Αριστερή Συσπείρωση Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ: ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ

(υποβλητική μουσική τίτλων...)

Καλή χρονιά, λοιπόν!

Οκ, καθυστερημένες οι ευχές αλλά πάντα καλόδεχτες. Να ‘ναι οι επόμενοι 11 μήνες καλύτεροι απ’ αυτούς που πέρασαν και να ‘μαστε όλοι γεροί και χαρούμενοι! Και τυχεροί!

Δεν μπορέσαμε να φανούμε συνεπείς στην υπόσχεση που δώσαμε στο (...πολυπληθές και ενθουσιώδες!) κοινό μας και να ενημερώνουμε τακτικά το μπλογκ. Όχι, δεν είμασταν διακοπές στη Χαβάη ούτε μεταναστεύσαμε ομαδικώς στη Γη του Πυρός.

Σοκαρισμένοι είμασταν – και παραμένουμε.

Κι εμείς, όπως όλη η ελληνική κοινωνία.

Τι να γράψεις και τι να κάνεις όταν η Μεσόγειος κάθε μέρα γεμίζει με πτώματα παιδιών – των παιδιών που δε σκοτώθηκαν στις εχθροπραξίες στη Χομς ούτε έμειναν να πεθάνουν από την πείνα στη Μαντάγια… Όταν παρακολουθείς αποσβολωμένος τη διεθνή σκηνή, όπου οι ισλαμο-φασίστες του ISIS και οι δυτικές (και δυτικο-«κινούμενες») ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ανταλλάσσουν ντουφεκιές εξολοθρεύοντας αθώους ανθρώπους και πολιτισμούς που είχαν την ατυχία να βρεθούν ανάμεσα - στη Συρία, στο Παρίσι, στο Αφγανιστάν, στην Υεμένη, στο Μαλί, στην Κωνσταντινούπολη… Όταν η εθνικά υπερήφανη και πρώτηφοράΑριστερή κυβέρνησή μας γιορτάζει με λαμπρότητα αντίστοιχη του Πατρινού καρναβαλιού τον ένα χρόνο στην εξουσία – ενώ συνεχίζει την πολιτική των μνημονίων, ξεκίνησε τους πλειστηριασμούς και ξεθεμελιώνει τα τελευταία εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που είχαν απομείνει στους τελευταίους των εργαζομένων.

Και τι να γράψεις για τον ΟΚΑΝΑ – όταν συμβαίνουν όλα αυτά;

Ωστόσο, δεν μπορούμε – δε γίνεται να παραμένουμε σε κατάσταση σοκ. Ούτε έχουμε την αυταπάτη πως αυτά που συμβαίνουν δε μας αφορούν – ακόμα κι αν δεν είμαστε πρόσφυγες, δε μένουμε στο Παρίσι ή στη Μαντάγια, δεν έχουμε υποθηκευμένο σπίτι, δεν είμαστε ελευθεροεπαγγελματίες, δεν είμαστε (ακόμα) άνεργοι κοκ. Όλα μας αφορούν – ή θα μας αφορούν αύριο – κι εμάς, και τους δικούς μας, και τους φίλους μας. Πρόκειται για τη ζωή μας - και για τη ζωή των άλλων ανθρώπων που δεν μπορούν ν’ αντιδράσουν. Δεν μπορούμε να παραμένουμε πάντα θεατές στο έργο της ζωής μας. Κι είναι και κάτι ακόμα: δεν είναι μόνον η ανάγκη που κινεί τα πράγματα, είναι και η ελπίδα. Μπορούμε ν’ αλλάξουμε τα πράγματα. Αν είμαστε ενήμεροι, επίμονοι κι αποφασισμένοι, ξεκάθαροι στις συμμαχίες μας κι ανυποχώρητοι στην υπεράσπιση των συμφερόντων της τάξης μας, μπορούμε να νικήσουμε.

...Να δεις που, τελικά, παραμένουμε αισιόδοξοι!

Πάμε πάλι από την αρχή, λοιπόν

ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ!

Μαζί με τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους - κι ας είναι μαζί και η ΜένουμεΕυρώπη «πουλημένη ΓΣΕΕ», και οι γραβατο-φόροι, και οι «εμάς δε μας έχει αγγίξει η κρίση» αγρότες. Εμείς θα δώσουμε τον τόνο, εμείς το περιεχόμενο.

Υπερασπιζόμαστε τις δουλειές μας, το δικαίωμα των νέων ανθρώπων να βρουν δουλειά σ’ αυτή τη χώρα και να μη μεταναστεύσουν, το δικαίωμα των γονιών μας να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους με αξιοπρέπεια.

Κοινή ανακοίνωση ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το ασφαλιστικό

ΣΥΡΙΖΑ: Τη γιαγιά σου ή την Ε.Ε

Για να δουλεύει το μυαλό και να μη μας δουλεύουν (όλο και πιο δύσκολο, αδέλφια! ¨Όχι γιατί είναι αυτοί πειστικοί – μάλλον εμείς είμαστε πιο ευάλωτοι… (λέτε τελικά να ‘χουνε δίκιο ότι μας ψεκάζουν;)