οικονομικότερες για τον ΟΚΑΝΑ που πληρώνει μεγάλα ποσά στις εταιρείες, όταν οι ίδιοι οι φύλακες παίρνουν ένα ελάχιστο «μερίδιο» αυτών.
Τέλος, ας μην εθελοτυφλούμε... Είπαμε: από το πλοίο πετιέται η σαβούρα! Είναι προφανές ότι η μείωση της απασχόλησης των φυλάκων, εκτός των προβλημάτων που δημιουργεί στη λειτουργία των μονάδων και των λοιπών δομών του ΟΚΑΝΑ, ανοίγει το δρόμο για τη μείωση των ωρών απασχόλησης για όλους μας. Αρχικά ήταν οι καθαρίστριες, που «μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά τους σε λιγότερες ώρες», τώρα οι φύλακες, μετά ο γιατρός, ο γραμματέας, ο θεραπευτής, ο νοσηλευτής. Οι φύλακες παρόντες «την ώρα αιχμής» της χορήγησης, οι θεραπευτές την ώρα των προγραμματισμένων συνεδριών, οι νοσηλευτές για τη χορήγηση,  με μισή ώρα πριν και μισή ώρα μετά κοκ Και η κατρακύλα (της ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας και του ευτελισμού της δουλειάς μας) δεν έχει εμφανές τέλος…

Η διασφάλιση της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας και του περιεχομένου της δουλειάς μας είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμένα με την υπεράσπιση της προσωπικής αξιοπρέπειας και την αλληλεγγύη μεταξύ μας. Δεν πρέπει να συναινέσουμε, για μια ακόμα φορά, προκειμένου να «βάλουμε πλάτη». Γιατί δε μας αφορά, (για να συνεχίσουμε με τις μεταφορές «του συρμού») το να «βάλουμε πλάτη» στη μείωση του κόστους, γυρίζοντας την πλάτη και απομακρυνόμενοι επιδεικτικά από τους συναδέλφους μας και την αξιοπρέπειά μας!

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου