Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΑΥΡΙΟ...




Οι περισσότεροι ξέρουμε ήδη ότι αύριο δεν έχει μετρό. Αυτή είναι μια σημαντική είδηση που μας "ξεβολεύει".

Δεν είναι είδηση το ότι η κυβέρνησή μας ξεπουλά ό,τι δεν έχει ως τώρα προλάβει να ξεπουλήσει, 
(εάν, παρά ταύτα, κάποιοι αναρωτιούνται για το τι περιέχει το  νέο τούβλο των 1500 σελίδων - https://kommon.gr/oikonomia/item/1799-seb-troika-paraggelnoun-syriza-anel-psifizoun ).

Ούτε αποτελεί είδηση ότι, μέσα σ' αυτά, οι ξεφτιλισμένοι δε διστάζουν να τραυματίσουν το Ν.1264 για το συνδικαλισμό (χτυπώντας τα πρωτοβάθμια σωματεία και όχι τους καρεκλοκένταυρους, βέβαια)

Ούτε το ότι η ΓΣΕΕ σφυρά κλέφτικα - ούτε αυτό είναι είδηση.

Η πραγματικά σημαντική είδηση της ημέρας, είναι ότι υπάρχουν και κάποιοι που αντιστέκονται. Πολλοί. Πολλά πρωτοβάθμια σωματεία που δεν περίμεναν τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία του ΕΚΑ να ξυπνήσει από τον ύπνο του "δικαίου" (!)  αλλά κήρυξαν απεργία αύριο. Και θα κατέβουν στο δρόμο. Όχι εμείς. Αν νικήσουν αυτοί που διαμαρτύρονται, θα μπορέσουμε να "επανορθώσουμε" άλλη φορά... 


Αντιγράφουμε από τον Ημεροδρόμο το άρθρο για την προηγούμενη απεργία το Δεκέμβρη
(και όχι, η μόνη αλλαγή από τότε είναι οι επιπλέον 1531 σελίδες αντιλαϊκά μέτρα).

http://www.imerodromos.gr/apergia-vges-exo-syntrofe/


«Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε / Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι / Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή / Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου! / Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ! / Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη /  Την αλληλεγγύη!
Βγες έξω, σύντροφε, αντιμέτωπος με τα όπλα και /Διεκδίκησε το μεροκάματό σου!/ Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις  / Οπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου! / Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη /Την αλληλεγγύη!
 Μπέρτολτ Μπρεχτ, "Τραγούδι της απεργίας"

    Απεργούμε ενάντια στους εκμεταλλευτές μας και σε εκείνους που ρήμαξαν τις ζωές μας και ψηφίζουν κάθε μέτρο διάλυσης μας και με τα δύο χέρια.

   Απεργούμε γιατί λεηλατούν τα πάντα και εμφανίζονται και σαν «υπεύθυνοι» για τη σωτηρία μας, σμπαραλιάζοντας ό,τι έχει απομείνει.
    
   Απεργούμε ακριβώς γιατί, ναι, δεν είναι εύκολη η απόφαση για συμμετοχή σε μια απεργία. Ο εργάτης, ο υπάλληλος, ο μισθωτός, με μια λέξη ο αδύναμος στη σχέση του με την εργδοδοσία έχει να υπερνικήσει πολλά εμπόδια μέχρι να κάνει το βήμα.
Απεργούμε για να ξεπεραστεί το «δεν βγαίνει τίποτα» και  η παραίτηση που μας προτείνουν.
   Απεργούμε λέγοντας ένα δυνατό «όχι» στην απογοήτευση, την απογοήτευση που θέλουν να γίνει η μοναδική μόνιμη κατάσταση στη ζωή μας. 
   Απεργούμε ενάντια στον φόβο της επόμενης μέρας και στον φόβο που λέει πως θα χάσουμε κι αυτά που έχουμε.
   Απεργούμε ενάντια στα μνημόνια τους, τους εμπνευστές και τους εκτελεστές των μνημονίων διαρκείας. 
   Απεργούμε γιατί θέλουν να χτυπήσουν το δικαίωμα στην απεργία, με νυχτερινές τροπολογίες που απέσυραν για να ξαναφέρουν. 
   Απεργούμε γιατί δεν θα ανεχτούμε τις 1000 κατασχέσεις τη μέρα, τους πλειστηριασμούς που με ένα κουμπί θα μας παίρνουν το σπίτι, τους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας που «προστατεύεται» με τα ραβασάκια που λαμβάνουν στο σπίτι τους εκείνοι που είδαν της ζωές τους να τινάζονται στον αέρα από δεξιούς και «αριστερούς» σωτήρες. 
   Απεργούμε και για τους νεκρούς της Μάνδρας που μετά τα πρώτα δάκρυα ξεχνιούνται από τους «υπεύθυνους», δηλαδή από εκείνους που έχουν διαχρονικές και άμεσες ευθύνες για την καταστροφή και προσπαθούν να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω. 
   Απεργούμε γιατί οι ζωές μας κοστίζουν παραπάνω από τα κουπόνια, τα επιδόματα, τα μερίσματα και τους λαχνούς της φορολοταρίας τους. 
   Απεργούμε γιατί βρισκόμαστε ή κινδυνεύουμε να βρεθουμε στο 35,6% που αντιμετωπίζει φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό, γιατί έχουμε βρεθεί – βρισκόμαστε ή κινδυνεύουμε να βρεθούμε – στις στρατιές των ανέργων, των εργαζόμενων και απλήρωτων, των εργαζόμενων που αμείβονται με μισθούς πείνας.
   Απεργούμε γιατί δεν θα δεχθουμε ποτέ ως φυσιογικό ότι ένα στα δύο παιδιά στην Ελλάδα ζούνε σε συνθήκες υλικής αποστέρησης.
   Απεργούμε γιατί απαιτούμε τη ζωή μας ολόκληρη. Και ο μοναδικός τρόπος είναι να σηκωθούμε όρθιοι και να τα απαιτήσουμε όλα, να διεκδικήσουμε τη ζωή μας. Ολόκληρη. 

