ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η ψήφος στην πλειοψηφία του απερχόμενου ΔΣ δεν είναι ψήφος στήριξης στο Σύλλογό μας – είναι επιβράβευση της συνδιοίκησης, της συνδιαλλαγής, του ξεπουλήματος της δήθεν «συναίνεσης των εργαζομένων» με αντάλλαγμα κάποιες θέσεις ευθύνης, την απαλλαγή κάποιων από μετακινήσεις και βάρδιες που δε θέλουν και το «καλό» κλίμα (όπου ως καλό κλίμα δεν εννοούμε τη δημοκρατία, την αξιοκρατία, την ασφάλεια στην εργασία ή την απουσία τραμπουκισμού – εννοούμε τους χαριεντισμούς στις συναντήσεις με τη διοίκηση και τα παλαμάκια στις χορευτικές φιγούρες των διοικούντων).

Η ψήφος στη δεύτερη παράταξη, ακόμα κι αν γίνεται για να καταγγείλει τους πρώτους, στο τέλος τους διευκολύνει. «Αναβαπτίζει» αυτή την πλειοψηφία αυτού του συλλόγου ως την μοναδική με την οποία είναι υποχρεωμένη να συνδιαλέγεται η διοίκηση. Κι αυτό δυσκολεύει πάρα πολύ τη θέση ενός άλλου, ενιαίου, συλλόγου πριν καν αυτός γεννηθεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του περισσού.

Μόνος δρόμος η ΑΠΟΧΗ από την εκλογική διαδικασία αυτής της εβδομάδας. Όχι γενικά η «αποχή από τα κοινά» – αντίθετα καλούμε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στις διαδικασίες πιο ενεργά, να απαιτήσουν ένα σύλλογο που να ασχολείται με τα προβλήματα τα δικά μας και των εξαρτημένων και να μη φοβάται να διεκδικήσει.

Δεν έχουμε άκριτη εμπιστοσύνη «στους άλλους» - ούτε στους άλλους που δε συμμετέχουν, ούτε σ’αυτούς που δεν γράφτηκαν, ούτε στο σωματείο του ΚΕΘΕΑ. Έχουμε εμπιστοσύνη στην κινητοποίηση των εργαζομένων, στην αγωνιστική διάθεση, στην ανάγκη να δουλεύουμε σ’ένα Οργανισμό που θα μας σέβεται και που θα εκτιμά τη δουλειά, τις γνώσεις και τον κόπο μας. Δε συμφωνούμε με όλους τους «άλλους» - όμως έχουμε εμπιστοσύνη στις δημοκρατικές διαδικασίες, όπου η διαφωνία μπορεί να ακουστεί.

Δε διεκδικούμε το αλάθητο. Ούτε βαυκαλιζόμαστε ότι είμαστε «οι μόνοι» αγωνιστές. Ούτε (παρότι «ακούσαμε» τα μύρια όσα ένθεν κακείθεν) μπαίνουμε στον πειρασμό να απαντήσουμε προσωπικά στη λάσπη που μας ρίχνουν. Μένουμε σταθεροί και διαυγείς στη θέση που, με πολύ κόπο και συναισθηματική δυσκολία, επιλέξαμε γιατί θεωρούμε ότι πολιτικά είναι η μόνη που μπορεί να βοηθήσει πραγματικά τη συλλογική μας έκφραση.

Κι ο καθένας, τελικά, θα κριθεί από τη στάση που κράτησε – η κάθε παράταξη, η κάθε ομάδα, ο καθένας μας. Όχι στη Δευτέρα Παρουσία – πολύ πιο σύντομα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ

Τρία χρόνια μετά τις τελευταίες εκλογές του Συλλόγου μας, ο απολογισμός της πλειοψηφίας του Δ.Σ. μας είναι η σιωπή απέναντι στην κλιμακούμενη αποσάθρωση της εργασιακής μας πραγματικότητας, η αποσάθρωση των συναδελφικών μας σχέσεων, η αποσάθρωση των συλλογικών μας διεκδικήσεων.

Η εργασιακή μας καθημερινότητα έχει ξεχειλίσει από εκφοβισμό, εντατικοποίηση, κίνδυνο τόσο για εμάς όσο και για τα θεραπευόμενα άτομα, ενώ η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Συλλόγου μας υπόσχεται αγαστές σχέσεις με τη Διοίκηση. Αυτές οι «καλές σχέσεις» με τη Διοίκηση είναι που θα μας εξασφαλίσουν σε σχέση με τους «άλλους» στη λαίλαπα του ΕΟΠΑΕ που περνάει από πάνω μας. Ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι «άλλοι»; Δεν είναι οι ίδιοι μας οι συνάδελφοι, με τους οποίους συνεργαζόμαστε σε διπλανά γραφεία στις άθλιες και ακατάλληλες υποδομές του Οργανισμού; Εξάλλου, οι Διοικήσεις έρχονται και φεύγουν, εμείς εδώ θα είμαστε, να συνεργαζόμαστε στο δύσκολο αυτό αντικείμενο της εξάρτησης στις δύσκολες συνθήκες οι οποίες διαχρονικά έχουν διαμορφωθεί.

Πώς ακριβώς θα εξασφαλιστούμε είναι ήδη φανερό, καθώς -όσο η συναίνεσή μας τούς είναι εξασφαλισμένη- η εύνοια θα αφορά όλο και λιγότερους, όλο και περισσότεροι θα περισσεύουμε να εργαζόμαστε με συνεχή χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας μας, με μειούμενες πραγματικές αποδοχές, με ματαίωση και εκδικητικότητα από τη μεριά της Διοίκησης, να στελεχώνουμε τις χωρίς πλαίσιο θεραπείας και ασφάλειας καινούριες δομές, χωρίς καμιά συλλογική προστασία από τον Σύλλογό μας. Μόνο η αλληλεγγύη και η ενότητα μεταξύ μας θα μας εξασφαλίσουν απέναντι στην εργασιακή λαίλαπα που η Διοίκηση και η πολιτική της ηγεσία έχουν ήδη εξαπολύσει.

Ένας μήνας λειτουργίας του ΕΟΠΑΕ και ο νέος Οργανισμός, ο οποίος με παρρησία στηρίχτηκε από την πλειοψηφία του Δ.Σ. μας, αποδεικνύεται καθημερινά ό,τι ακριβώς είχαμε προβλέψει. Ένας δυσλειτουργικός, γραφειοκρατικός, υποχρηματοδοτούμενος Οργανισμός με ελαστικοποίηση των εργασιακών μας σχέσεων, αποσάθρωση των προγραμμάτων απεξάρτησης, διάλυσης της θεραπευτικής κουλτούρας που οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες σε όλο το φάσμα της απεξάρτησης είχαμε κατακτήσει είτε στην πρόληψη, είτε στη μείωση της βλάβης, είτε στην απεξάρτηση, είτε στην επανένταξη, άνοιγμα σε «ανταποδοτικά τέλη», άνοιγμα στον ιδιωτικό τομέα, με συνέπειες τραγικές για τα θεραπευόμενα άτομα και για την κοινωνία μας.

