ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ 23.02.25 ΟΛΑ ΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΛΩΣ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ (;)

Δεν καταλάβαμε όλοι τεράστιες αλλαγές στις κατώτερες τάξεις της νέας Αυτοκρατορίας, είναι η αλήθεια. Στην ανώτερη τάξη έγιναν κάποιες ανακατατάξεις – κάποιοι ευγενείς απέκτησαν θέση πιο κοντά στον Αυτοκράτορα, κάποιοι διατήρησαν τη θέση τους στην Αυλή (είναι και μεγαλύτερος ο κύκλος των αυλικών, πλέον – όπως και τα προνόμιά τους). Για μας τους υποτελείς η καθημερινότητα παρέμεινε ίδια. Αντίθετα, στις Νέες Χώρες άλλαξαν πολλά – στις υποχρεώσεις τους, στις δυνατότητες εργασίας – αλλά (ως γνωστόν) αυτοί είναι διαφορετικοί, “δεν είναι σαν και μας” και δεν θέλουν να εκπολιτιστούν.

Μετά απ'αυτή τη μεγαλειώδη εισαγωγή (προσπαθούμε να ευθυγραμμιστούμε με τον ενθουσιασμό της πλειοψηφίας...) περνάμε στην ενημέρωση για το τι συμβαίνει – ώστε να μη νομίζετε ότι είστε οι μόνοι εκτός του κλίματος γενικευμένου ενθουσιασμού.

1.Δε θα πληρωθούμε όλοι το Μάρτιο παρά στις 14 Απριλίου. Ακόμα πιο ασαφές για όσους μετακινούνται από δομές του ΟΚΑΝΑ σ'αυτές του ΚΕΘΕΑ.(Λατρεύουμε τα σχόλια που λένε πως “Ναι, αλλά θα πληρωθούμε!”. Λογικά και οι τράπεζες και όποιος άλλος του χρωστάμε ενθουσιάζονται εξίσου).

2.Ο πρόεδρος “μας έδωσε” πίσω κάποιες άδειες που “μας είχε κόψει”: οι υπεύθυνες δηλώσεις που ήταν τρεις κι έγιναν δύο ξανάγιναν τρεις, οι ασθένειες που έκοψε πέρυσι επέστρεψαν, οι αιμοδοτικές κόπηκαν αλλά υποθέτουμε θα τις ξαναδώσει του χρόνου οπότε θα κόψει το Burn Out σε 24 4ωρα, οι φοιτητικές κόπηκαν κοκ

3.Οι εργαζόμενοι στη “Ναυαρχίδα” του Οργανισμού, στην Άμεση Πρόσβαση, θα παίρνουν περισσότερες μέρες άδειας. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι αυτή είναι η ορθή απάντηση στο ερώτημα “Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στην Άμεση Πρόσβαση προσπαθεί με κάθε τρόπο να φύγει – και αν δεν τα καταφέρει με άλλο τρόπο παραιτείται;” Πόσοι έχουν φύγει μέσα σ'ένα χρόνο από το ΧΕΧ και το ΑΚΗΑ της Αθήνας; Γιατί; επειδή “αντιπαθούν τους χρήστες”, επειδή δε μοιράζονται το όραμα του Οργανισμού ή επειδή θέλανε άλλες 6 μέρες άδεια; Μήπως επειδή ο ίδιος ο Οργανισμός απαξιώνει στην πράξη αυτές τις δομές, μήπως επειδή στερούνται πλαισίου/ εκπαίδευσης/εποπτείας και ασφάλειας;

