Πανηγυρική η ανακοίνωση της πλειοψηφίας (του Δ.Σ.) του Συλλόγου για τα αποτελέσματα της αντικαταστατικής «διαδικασίας». Το ανυπόστατο ερώτημα «θέλετε διάλυση του Συλλόγου ή όχι» σε συνθήκες εκφοβισμού, καταστολής της σύζητησης, ονομαστικής ψηφοφορίας, με συμμετοχή αποχωρησάντων/ αδειούχων/συνταξιούχων, με τηλεφωνικές ψήφους, χωρίς κανένα διακύβευμα και χωρίς εφορευτική επιτροπή κατόρθωσε να συγκεντρώσει συμμετοχή ούτε 60%. Δε θα το ‘λεγες και μεγάλη επιτυχία. Παρόλ’ αυτά, πανηγυρική η ανακοίνωση της πλειοψηφίας (του Δ.Σ.) του Συλλόγου. Μάλλον θέλουνε να μάς πείσουν (ή να θέλουνε να πείσουνε τους εαυτούς τους;) πως η «διαδικασία» και η μη συμμετοχή των μελών μας σε αυτή είναι ενθαρρυντική για την κατάσταση και το μέλλον του Συλλόγου. Ο φόβος αλλάζει πλευρά.
Τραγελαφικά πράγματα μάθαμε ότι συνέβησαν κατά την «ψηφοφορία». Χαρτιά με υπογραφές σε κοινή θέα, υπεύθυνοι μονάδων να ζητούν από εργαζόμενους να ψηφίσουν, υποσχέσεις και πιέσεις, εργοδοτική ανάμειξη. Και, παρόλ’ αυτά τα μέλη μας μαζικά αρνηθήκαν να συμμετέχουν στην «ημινόμιμη» όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι ίδιοι «διαδικασία».
Καταγγέλουμε τη «διαδικασία» ως αντικαταστατική. Καταγγέλουμε την πλειοψηφία του (Δ.Σ.) για την ανεπανόρθωτη έκθεση των μελών μας και του ίδιου του Συλλόγου μας.
Ζητάμε εκ νέου Γενική Συνέλευση για να συζητήσουμε και συναποφασίσουμε πάνω στο πραγματικό διακύβευμα (το οποίο ποτέ δεν τέθηκε σαν ερώτημα στη «διαδικασία») της συνδικαλιστικής μας λειτουργίας στον νέο Οργανισμό.
Παράλληλα, με οργή διαβάζουμε και την απόπειρα απαξίωσης της Τοπικής Συνέλευσης Θεσσαλονίκης, η οποία συγκλήθηκε καταστατικά, συζήτησε και συναποφάσισε για το σοβαρότατο αυτό θέμα.
Ο Σύλλογος μας, στην από 23/1 επιστολή του, ξεκινά προσφωνώντας «αγαπητούς» τους συναδέλφους που, όπως δικαιούνταν, προχώρησαν σε Τοπική Συνέλευση και, αντί να ασχοληθεί με την ουσία των προβληματισμών τους και των αποφάσεων τους και να τους επιδοκιμάσει που προχωράνε στη συλλογική τους έκφραση στο δημοκρατικό πλαίσιο του Συλλόγου μας, τους εμπαίζει αποκαλώντας αντικαταστατική (!!!) τη διαδικασία τους με το επιχείρημα ότι η Συνέλευση δεν είχε απαρτία!
(Αλήθεια, η «διαδικασία» που με τόση ζέση διεξαγάγατε μόνοι σας προβλέπεται κάπου στο καταστατικό;)
Αγαπητοί κύριοι και κυρίες της πλειοψηφίας (του Δ.Σ.), το καταστατικό μας ΔΕΝ προβλέπει απαρτία για τις Τοπικές Συνελεύσεις. Κάτι που ασφαλώς και γνωρίζετε, αλλά προτιμάτε να κουρελιάζετε τις καταστατικές μας λειτουργίες και να γράφετε παπάτζες, ώστε να θολώνετε το πεδίο της συζήτησης και την έκφραση των μελών μας. Η συνέλευση της Θεσσαλονίκης ήταν τόσο νόμιμη όσο κι αυτή της Αθήνας προ μηνών – και, σε αντίθεση με την Αθήνα που δεν είχε τη δικαιοδοσία να αλλάξει το καταστατικό όπως και έκανε (κάνατε), έπραξε ως όφειλε: συζήτησε τα ερωτήματα που έπρεπε να συζητηθούν
Σταματήστε να παίζετε με το καταστατικό μας και να απαξιώνετε τις δημοκρατικές μας αρχές και λειτουργίες για μικροσυνδικαλιστικά μικροκέρδη. Η επιστολή πέρασε από Δ.Σ.; Ήταν έστω ενήμερα τα μέλη του Δ.Σ.;
Και καταλήγει λοιπόν το εν λόγω κείμενο συνδικαλιστικού σουρεαλισμού που είχε την αμετροέπεια να συγγράψει η πλειοψηφία (του Δ.Σ.) μας, με το λεκτικό πυροτέχνημα ότι κανένα μέλος του Δ.Σ., κατά την τελευταία του συνεδρίαση, δεν έφερε αντίθεση στον τρόπο της «ψηφοφορίας» (!!!) Να καταγγέλλουμε ως αντικαταστατική τη διαδικασία που προτείνατε και στην οποία μόνοι σας προχωρήσατε, εσείς το καταγράφετε ως συμφωνία μας δηλαδή; Παπάτζες.