Όλον αυτόν τον καιρό, ο Σύλλογος μας παρέμενε απαθής και συμβιβασμένος. Με ευθύνη όλων μας – του καθενός και της καθεμιάς ανάλογα με τη θέση και το ρόλο του: εργαζόμενοι κουρασμένοι, ταλαιπωρημένοι από το Burn Out, εργαζόμενοι (όλο και περισσότεροι) σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας που αναθέτουν στους συνδικαλιστές “τους” την εκπροσώπηση. Τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου, η οποία συστηματικά υπονόμευε τις συλλογικές διαδικασίες, χωρίς Γενικές Συνελεύσεις, με καταστρατήγηση του καταστατικού μας (με αποκορύφωμα τη -με αντικαταστατικές διαδικασίες- διεξαγωγή του δημοψηφίσματος τον Γενάρη, χωρίς πραγματικό ερώτημα, η οποία μας άφησε συλλογικά έκθετους), με απαξίωση των Τοπικών Συνελεύσεων, με την ουσιαστική υπονόμευση λειτουργίας της Επιστημονικής Επιτροπής, των Τοπικών  Συμβουλίων, της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας.

Δεν απαλλάσσουμε την Αριστερή Συσπείρωση από τις ευθύνες. Εκτιμήσαμε πριν από τρία χρόνια ότι, έστω και από τη θέση της αγωνιστικής μειοψηφίας, μπορούμε  να ενημερώνουμε, να ελέγχουμε, να οργανώνουμε όσο μπορούμε τις αντιστάσεις και  να πιέζουμε την πλειοψηφία σε μια διεκδικητική και αγωνιστική απάντηση. Όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει αν η πλειοψηφία μποϋκοτάρει τη λειτουργία του Συλλόγου. Μέσα σε τρία χρόνια έγιναν μόλις 4 συνελεύσεις: η πρώτη “προγραμματική”, οι ενδιάμεσες για να υφαρπάξουν τη συναίνεση του σώματος για τον Εσωτερικό κανονισμό και τον ΕΟΠΑΕ (οπότε και διαλύθηκαν όταν φάνηκε ότι θα καταλήξουν σε άλλη από την “προβλεπόμενη” απόφαση), και η τελευταία προ ημερών.

Απολογισμός; Όπως τον παρουσίασε με περισσή αλαζονεία ο απερχόμενος πρόεδρος, δύο νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούν μεγάλες ομάδες εργαζομένων του Υπουργείου Υγείας, όχι Συλλογική Σύμβαση, όχι δημοκρατικός κανονισμός λειτουργίας, όχι κώδικας δεοντολογίας, πλήρης απαξίωση της διάθεσης, των γνώσεων και της εμπειρίας των εργαζομένων και των θεραπευτικών ομάδων που η διοίκηση τους αρνείται το λόγο στο πλαίσιο και στην καθημερινή θεραπευτική λειτουργία.

Η εκλογοαπολογιστική μας Συνέλευση, με τα λιγοστά άτομα ανάμεσα στις άδειες θέσεις, αποτελεί σημάδι του τι πραγματικά προσδοκούν πια τα μέλη του Συλλόγου μας από τον Σύλλογο μας.

Πώς εμείς, τα εργαζόμενα άτομα σε αυτόν τον υπεροργανισμό-τερατούργημα ο οποίος έχει δημιουργηθεί χωρίς εμάς για εμάς, για τις ανάγκες των θεραπευομένων και για τις ανάγκες τις κοινωνίας μπορούμε να επιβιώσουμε, να υπερασπιστούμε το θεραπευτικό μας έργο και να διεκδικήσουμε τη βελτίωση του πλαισίου της εργασίας μας; Μόνο με συλλογικότητα και αγωνιστικότητα σε έναν Ενιαίο Σύλλογο Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ. Τίποτα δεν έχουμε να χωρίσουμε αν προερχόμαστε από τον ΟΚΑΝΑ, το ΚΕΘΕΑ, το 18άνω, αν μόλις προσληφθήκαμε επικουρικά ή με μπλοκάκι στον Οργανισμό-οδοστρωτήρα στον οποίο όλοι και όλες πια εργαζόμαστε.

Μακροπρόθεσμα, ούτως ή άλλως, ένα τέτοιο ενιαίο και αγωνιστικό Σωματείο θα είναι που θα παραμείνει και που συλλογικά θα μας βοηθήσει να συσφίξουμε τις συναδελφικές μας σχέσεις, να διεκδικήσουμε την καλυτέρευση των εργασιακών μας συνθηκών, να διεκδικήσουμε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, να προστατευτούμε απέναντι στη διοικητική αυθαιρεσία.

Δυστυχώς, η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Συλλόγου μας λειτούργησε διασπαστικά, μπλοκάροντας με κάθε τρόπο τη δημιουργία Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ, όπου θα μπορούσε να είχε συγχωνευτεί ο Σύλλογος μας, κρατώντας όλες του τις λειτουργίες και διεκδικήσεις. Η πλειοψηφία του Δ.Σ. ονειρεύεται δευτεροβάθμια Ομοσπονδία, ένα γραφειοκρατικό όργανο, το οποίο θα διεξάγει συνεννοήσεις πίσω από κλειστές πόρτες χωρίς εμάς για εμάς, η οποία δε θα έχει πλέον ούτε καν την επίφαση της συμφωνίας του Συλλόγου μας στις συνεννοήσεις της, ούτε καν τη θεσμική υποχρέωση διεξαγωγής Γενικών Συνελεύσεων.

Βραχυπρόθεσμα, το Σωματείο με τους περισσότερους ψηφίσαντες στις επερχόμενες εκλογές θα μπορεί να αυτοαποκαλείται «αντιπροσωπευτικό σωματείο» και θα επικαλείται πως μόνο αυτό συνδιαλέγεται με τη Διοίκηση. Δυστυχώς, σε μια διαστρέβλωση της δημοκρατικής συνδικαλιστικής λειτουργίας, κάθε ψήφος -είτε προς την πλειοψηφία, είτε προς κάθε μειοψηφία, είτε προς λευκά και άκυρα- στις επερχόμενες εκλογές του Συλλόγου μας, υπονομεύει την προσπάθεια δημιουργίας Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ. Ως Αριστερή Συσπείρωση ΑΠΕΧΟΥΜΕ από τις εκλογές του Συλλόγου και καλούμε κάθε μέλος του Συλλόγου μας να εκφραστεί με ΑΠΟΧΗ, ώστε συλλογικά να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για Σωματείο αγωνιστικό, ενιαίο και  πρωτοβάθμιο, το οποίο θα εκφράζει τις συλλογικές μας ανάγκες.