4. Στην υποκατάσταση εκτός από τα λογότυπα δεν υπάρχουν εμφανείς αλλαγές. Το πλαίσιο και οι οδηγίες για τα πάντα παραμένουν ηθελημένα ασαφή ή/και αντιφατικά, όχι για να υπάρχει περιθώριο (όπως νόμιζαν κάποτε οι καλοπροαίρετοι) για να πράττουμε κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις γνώσεις και την εμπειρία μας, προς το συμφέρον τόσο των μελών όσο και των υπολοίπων. Όχι. Παραμένουν ασαφή ώστε, ό,τι και να κάνεις, να σου “τραβήξουν το αυτί” και να σου πουν ότι δεν έπραξες σωστά. Το έχεις αυτό γραμμένο σε χαρτί; Καλά, στην εποχή των σπηλαίων ζεις; Το έχεις σε ηλεκτρονικό αρχείο; Καλά, κι αν πέσει το ρεύμα και χαθεί; Εκτύπωσες το ηλεκτρονικό αρχείο; Καλά, καταλαβαίνεις ότι είσαι υπεύθυνος για την αποψίλωση του δάσους του Αμαζονίου; κοκ  - για να μείνουμε στα ανάλαφρα. Για τα σοβαρά (απειλές, προβλήματα με την ασφάλεια του Προσωπικού, συχνές παρεμβάσεις της Διεύθυνσης στις αποφάσεις θεραπευτικών ομάδων με παράλληλη απουσία της όταν θα έπρεπε να βοηθήσει στις ελλείψεις προσωπικού ή παρεμβαίνοντας σε κρίση όταν οι εργαζόμενοι χρειάζονται στήριξη και εποπτεία) τι να πούμε; Είναι σαφές πως η Διοίκηση του ΕΟΠΑΕ συνεχίζει την τακτική της διοίκησης του ΟΚΑΝΑ: όπου υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα,  κάνουμε έλεγχο για το ωράριο και μετακινήσεις. Οποία έκπληξη!

5. Για τις υπόλοιπες δομές, δεν ξέρουμε και πολλά πράγματα ακόμα. Υποψιαζόμαστε όμως πως δεν είναι τόσο “τεμπέληδες” και “άχρηστοι” όσο διασπείρεται από “κύκλους” ψιθυριστών. Οργιζόμαστε όταν, στο ερώτημα του Σωματείου Εργαζομένων (όχι του “δικού μας” βέβαια) γιατί τοποθετήθηκαν υποβαθμιζόμενοι τόσοι εργαζόμενοι η απάντηση του προέδρου είναι πως “Δεν μπορούσε να διαβάσει 500 βιογραφικά”. Οργιζόμαστε όταν, από κακούς διοικητικούς χειρισμούς, δομές απογυμνώνονται από προσωπικό και για να “κάνουμε ότι συνεχίζουν να λειτουργούν” μεταφέρουμε προσωπικό σε μια στιγμή από αλλού. Οργιζόμαστε γιατί οι συνεχείς μετακινήσεις και η απαξίωση της εκπαίδευσης, της εμπειρίας, των θεραπευτικών σχέσεων  και της εποπτείας δε δείχνουν μόνο αδιαφορία για τους εργαζόμενους αλλά και αδιαφορία για τα μέλη των προγραμμάτων και το κοινωνικό σύνολο. Θα σκεφτόταν κάποιος υπουργός, για να μη φανεί ότι έκλεισε μια χειρουργική κλινική, να βάλει έναν (εξαιρετικό) μικροβιολόγο να χειρουργήσει; Και έστω ότι αυτός θα το σκεφτόταν (μ'αυτούς που μπλέξαμε ποτέ δεν ξέρεις). Οι υπόλοιποι θα έπρεπε να τον αφήνουν;

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Γίνεται όλο και πιο σαφές πως χρειαζόμαστε ένα τρόπο ν'απαντάμε. Ένα τρόπο όχι να συνδιοικούμε αλλά να ελέγχουμε ό,τι αφορά κι εμάς και τους εξαρτημένους. Ενα τρόπο να απαντάμε και να προστατευόμαστε συλλογικά, μια που ο καθένας μόνος του ούτε σκέφτεται πάντα σωστά, ούτε βρίσκει τις καλύτερες απαντήσεις, ούτε μπορεί να είναι αποτελεσματικός – άσε που θα βρεθεί στο Υπνωτήριο την επόμενη μέρα (Αλήθεια, οι θιασώτες της Άμεσης Πρόσβασης δε ντρέπονται που τη χρησιμοποιούν σαν φόβητρο;)

Χρειαζόμαστε κατ'αρχήν σωστή πληροφόρηση για τα επίδικα. Όχι “αληθείς προτάσεις”. Όλο το διάλογο, για να μπορέσουμε να κρίνουμε. Ας χρησιμοποιήσουμε, για παράδειγμα, την πρόσφατη συνάντηση του ΔΣ το Συλλόγου μας με τον Υφυπουργό. Ό,τι γράφει η “ενημέρωση” στη σελίδα του Συλλόγου είναι αλήθεια. Αλλά δε λέει τίποτα. Τα συμπεράσματα βγαίνουν απ'αυτά που είπε ο υφυπουργός και δε γράφονται στην ενημέρωση. Ως γνωστόν, η παραπληροφόρηση συνήθως δεν είναι οι “ψεύτικες” ειδήσεις, αλλά οι “μισές”