8 σχόλια:

  1. "Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε / Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι"

    Κάποτε, μπορούσαν να τα λένε αυτά με πάθος γνήσιο ο Μπρεχτ και άλλοι. Σήμερα, θα το λεγε αυτό στον Κουτσιούμπα πχ, τον Σύντροφο με το Ρολεξάκι; ή σε οποιονδήποτε σημερινό αριστερό (πλην λίγων εξαιρέσεων), που μια χαρά είναι ενταγμένος στις καπιταλιστικές πρακτικές και απολαύσεις και τις γουστάρει;
    Άντε καλά, πείτε τα σε καναν πρωτοετή. όπως έκανε κάποτε ο Πολάκαρος.
    Η πραγματικότητα είναι μία : ο Μπρεχτ πολύ θα προβληματιζόταν σήμερα, πιο πολύ και από την ίδια την κατάσταση που συνθλίβει τον ΑΝΘΡΩΠΟ, με σας όλους τους εκπροσώπους και κήρυκες της αριστεράς. όπως ακριβώς ο Χριστός δε θα αναγνώριζε τους "εκπροσώπους" του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή δεν περνάμε καλά; Είμαστε αχάριστοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτη η ιστορια με το ρολεξ του κουτσουμπα λεγεται μονο απο οσους δεν εχουν κανενα αλλο επιχειρημα απεναντι στον εκπροσωπο ενος τμηματος της αριστερας που δεν ανταποκρινεται στις προδιαγραφες της κωλοτουμπας.
    Με αυτη την εννοια ευπροσδεκτο ως αποκαλυπτικο της ελλειψης σοβαρων επιχειρηματων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά τιμημένο ΚΚΕ. Σηκώστε κάποτε πραγματικά λάβαρα. Οι κωλοτούμπες σας μάραναν. Που ζούμε 8 χρόνια πόλεμο και δεν μπορείτε να εμπνεύσετε.

      Διαγραφή
  4. Παραμενει η ελλειψη επιχειρηματων και η ελαφροτητα (για να το πω κομψα). Το ΚΚΕ και η υπολοιπη αριστερα που δεν εκανε κωλοτουμπες φταινε γιατι δεν μπορουν να "εμπνευσουν".
    Εμεις που ειμαστε μιζεροι φοβισμενοι και υποδουλωμενοι μια χαρα τα κανουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σου πω ποια πραγματικότητα παραμένει. Ότι είστε πολύ, μα πολύ, ελαφρείς για την Ιστορία.
      Τι να κάνουμε. Φοβισμένους κι υποδουλωμένους βρήκε κι ο Λένιν κι ο Άρης κι ο Φιντέλ... Δεν τους λοιδώρησαν όμως. Τους δυνάμωσαν. Εσείς τώρα πείτε τα τσιτάτα σας. Και κανονίστε το επόμενο shopping.

      Διαγραφή
  5. Διαβασε λιγο ιστορια και θα δεις οτι δεν γραφεται απο τους ηγετες αλλα απο τους εξεγερμενους.
    Ουτε η Ρωσια το 17 ουτε η Κουβα το 59 εχουν καμια σχεση με αυτα που λες. Οσο για τον Αρη δεν νομιζω να πιστευεις οτι μονος του ο Αρης εκανε την ιστορια. Οταν εμεινε μονος του, προδομενος οχι μονο απο το κομμα του αλλα και απο τον ελληνικο λαο, αναγκασθηκε να επιλεξει με αξιοπρεπεια το τελος του.
    Ασε που οπως εχουμε ξαναπει ουτε στο νυχακι τους δεν μπορουμε να συγκριθουμε. Γι αυτο ελα να δουμε τι θα κανουμε με ταπεινοτητα και ασε τα ονειρα για αλλη περιοδο. Πιο επαναστατικη και χωρις εισαγωγικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ξέρατε πραγματικά ιστορία...
      Δεν είναι όμως αυτό ζήτημα. Το ζήτημα είναι ότι δεν αποδέχεστε καμία ευθύνη σας.
      Anyway,σε προσαρμοστικοτητα δεν υπολείπεστε.Καθε άλλο. Μια χαρά βολευτήκαμε και στον νέο, μεταλλαγμένο οκανα. Οπότε δεν χρειάζεται να κάνουμε από κοινού κάτι. Δεν μπορούμε κιόλας. Νοσω βαριά. Έχω βαριά αλλεργία στα μεταλλαγμένα.

      Διαγραφή