Για τη στάση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης, το μόνο που θα θέλαμε να γράψουμε είναι πως λυπούμαστε που σπέρνετε αυταπάτες. Θα θέλαμε να εκφράσουμε τη συμπάθειά μας  για την κατάσταση που θα αντιμετωπίσετε στην περίπτωση που βγάλετε έδρες στο επερχόμενο Δ.Σ – αλλά δε μας βοηθά το ότι με τη στάση σας (κι εδώ όντως είστε “οι μόνοι”), νομιμοποιείτε την πλειοψηφία του Δ.Σ. και, στην περίπτωση που το επερχόμενο Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ παραμείνει ισχυρό, υπονομεύετε τη δημιουργία του ενιαίου και αγωνιστικού Συλλόγου. 

Η αποχή ως στάση είναι κατ'αρχήν ξένη και δύσκολη για μας. Ωστόσο είναι αναγκαία σήμερα ακριβώς για να προστατεύσουμε τη συλλογικότητα, για να μην αποτελέσουμε άλλοθι στη συνδιοίκηση και στη συνδιαλλαγή (που θα διαλύσουν οριστικά το Σύλλογό μας).

Ως Αριστερή Συσπείρωση καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να ΑΠΕΧΟΥΝ, ώστε να προστατεύσουμε και να μεταφέρουμε τις αγωνιστικές πτυχές της συλλογικής μας ιστορίας και των συλλογικών  διεκδικήσεων του “παλιού” Συλλόγου σε έναν Σύλλογο που θα εκφράζει τις σημερινές μας ανάγκες, όλων των εργαζομένων στον Οργανισμό που χωρίς εμάς δημιουργήθηκε για εμάς, σε έναν Ενιαίο Σύλλογο Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ

ΥΓ Συνηθίζεται στους απολογισμούς και στις διακηρύξεις να αναλύεται η πολιτική συγκυρία. Δεν το κάναμε. Όχι γιατί δεν υπάρχει κάτι να πει κανείς – για την επέλαση της βίας, τη συνεχιζόμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, τη διεθνή άνοδο της Ακροδεξιάς, τις ιδιωτικοποιήσεις που σκοτώνουν – αλλά γιατί, ειδικά αυτή την περίοδο της πανσπερμίας απόψεων, της άπειρης και συχνά άκριτης πληροφορίας, νομίζουμε πως το σημαντικότερο είναι τι κάνει ο καθένας κι η καθεμία και όχι τι λέει. Αν στέκεται, αταλάντευτα κι αδιαπραγμάτευτα, εκεί που θεωρεί πως πρέπει να σταθεί κι αν προχωρά μαζί μ'αυτούς που πρέπει να προχωρήσει. Όταν ακόμα και μέσα στους καπνούς των δακρυγόνων, βρίσκει το οξυγόνο στη συλλογική πορεία.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ! ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

 ΑΘΗΝΑ, 11πμ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 11πμ Αγαλμα Βενιζέλου

Ο διαδραστικός χάρτης με τις συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα: https://www.google.com/maps/d/u/0/viewer?ll=38.41533977323385%2C23.428188199999987&z=7&mid=1kjX7hh-KzK4wO3hOdMIrzMvzBEeJw7A

ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ 23.02.25 ΟΛΑ ΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΛΩΣ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ (;)

Δεν καταλάβαμε όλοι τεράστιες αλλαγές στις κατώτερες τάξεις της νέας Αυτοκρατορίας, είναι η αλήθεια. Στην ανώτερη τάξη έγιναν κάποιες ανακατατάξεις – κάποιοι ευγενείς απέκτησαν θέση πιο κοντά στον Αυτοκράτορα, κάποιοι διατήρησαν τη θέση τους στην Αυλή (είναι και μεγαλύτερος ο κύκλος των αυλικών, πλέον – όπως και τα προνόμιά τους). Για μας τους υποτελείς η καθημερινότητα παρέμεινε ίδια. Αντίθετα, στις Νέες Χώρες άλλαξαν πολλά – στις υποχρεώσεις τους, στις δυνατότητες εργασίας – αλλά (ως γνωστόν) αυτοί είναι διαφορετικοί, “δεν είναι σαν και μας” και δεν θέλουν να εκπολιτιστούν.

Μετά απ'αυτή τη μεγαλειώδη εισαγωγή (προσπαθούμε να ευθυγραμμιστούμε με τον ενθουσιασμό της πλειοψηφίας...) περνάμε στην ενημέρωση για το τι συμβαίνει – ώστε να μη νομίζετε ότι είστε οι μόνοι εκτός του κλίματος γενικευμένου ενθουσιασμού.

1.Δε θα πληρωθούμε όλοι το Μάρτιο παρά στις 14 Απριλίου. Ακόμα πιο ασαφές για όσους μετακινούνται από δομές του ΟΚΑΝΑ σ'αυτές του ΚΕΘΕΑ.(Λατρεύουμε τα σχόλια που λένε πως “Ναι, αλλά θα πληρωθούμε!”. Λογικά και οι τράπεζες και όποιος άλλος του χρωστάμε ενθουσιάζονται εξίσου).

2.Ο πρόεδρος “μας έδωσε” πίσω κάποιες άδειες που “μας είχε κόψει”: οι υπεύθυνες δηλώσεις που ήταν τρεις κι έγιναν δύο ξανάγιναν τρεις, οι ασθένειες που έκοψε πέρυσι επέστρεψαν, οι αιμοδοτικές κόπηκαν αλλά υποθέτουμε θα τις ξαναδώσει του χρόνου οπότε θα κόψει το Burn Out σε 24 4ωρα, οι φοιτητικές κόπηκαν κοκ

3.Οι εργαζόμενοι στη “Ναυαρχίδα” του Οργανισμού, στην Άμεση Πρόσβαση, θα παίρνουν περισσότερες μέρες άδειας. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι αυτή είναι η ορθή απάντηση στο ερώτημα “Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στην Άμεση Πρόσβαση προσπαθεί με κάθε τρόπο να φύγει – και αν δεν τα καταφέρει με άλλο τρόπο παραιτείται;” Πόσοι έχουν φύγει μέσα σ'ένα χρόνο από το ΧΕΧ και το ΑΚΗΑ της Αθήνας; Γιατί; επειδή “αντιπαθούν τους χρήστες”, επειδή δε μοιράζονται το όραμα του Οργανισμού ή επειδή θέλανε άλλες 6 μέρες άδεια; Μήπως επειδή ο ίδιος ο Οργανισμός απαξιώνει στην πράξη αυτές τις δομές, μήπως επειδή στερούνται πλαισίου/ εκπαίδευσης/εποπτείας και ασφάλειας;