1. ανθυγιεινό επίδομα

ο Σύλλογος ζήτησε ΚΥΑ για να γίνει αναπροσαρμογή (προς τα πάνω) του επιδόματος που παίρνουμε και είναι διαφορετικό αναλόγως με το από που προερχόμαστε.. ο υφυπουργός είπε ότι” θα γίνει (αλλιώς θα ακολουθήσουν προσφυγές και δεν το θέλουνε)”

Για τις δομές που οι εργαζόμενοι ανησυχούν πως θα κλείσουνε, ο υφυπουργός είπε ότι “αυτά θα τα λύσει η ζωή”.. Για τις καθαρίστριες ΔΕ και τους φύλακες ακούστηκε θετικός. Υπάρχει πρόβλημα με τους διοικητικούς (καθώς “το Οικονομικών δε θα το περάσει), αλλά θα προσπαθήσουν να το περάσουν κάπως” σαν μονάδες πρώτης γραμμής, που θα περιλαμβάνει όλο το προσωπικό τους στο ανθυγιεινό

2. μισθολόγιο ιατρών

ο υφυπουργός επιχειρηματολόγησε πως είναι άλλη η εργασία των ιατρών στο ΕΣΥ και άλλη στις μονάδες και ο σύμβουλος του μας είπε πως το Οικονομικών είναι πολύ αρνητικό. Ο υφυπουργός απάντησε πως "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία"

3. προσλήψεις

ο Σύλλογος ζήτησε προσλήψεις για την κάλυψη των αναγκών και αορίστου χρόνου, ο υφυπουργός απάντησε πως η Ελλάδα είναι το τελευταίο κομμουνιστικό κράτος στην Ευρώπη, επιπέδου βόρειας Κορέας και πως “αν είναι να αγωνιστείτε για κάτι αγωνιστείτε στο να αντικατασταθούν τα μπλοκάκια με ορισμένου χρόνου.. το επιτυχημένο (!!) μοντέλο  των επικουρικών είναι καλό..” ο σύμβουλος του μας είπε ότι το μεγάλο κομμάτι των προσλήψεων αορίστου το παίρνει το ΕΣΥ.. ο υφυπουργός μας είπε ότι δε θίγουμε το βασικό πρόβλημα του ΕΟΠΑΕ που είναι ότι βασίζεται σε χρηματοδοτήσεις... “οι αορίστου χρόνου σημαίνουν ανελαστικές πληρωμές για τον οργανισμό και στο Οικονομικών βγάζουν φλύκταινες”.. “η επιστημονική επιτροπή του οργανισμού να αναλάβει να καταρτίσει πρόγραμμα ανταποδοτικό (δηλαδή νοσήλεια)”

Βγάζετε τα ίδια συμπεράσματα;

Τα δικά μας συμπεράσματα;

Πρέπει να ξαναπάρουμε στα χέρια μας την εκπροσώπησή μας και τον έλεγχο της δουλειάς και της ζωής μας.

Να συναντηθούμε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους για να συζητήσουμε με ποιούς τρόπους μπορούμε καλύτερα να διεκδικήσουμε Συλλογική Σύμβαση (όχι “χάντρες και καθρεφτάκια”), Αξιοπρεπείς συμβάσεις, Ασφάλεια στην Εργασία, Πρόληψη της Επαγγελματικής Εξουθένωσης, Ποιοτικές Υπηρεσίες - στην Αθήνα την Τρίτη 25/2 στις 6μμ στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών.

 Όχι «για να διαλύσουμε το Σύλλογο Εργαζομένων του ΟΚΑΝΑ» ή «για να ενισχύσουμε το Σύλλογο του ΚΕΘΕΑ». Αντίθετα, για να συζητήσουμε πώς θα έχουμε ένα Σύλλογο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, που θα ενοποιεί αντί να διαχωρίζει, που θα ελέγχει και θα διεκδικεί, που θα λειτουργεί (όπου λειτουργία συλλόγου θεωρούμε κυρίως  τις επιτροπές και τις συνελεύσεις και όχι τις χοροεσπερίδες και τις εκδρομές – παρότι λατρεύουμε τις χοροεσπερίδες και τις εκδρομές).

Να συμμετέχουμε μαζικά στην Απεργία και να διαδηλώσουμε την Παρασκευή 28. Όταν η Δικαιοσύνη γίνεται ζητούμενο, η συμμετοχή μας είναι στοιχειώδης υποχρέωση.