Στηρίζουμε την Τοπική Συνέλευση Θεσσαλονίκης και τη συγχαίρουμε για την δημοκρατική, καταστατική της λειτουργία. Εκφράζουμε τη συμφωνία μας και με τα πέντε σημεία που θέτει στη συνέλευσή της στις 23/1 (περί παράτυπης και διάτρητης «διαδικασίας», την πρότασή της προς το Δ.Σ. για άμεση ακύρωσή της, την πρότασή της για Γενική Συνέλευση με ερώτημα τη Δημιουργία Ενιαίου Σωματείου Εργαζομένων στον ΕΟΠΑΕ, την αποχή της από τη «ψηφοφορία» και την προσβολή της «διαδικασίας» ανεξαρτήτως αποτελέσματος), και στηρίζουμε την Τοπική Συνέλευση στην εφαρμογή τους.
Για κατακλείδα, ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ.
Είμαστε βαθιά συγκινημένοι και συγκλονισμένοι από τις συγκεντρώσεις της Κυριακής για το έγκλημα των Τεμπών.
ΥΓ Παρότι προσπαθούμε (όχι πάντα με επιτυχία) να κρατάμε ανοιχτό ένα χώρο διαλόγου, οπότε και δημοσιεύουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων (ακόμα κι αν πολλά είναι εναντίον μας – κάποιες φορές πολύ άδικα) – δεν δημοσιεύουμε τα πάντα. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να κάνει χιουμορ ή να πετά λάσπες πάνω στα νεκρά παιδιά των Τεμπών, ας το ξανασκεφτεί. Κι αν επιμένει, ας το κάνει επώνυμα όπου το δέχονται. Αλλά όχι στο blog μας
Μπράβο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια! Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα! Εκφρασατε ακριβώς αυτό που συνέβη στην Θεσσαλονίκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε όλες τις εκλογές του Συλλόγου η συμμετοχή ήταν από 70 έως 80%. Ποτέ και πουθενά δεν συμμετέχει το 100%. Υπάρχει πάντοτε ένα 20% με 30% που δεν συμμετέχει σε καμία διαδικασία για τους δικούς του λόγους και αυτό δεν παρατηρείται μόνο στον Σύλλογο του ΟΚΑΝΑ αλλά όπου γίνονται εκλογικές διαδικασίες. Άρα στην καλύτερη των περιπτώσεων όλες οι παρατάξεις μαζί, που ήταν ενάντια στην πλειοψηφία θα υποστηριζόντουσαν από το 20% των εργαζομένων.Η πλειοψηφία στις προηγούμενες εκλογές του Συλλόγου είχε λάβει 379 ψήφους και 63%. Τώρα η πρότασή της υποστηρίχτηκε από 500 εργαζόμενους που αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το ποσοστό είναι άνω του 75% αφού ο αριθμός των εγγεγραμμένων μελών είναι περίπου ο ίδιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλή καταγραφή δεδομένων και αριθμών.
Σωστά! Μόνο που στις εκλογές οι περισσοτεροι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να πάνε κάπου αλλού για να ψηφίσουν, ψηφίζουν αυτοπροσώπως και όχι τηλεφωνικά ή δια αντιπροσώπου, υπάρχει εφορευτική επιτροπή και δικαστικός αντιπρόσωπος, η ψηφοφορία είναι μυστική. Εντάξει, οι παρεμβάσεις και οι απειλές υπάρχουν κι εκεί, αλλά η μυστική ψηφοφορία τις απαλύνει. Σου είναι σαφής ή διαφορά ή μπα;;;
Διαγραφή