4. Στην υποκατάσταση εκτός από τα λογότυπα δεν υπάρχουν εμφανείς αλλαγές. Το πλαίσιο και οι οδηγίες για τα πάντα παραμένουν ηθελημένα ασαφή ή/και αντιφατικά, όχι για να υπάρχει περιθώριο (όπως νόμιζαν κάποτε οι καλοπροαίρετοι) για να πράττουμε κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις γνώσεις και την εμπειρία μας, προς το συμφέρον τόσο των μελών όσο και των υπολοίπων. Όχι. Παραμένουν ασαφή ώστε, ό,τι και να κάνεις, να σου “τραβήξουν το αυτί” και να σου πουν ότι δεν έπραξες σωστά. Το έχεις αυτό γραμμένο σε χαρτί; Καλά, στην εποχή των σπηλαίων ζεις; Το έχεις σε ηλεκτρονικό αρχείο; Καλά, κι αν πέσει το ρεύμα και χαθεί; Εκτύπωσες το ηλεκτρονικό αρχείο; Καλά, καταλαβαίνεις ότι είσαι υπεύθυνος για την αποψίλωση του δάσους του Αμαζονίου; κοκ  - για να μείνουμε στα ανάλαφρα. Για τα σοβαρά (απειλές, προβλήματα με την ασφάλεια του Προσωπικού, συχνές παρεμβάσεις της Διεύθυνσης στις αποφάσεις θεραπευτικών ομάδων με παράλληλη απουσία της όταν θα έπρεπε να βοηθήσει στις ελλείψεις προσωπικού ή παρεμβαίνοντας σε κρίση όταν οι εργαζόμενοι χρειάζονται στήριξη και εποπτεία) τι να πούμε; Είναι σαφές πως η Διοίκηση του ΕΟΠΑΕ συνεχίζει την τακτική της διοίκησης του ΟΚΑΝΑ: όπου υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα,  κάνουμε έλεγχο για το ωράριο και μετακινήσεις. Οποία έκπληξη!

5. Για τις υπόλοιπες δομές, δεν ξέρουμε και πολλά πράγματα ακόμα. Υποψιαζόμαστε όμως πως δεν είναι τόσο “τεμπέληδες” και “άχρηστοι” όσο διασπείρεται από “κύκλους” ψιθυριστών. Οργιζόμαστε όταν, στο ερώτημα του Σωματείου Εργαζομένων (όχι του “δικού μας” βέβαια) γιατί τοποθετήθηκαν υποβαθμιζόμενοι τόσοι εργαζόμενοι η απάντηση του προέδρου είναι πως “Δεν μπορούσε να διαβάσει 500 βιογραφικά”. Οργιζόμαστε όταν, από κακούς διοικητικούς χειρισμούς, δομές απογυμνώνονται από προσωπικό και για να “κάνουμε ότι συνεχίζουν να λειτουργούν” μεταφέρουμε προσωπικό σε μια στιγμή από αλλού. Οργιζόμαστε γιατί οι συνεχείς μετακινήσεις και η απαξίωση της εκπαίδευσης, της εμπειρίας, των θεραπευτικών σχέσεων  και της εποπτείας δε δείχνουν μόνο αδιαφορία για τους εργαζόμενους αλλά και αδιαφορία για τα μέλη των προγραμμάτων και το κοινωνικό σύνολο. Θα σκεφτόταν κάποιος υπουργός, για να μη φανεί ότι έκλεισε μια χειρουργική κλινική, να βάλει έναν (εξαιρετικό) μικροβιολόγο να χειρουργήσει; Και έστω ότι αυτός θα το σκεφτόταν (μ'αυτούς που μπλέξαμε ποτέ δεν ξέρεις). Οι υπόλοιποι θα έπρεπε να τον αφήνουν;

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Γίνεται όλο και πιο σαφές πως χρειαζόμαστε ένα τρόπο ν'απαντάμε. Ένα τρόπο όχι να συνδιοικούμε αλλά να ελέγχουμε ό,τι αφορά κι εμάς και τους εξαρτημένους. Ενα τρόπο να απαντάμε και να προστατευόμαστε συλλογικά, μια που ο καθένας μόνος του ούτε σκέφτεται πάντα σωστά, ούτε βρίσκει τις καλύτερες απαντήσεις, ούτε μπορεί να είναι αποτελεσματικός – άσε που θα βρεθεί στο Υπνωτήριο την επόμενη μέρα (Αλήθεια, οι θιασώτες της Άμεσης Πρόσβασης δε ντρέπονται που τη χρησιμοποιούν σαν φόβητρο;)

Χρειαζόμαστε κατ'αρχήν σωστή πληροφόρηση για τα επίδικα. Όχι “αληθείς προτάσεις”. Όλο το διάλογο, για να μπορέσουμε να κρίνουμε. Ας χρησιμοποιήσουμε, για παράδειγμα, την πρόσφατη συνάντηση του ΔΣ το Συλλόγου μας με τον Υφυπουργό. Ό,τι γράφει η “ενημέρωση” στη σελίδα του Συλλόγου είναι αλήθεια. Αλλά δε λέει τίποτα. Τα συμπεράσματα βγαίνουν απ'αυτά που είπε ο υφυπουργός και δε γράφονται στην ενημέρωση. Ως γνωστόν, η παραπληροφόρηση συνήθως δεν είναι οι “ψεύτικες” ειδήσεις, αλλά οι “μισές”

1. ανθυγιεινό επίδομα

ο Σύλλογος ζήτησε ΚΥΑ για να γίνει αναπροσαρμογή (προς τα πάνω) του επιδόματος που παίρνουμε και είναι διαφορετικό αναλόγως με το από που προερχόμαστε.. ο υφυπουργός είπε ότι” θα γίνει (αλλιώς θα ακολουθήσουν προσφυγές και δεν το θέλουνε)”

Για τις δομές που οι εργαζόμενοι ανησυχούν πως θα κλείσουνε, ο υφυπουργός είπε ότι “αυτά θα τα λύσει η ζωή”.. Για τις καθαρίστριες ΔΕ και τους φύλακες ακούστηκε θετικός. Υπάρχει πρόβλημα με τους διοικητικούς (καθώς “το Οικονομικών δε θα το περάσει), αλλά θα προσπαθήσουν να το περάσουν κάπως” σαν μονάδες πρώτης γραμμής, που θα περιλαμβάνει όλο το προσωπικό τους στο ανθυγιεινό

2. μισθολόγιο ιατρών

ο υφυπουργός επιχειρηματολόγησε πως είναι άλλη η εργασία των ιατρών στο ΕΣΥ και άλλη στις μονάδες και ο σύμβουλος του μας είπε πως το Οικονομικών είναι πολύ αρνητικό. Ο υφυπουργός απάντησε πως "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία"

3. προσλήψεις

ο Σύλλογος ζήτησε προσλήψεις για την κάλυψη των αναγκών και αορίστου χρόνου, ο υφυπουργός απάντησε πως η Ελλάδα είναι το τελευταίο κομμουνιστικό κράτος στην Ευρώπη, επιπέδου βόρειας Κορέας και πως “αν είναι να αγωνιστείτε για κάτι αγωνιστείτε στο να αντικατασταθούν τα μπλοκάκια με ορισμένου χρόνου.. το επιτυχημένο (!!) μοντέλο  των επικουρικών είναι καλό..” ο σύμβουλος του μας είπε ότι το μεγάλο κομμάτι των προσλήψεων αορίστου το παίρνει το ΕΣΥ.. ο υφυπουργός μας είπε ότι δε θίγουμε το βασικό πρόβλημα του ΕΟΠΑΕ που είναι ότι βασίζεται σε χρηματοδοτήσεις... “οι αορίστου χρόνου σημαίνουν ανελαστικές πληρωμές για τον οργανισμό και στο Οικονομικών βγάζουν φλύκταινες”.. “η επιστημονική επιτροπή του οργανισμού να αναλάβει να καταρτίσει πρόγραμμα ανταποδοτικό (δηλαδή νοσήλεια)”

Βγάζετε τα ίδια συμπεράσματα;

Τα δικά μας συμπεράσματα;

Πρέπει να ξαναπάρουμε στα χέρια μας την εκπροσώπησή μας και τον έλεγχο της δουλειάς και της ζωής μας.

Να συναντηθούμε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους για να συζητήσουμε με ποιούς τρόπους μπορούμε καλύτερα να διεκδικήσουμε Συλλογική Σύμβαση (όχι “χάντρες και καθρεφτάκια”), Αξιοπρεπείς συμβάσεις, Ασφάλεια στην Εργασία, Πρόληψη της Επαγγελματικής Εξουθένωσης, Ποιοτικές Υπηρεσίες - στην Αθήνα την Τρίτη 25/2 στις 6μμ στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών.

 Όχι «για να διαλύσουμε το Σύλλογο Εργαζομένων του ΟΚΑΝΑ» ή «για να ενισχύσουμε το Σύλλογο του ΚΕΘΕΑ». Αντίθετα, για να συζητήσουμε πώς θα έχουμε ένα Σύλλογο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, που θα ενοποιεί αντί να διαχωρίζει, που θα ελέγχει και θα διεκδικεί, που θα λειτουργεί (όπου λειτουργία συλλόγου θεωρούμε κυρίως  τις επιτροπές και τις συνελεύσεις και όχι τις χοροεσπερίδες και τις εκδρομές – παρότι λατρεύουμε τις χοροεσπερίδες και τις εκδρομές).

Να συμμετέχουμε μαζικά στην Απεργία και να διαδηλώσουμε την Παρασκευή 28. Όταν η Δικαιοσύνη γίνεται ζητούμενο, η συμμετοχή μας είναι στοιχειώδης υποχρέωση.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΟΠΑΕ

                                                                                  18 Φεβρουαρίου 2025 

Ο Σύλλογος Εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ, μαζί με την Αριστερή Ριζοσπαστική Συσπείρωση 18 ΑΝΩ, την Ενωτική Συνεργασία ΟΚΑΝΑ, την Αριστερή Συσπείρωση Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ, την Αγωνιστική Συσπείρωση ΟΚΑΝΑ και Ομάδα Εργαζομένων Θεσσαλονίκης ΟΚΑΝΑ, παίρνουμε την πρωτοβουλία να συζητήσουμε οργανωμένα, ως εργαζόμενες και εργαζόμενοι σε έναν νεοσύστατο Οργανισμό, στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ενιαίου συλλόγου εργαζομένων στον ΕΟΠΑΕ.

 Αναγνωρίζουμε πως προτεραιότητα έχει η δια ζώσης επαφή και ο διάλογος όλων με όλους και όλες, γύρω από τα μεγάλα ζητήματα που τίθενται με την ενσωμάτωση στον ΕΟΠΑΕ διαφορετικών οργανισμών, με διαφορετικές προσεγγίσεις και εργασιακές κουλτούρες. Πιστεύουμε πως, χωρίς την επαφή, την ανταλλαγή απόψεων και τη συμφωνία σε κοινά σημεία, θα συνεχίσουν να πρυτανεύουν οι προκαταλήψεις, μια αίσθηση απειλής από τον άγνωστο άλλο, η πολυδιάσπαση. Αυτή η κατάσταση, τους μόνους που δεν ωφελεί είναι εμάς τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες. Φοβούμενοι ο ένας τον άλλον και διασπασμένοι, υποκύπτουμε στον φόβο του άγνωστου μεγάλου οργανισμού που λειτουργεί παραλυτικά.

Σας καλούμε λοιπόν, ως συνάδελφοι και συναδέλφισσες να γνωριστούμε, να συζητήσουμε, να λύσουμε εκατέρωθεν απορίες και να άρουμε προκαταλήψεις. Να μοιραστούμε μια κοινή εμπειρία ορισμένων εβδομάδων σε μια νέα κατάσταση πρωτόγνωρη για όλους μας. Να συλλογιστούμε πώς θα φτιάξουμε μαζί έναν ενιαίο σύλλογο που θα λειτουργεί με δημοκρατία, σεβασμό, διαφάνεια και αλληλεγγύη. Μια συλλογικότητα που μας είναι απαραίτητη για να αντιμετωπίσουμε με επάρκεια, δυναμικά και αλληλέγγυα τη διοίκηση, να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας, να διεκδικήσουμε ισχυρούς και δίκαιους κανόνες λειτουργίας στο χώρο εργασίας μας και να προστατεύσουμε τη δουλειά μας, προς όφελος των ατόμων με προβλήματα εξάρτησης.

Σας περιμένουμε την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου, στις 18:00, στη Θεσσαλονίκη, στην ΕΔΟΘ στον Ημιόροφο, Προξένου Κορομηλά 51 και την Τρίτη 25 Φεβρουαρίου, στις 18:30, στην Αθήνα, στην Αίθουσα της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Ακαδημίας και Γενναδίου 8. 

Σύλλογος Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ 

Αριστερή Ριζοσπαστική Συσπείρωση 18 ΑΝΩ 

Ενωτική Συνεργασία ΟΚΑΝΑ 

Αριστερή Συσπείρωση Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ 

Ομάδα Εργαζομένων Θεσσαλονίκης ΟΚΑΝΑ 

Αγωνιστική Συσπείρωση ΟΚΑΝΑ

ΑΠΕΡΓΙΑ 18 ΦΛΕΒΑΡΗ

 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Σταδίου 29, στην Κλαυθμώνος)

Για τους συναδέλφους μας που εργάζονται με τα προγράμματα ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ).

Για τους συναδέλφους μας με ελαστικές σχέσεις εργασίας (πάνω από το 1/3 των εργαζομένων στον ΕΟΠΑΕ).

Για μας τους υπόλοιπους που, προφανώς, μας αφορούν οι συνθήκες εργασίας και η αμοιβή των διπλανών μας (και όχι μόνον από αισθήματα αλληλεγγύης και δικαιοσύνης - που φτάνει και περισσεύει ως λόγος, αν μας ρωτάτε- αλλά και επειδή διαμορφώνουν το πλαίσιο των συνθηκών εργασίας και των αμοιβών και των υπολοίπων)

Για το επίπεδο υπηρεσιών που παλεύουν να προσφέρουν άνθρωποι κακοπληρωμένοι και σε καθεστώς ομηρίας.

Για τη Δημόσια Υγεία.

ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ 28.01.25

Πανηγυρική η ανακοίνωση της πλειοψηφίας (του Δ.Σ.) του Συλλόγου για τα αποτελέσματα της αντικαταστατικής «διαδικασίας». Το ανυπόστατο ερώτημα «θέλετε διάλυση του Συλλόγου ή όχι» σε συνθήκες εκφοβισμού, καταστολής της σύζητησης, ονομαστικής ψηφοφορίας, με συμμετοχή αποχωρησάντων/ αδειούχων/συνταξιούχων, με τηλεφωνικές ψήφους, χωρίς κανένα διακύβευμα και χωρίς εφορευτική επιτροπή κατόρθωσε να συγκεντρώσει συμμετοχή ούτε 60%. Δε θα το ‘λεγες και μεγάλη επιτυχία. Παρόλ’ αυτά, πανηγυρική η ανακοίνωση της πλειοψηφίας (του Δ.Σ.) του Συλλόγου. Μάλλον θέλουνε να μάς πείσουν (ή να θέλουνε να πείσουνε τους εαυτούς τους;) πως η «διαδικασία» και η μη συμμετοχή των μελών μας σε αυτή είναι ενθαρρυντική για την κατάσταση και το μέλλον του Συλλόγου. Ο φόβος αλλάζει πλευρά.

Τραγελαφικά πράγματα μάθαμε ότι συνέβησαν κατά την «ψηφοφορία». Χαρτιά με υπογραφές σε κοινή θέα, υπεύθυνοι μονάδων να ζητούν από εργαζόμενους να ψηφίσουν, υποσχέσεις και πιέσεις, εργοδοτική ανάμειξη. Και, παρόλ’ αυτά τα μέλη μας μαζικά αρνηθήκαν να συμμετέχουν στην «ημινόμιμη» όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι ίδιοι «διαδικασία».

Καταγγέλουμε τη «διαδικασία» ως αντικαταστατική. Καταγγέλουμε την πλειοψηφία του (Δ.Σ.) για την ανεπανόρθωτη έκθεση των μελών μας και του ίδιου του Συλλόγου μας.

Ζητάμε εκ νέου Γενική Συνέλευση για να συζητήσουμε και συναποφασίσουμε πάνω στο πραγματικό διακύβευμα (το οποίο ποτέ δεν τέθηκε σαν ερώτημα στη «διαδικασία») της συνδικαλιστικής μας λειτουργίας στον νέο Οργανισμό.

Παράλληλα, με οργή διαβάζουμε και την απόπειρα απαξίωσης της Τοπικής Συνέλευσης Θεσσαλονίκης, η οποία συγκλήθηκε καταστατικά, συζήτησε και συναποφάσισε για το σοβαρότατο αυτό θέμα.

Ο Σύλλογος μας, στην από 23/1 επιστολή του, ξεκινά προσφωνώντας «αγαπητούς» τους συναδέλφους που, όπως δικαιούνταν, προχώρησαν σε Τοπική Συνέλευση και, αντί να ασχοληθεί με την ουσία των προβληματισμών τους και των αποφάσεων τους και να τους επιδοκιμάσει που προχωράνε στη συλλογική τους έκφραση στο δημοκρατικό πλαίσιο του Συλλόγου μας, τους εμπαίζει αποκαλώντας αντικαταστατική (!!!) τη διαδικασία τους με το επιχείρημα ότι η Συνέλευση δεν είχε απαρτία!

(Αλήθεια, η «διαδικασία» που με τόση ζέση διεξαγάγατε μόνοι σας προβλέπεται κάπου στο καταστατικό;)

Αγαπητοί κύριοι και κυρίες της πλειοψηφίας (του Δ.Σ.), το καταστατικό μας ΔΕΝ προβλέπει απαρτία για τις Τοπικές Συνελεύσεις. Κάτι που ασφαλώς και γνωρίζετε, αλλά προτιμάτε να κουρελιάζετε τις καταστατικές μας λειτουργίες και να γράφετε παπάτζες, ώστε να θολώνετε το πεδίο της συζήτησης και την έκφραση των μελών μας. Η συνέλευση της Θεσσαλονίκης ήταν τόσο νόμιμη όσο κι αυτή της Αθήνας προ μηνών – και, σε αντίθεση με την Αθήνα που δεν είχε τη δικαιοδοσία να αλλάξει το καταστατικό όπως και έκανε (κάνατε), έπραξε ως όφειλε: συζήτησε τα ερωτήματα που έπρεπε να συζητηθούν

Σταματήστε να παίζετε με το καταστατικό μας και να απαξιώνετε τις δημοκρατικές μας αρχές και λειτουργίες για μικροσυνδικαλιστικά μικροκέρδη. Η επιστολή πέρασε από Δ.Σ.; Ήταν έστω ενήμερα τα μέλη του Δ.Σ.;

Και καταλήγει λοιπόν το εν λόγω κείμενο συνδικαλιστικού σουρεαλισμού που είχε την αμετροέπεια να συγγράψει η πλειοψηφία (του Δ.Σ.) μας, με το λεκτικό πυροτέχνημα ότι κανένα μέλος του Δ.Σ., κατά την τελευταία του συνεδρίαση, δεν έφερε αντίθεση στον τρόπο της «ψηφοφορίας» (!!!) Να καταγγέλλουμε ως αντικαταστατική τη διαδικασία που προτείνατε και στην οποία μόνοι σας προχωρήσατε, εσείς το καταγράφετε ως συμφωνία μας δηλαδή; Παπάτζες.

Στηρίζουμε την Τοπική Συνέλευση Θεσσαλονίκης και τη συγχαίρουμε για την δημοκρατική, καταστατική της λειτουργία. Εκφράζουμε τη συμφωνία μας και με τα πέντε σημεία που θέτει στη συνέλευσή της στις 23/1 (περί παράτυπης και διάτρητης «διαδικασίας», την πρότασή της προς το Δ.Σ. για άμεση ακύρωσή της, την πρότασή της για Γενική Συνέλευση με ερώτημα τη Δημιουργία Ενιαίου Σωματείου Εργαζομένων στον ΕΟΠΑΕ, την αποχή της από τη «ψηφοφορία» και την προσβολή της «διαδικασίας» ανεξαρτήτως αποτελέσματος), και στηρίζουμε την Τοπική Συνέλευση στην εφαρμογή τους.

Για κατακλείδα, ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΞΥΓΟΝΟ.

Είμαστε βαθιά συγκινημένοι και συγκλονισμένοι από τις συγκεντρώσεις της Κυριακής για το έγκλημα των Τεμπών.

ΥΓ Παρότι προσπαθούμε (όχι πάντα με επιτυχία) να κρατάμε ανοιχτό ένα χώρο διαλόγου, οπότε και δημοσιεύουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων (ακόμα κι αν πολλά είναι εναντίον μας – κάποιες φορές πολύ άδικα) – δεν δημοσιεύουμε τα πάντα. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να κάνει χιουμορ ή να πετά λάσπες πάνω στα νεκρά παιδιά των Τεμπών, ας το ξανασκεφτεί. Κι αν επιμένει, ας το κάνει επώνυμα όπου το δέχονται. Αλλά όχι στο blog μας

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ “ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ” - ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

 

Α

Καταγγέλουμε και απονομιμοποιούμε με τη αποχή μας την αντικαταστατική ψηφοφορία που προτάθηκε από την πλειοψηφία του Δ.Σ. για την Παρασκευή 24 και τη Δευτέρα, 27/1. Δεν ψηφίζουμε σε μια διαδικασία παράτυπη, η οποία δεν προβλέπεται από πουθενά. Ζητάμε να γίνουν Τοπικές Συνελεύσεις παντού και στη συνέχεια Γενική Συνέλευση, ώστε να προετοιμαστούμε για τις μεγάλες αλλαγές που έρχονται, να συζητήσουμε και να συναποφασίσουμε για το πραγματικό ερώτημα, που είναι: "Με ποιο τρόπο θα μπορεσει ο σύλλογος, στις νέες συνθήκες, να ενισχυθεί και να προάσπισει με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των εργαζομένων και το περιεχόμενο της δουλειάς μας;"

Στο παρά πέντε της συγχώνευσης του ΟΚΑΝΑ, του ΚΕΘΕΑ και των υπολοίπων οργανισμών κατά των εξαρτήσεων στον ολοκαίνουριο, μεγάλο, φορέα (όπου εξίσου μεγάλα θα είναι και τα προβλήματα για τους εργαζομένους, για τα μέλη των θεραπευτικών προγραμμάτων και για την κοινωνία) -προβλήματα, διεκδικήσεις και προκλήσεις που μόνο συλλογικά θα μπορέσουμε να αντιπαλέψουμε- η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, σε πλήρη αναντιστοιχία με τις ανάγκες μας και με τις καταστατικές μας λειτουργίες, προχωρά στη διενέργεια εκβιαστικής, αντικαταστικής διαδικασίας με πρόταγμα την κατάργηση ή όχι του Συλλόγου μας. Ένα ερώτημα που δεν προκύπτει από πουθενά, αλλά που η ίδια η πλειοψηφία του Δ.Σ. επιχειρεί να επιβάλει ως δίλημμα ώστε να αποφύγει να συζητήσουμε ουσιαστικά και σε βάθος το ζήτημα Ενιαίος Σύλλογος Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ ή γραφειοκρατική Ομοσπονδία.

Η αντιπρόταση που υπήρξε, τόσο από τη Συνέλευση της Αθήνας, όσο και από τις άλλες παρατάξεις είναι η δημιουργία Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ, που θα προκύψει με τη συγχώνευση των ήδη υπαρχόντων Συλλογών και με τη συμμετοχή των ανένταχτων πια συναδέλφων μας που έρχονται από άλλες δομές.

Για το μεγάλο αυτό ζητημα, το καταστατικό μας ορίζει ότι μόνο η Γενική Συνέλευση των μελών μας μπορεί να αποφασίσει. Ενώ ο Σύλλογος μας προβλέπει τη λειτουργία των Τοπικών Συνελεύσεων, για να διαβουλευτούμε σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εύρος την τόσο σημαντική αυτή απόφαση που θα πάρουμε.

Η ίδια η διαδικασία που έχει προταθεί είναι αντικαταστατική, εκβιαστική, διάτρητη και δεν προστατεύει τα μέλη μας. Η ονομαστική ψηφοφορία δεν προβλέπεται πουθενά και για κανέναν λόγο από το καταστατικό μας και δεν έχει κανένα πραγματικό διακύβευμα, καθώς δεν αποτελεί συλλογική διαδικασία.

Με την αποχή μας και με την καταγγελία μας, προστατεύουμε τα μέλη του Συλλόγου μας και τον ίδιο τον Σύλλογο μας. Δεσμευόμαστε ότι, με κάθε νόμιμο μέσο, θα υπερασπιστούμε τις καταστατικές συλλογικές διαδικασίες και τη λειτουργία του Συλλόγου.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΣΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΦΟΡΕΑ, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

Ι. Θεωρούμε ότι είναι ανάγκη να συγκροτηθεί άμεσα ένας ενιαίος και ισχυρός σύλλογος με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων στο νέο φορέα, που θα μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις αξιοπρεπή δουλειά για μας και αξιοπρεπή θεραπεία για τους εξαρτημένους. Η διατήρηση πολλών μικρότερων συλλόγων (που προτείνεται μόνον από το δικό μας ΔΣ) ενισχύει την εκάστοτε διοίκηση στη λογική του “Διαίρει και Βασίλευε”, ενώ ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για τη δημιουργία σειράς μικρότερων σωματείων ανά κλάδο/ ειδικότητα/ πόλη κοκ που κινδυνεύουν να μας αποδυναμώσουν περαιτέρω. Το δε επιχείρημα ότι 2500 άνθρωποι καθιστούν δυσλειτουργικό το Σωματείο είναι τουλάχιστον προβληματικό: δεκάδες σωματεία εργαζομένων (όπως οι νοσοκομειακοί γιατροί της Αθήνας, οι εργαζόμενοι στην Εθνική Τράπεζα, οι δάσκαλοι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση κοκ) έχουν πολύ περισσότερα μέλη και λειτουργούν εδώ και δεκαετίες με τοπικά συμβούλια.

ΙΙ. Κάνουμε μια ακόμα έκκληση στην πλειοψηφία του συλλόγου να μην ευτελίζει τις συλλογικές διαδικασίες και το καταστατικό “επειδή (νομίζει ότι) μπορεί”. Θα το βρούμε “μπροστά μας” στο μέλλον όλοι οι εργαζόμενοι – και όχι μόνον αυτοί που το αποφάσισαν (με τι ανταλλάγματα άραγε;). Δεν επιτρέπεται μια τόσο σοβαρή απόφαση (ίσως τη σημαντικότερη απόφαση των τελευταίων χρόνων) να την περιορίζει – χωρίς καμία συζήτηση, καμία ανταλλαγή απόψεων, καμία δυνατότητα έκφρασης προβληματισμού, στο ερώτημα “Θέλετε να διαλυθεί ο Σύλλογος;” (ερώτημα διαστροφής της πραγματικότητας αντίστοιχο με το να χρησιμοποιήσει κάποιος το ερώτημα “Θέλετε να πληρώνεστε;” για να εξάγει το συμπέρασμα ότι δεν χρειάζονται αυξήσεις). Γιατί φοβούνται τόσο πολύ τις Γενικές Συνελεύσεις;

ΙΙΙ. Παραθέτουμε την πρότασή μας προς το ΔΣ (την οποία, φυσικά, δεν έκαναν δεκτή). Όπου έχει bold οι προτάσεις μας - αντί των διεγραμμένων πρότασεων του κειμένου της πλειοψηφίας:

“Η αλλαγή που επέρχεται με την ίδρυση του ΕΟΠΑΕ και την ενσωμάτωση του ΟΚΑΝΑ σε αυτόν μαζί με τους υπόλοιπους φορείς που ασχολούνται με τις εξαρτήσεις επηρεάζει αναμφίβολα και την λειτουργία των σωματείων αυτών των φορέων.

Μετά τη δημιουργία του ΕΟΠΑΕ θα χρειαστεί οργανωτική αλλαγή στα σωματεία που αυτή τη στιγμή λειτουργούν. Η αλλαγή αυτή πρέπει να ανταποκρίνεται στη νέα πραγματικότητα, να δίνει απαντήσεις σε καίρια οργανωτικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά θέματα, ώστε αυτή η αλλαγή να μην καταστεί τροχοπέδη για το συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο των εξαρτήσεων.

Με τον νέο Οργανισμό ο αριθμός των εργαζόμενων στον ΕΟΠΑΕ θα αγγίζει τους 2500 χιλιάδες εργαζόμενους σε διάφορα σημεία της επικράτειας. Αυτή η πανελλαδική διασπορά δημιουργεί ήδη και στο δικό μας σύλλογο πολλά προβλήματα λειτουργικά εδώ και χρόνια και δυστυχώς η τροποποίηση του καταστατικού που έγινε πριν δέκα χρόνια για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τη δημιουργία των τοπικών συμβούλων δεν έδωσε ολιστική λύση στο πρόβλημα. δεν υποστηρίχθηκε από τα οργανωτικά όργανα του συλλόγου, ώστε όλα τα μέλη μας να έχουν ενημέρωση, φωνή και γνώμη στην καθημερινότητα του Συλλόγου.

Στο Δ.Σ. του Συλλόγου που συνεδρίασε παρουσιάστηκαν δύο προτάσεις. Η μία που υποστηρίχτηκε από την πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. και αφορά την παραμονή ως έχει των πρωτοβάθμιων σωματείων (όπως είναι ο δικός μας ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ) και τη δημιουργία δευτεροβάθμιου Συνδικαλιστικού Οργάνου δηλαδή Ομοσπονδίας, όπου από κάτω θα λειτουργούν τα πρωτοβάθμια σωματεία που υφίσταται ή θα δημιουργηθούν στο μέλλον και θα εκπροσωπούν εργαζόμενους στον ΕΟΠΑΕ και τα οποία αναλογικά με τα εγγεγραμμένα μέλη τους θα εκπροσωπούνται με αντιπροσώπους στην Ομοσπονδία που θα δημιουργηθεί και θα εκπροσωπεί (σαν ομπρέλα) όλους τους εργαζόμενους στον ΕΟΠΑΕ. (βλέπε ΠΟΕΔΗΝ, ΟΜΕ-ΟΤΕ, Ομοσπονδία ΕΥΔΑΠ, Ομοσπονδία ΕΛΤΑ, ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ κτλ.) Η άλλη άποψη που υποστηρίζεται την μειοψηφία των μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου υποστηρίζει τη διάλυση των υφιστάμενων σωματείων και τη δημιουργία ενός νέου πρωτοβάθμιου σωματείου για όλο τον ΕΟΠΑΕ. Η δεύτερη λύση απαιτεί όμως πρώτα τη διάλυση του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ. Η άλλη άποψη, που υποστηρίζεται από τη μειοψηφία των μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου, υποστηρίζει την οργάνωσή μας σε έναν Ενιαίο Σύλλογο Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ, του οποίου τη μαγιά θα αποτελέσουνε οι ήδη υφιστάμενοι Σύλλογοι Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ και ΚΕΘΕΑ, ενώ θα μπορούν να ενταχθούν και οι συνάδελφοί μας που θα έχουνε απομείνει συνδικαλιστικά ακάλυπτοι. Αύριο, που θα εργαζόμαστε σε διπλανά γραφεία, θα έχουμε ανάγκη έναν ισχυρό Ενιαίο Σύλλογο Εργαζομένων που θα διασφαλίζει και θα διεκδικεί ενωτικά τα δικαιώματά όλων μας και όχι ένα γραφειοκρατικό όργανο που θα συνεδριάζει πίσω από κλειστές πόρτες και που ελάχιστη πραγματική δύναμη θα έχει. Ο Ενιαίος Σύλλογος Εργαζομένων ΕΟΠΑΕ θα πρόελθει από τη συγκροτημένη συγχώνευση των Συλλογών μας όπως άλλωστε συγχωνεύονται και οι Οργανισμοί στους οποίους μέχρι σήμερα εργαζόμαστε. Δεν έχουμε ιδέα ποιος έχει προτείνει τη διάλυση του Συλλόγου μας.

Για αυτό το λόγο τα μέλη του Δ.Σ., αφού συμβουλεύτηκαν και τους νομικούς συμβούλους του Συλλόγου αποφάσισαν λογω της σοβαρότητας του θέματος να τεθεί το θέμα στο σύνολο των μελών του Συλλόγου και να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να συμμετέχουν στη διαδικασία όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη του Συλλόγου ανά τις περιοχές της χώρας. Σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου στο άρθρο 23 για να διαλυθεί ο Σύλλογος θα πρέπει σε Γενική Συνέλευση να ψηφίσουν με φανερή ψηφοφορία δια ανατάσεως της χειρός υπέρ της διάλυσης του Συλλόγου τα ¾ των ψηφισάντων με απαραίτητη τη συμμετοχή τουλάχιστον του 50% των εγγεγραμμένων μελών του Συλλόγου. Το ερώτημα επειδή αφορά τη διάλυση του Συλλόγου χρειάζεται όχι απλή αλλά ενισχυμένη πλειοψηφία και πρέπει το ερώτημα να είναι συγκεκριμένο και να αφορά αποκλειστικά τη διάλυση ή μη του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ.Ο Σύλλογος θα προχωρήσει σε Γενική Συνέλευση, όπου θα συμμετέχουν διαδικτυακά για πρώτη φορά και τα μέλη του που εργάζονται στην επαρχία και δικαίως αισθάνονται μακριά από τις αποφάσεις, ώστε να ενημερωθούμε, να συζητήσουμε και να συναποφασίσουμε με τρόπο όσο το δυνατόν πιο ευρύ και συμπεριληπτικό μπορούμε για το εάν στον ενιαίο νέο φορέα θέλουμε να εκπροσωπούμαστε συνδικαλιστικά από μια Ομοσπονδία ή από έναν Ενίαιο Σύλλογο.

Το 60% και πλέον των μελών του Συλλόγου βρίσκεται εκτός Αττικής και για αυτό το λόγο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα χώρο Γενική Συνέλευση. ας αξιοποιήσουμε τις οργανωτικές μας δυνατότητες των τοπικών συνελεύσεων για να προετοιμαστούμε με ενημέρωση και συζήτηση των μελών μας και τις δυνατότητες της τεχνολογίας για να πραγματοποιήσουμε τη Γενική μας Συνέλευση η οποία, όπως προβλέπει και το καταστατικό μας, είναι και το μόνο σώμα του Συλλόγου μας που δύναται να πάρει τόσο σοβαρές αποφάσεις. Για να δοθεί η δυνατότητα σε κάθε μέλος του Συλλόγου να δηλώσει την άποψή του για ένα τόσο σοβαρό θέμα και στα πλαίσια της άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχικότητας θα πραγματοποιηθεί ψηφοφορία την ίδια ώρα και ημέρα σε όλες τις δομές του ΟΚΑΝΑ και τα δελτία ψηφοφορίας θα αποσταλούν μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο mail του Συλλόγου, όπου θα προσμετρηθούν συνολικά όλοι οι ψήφοι την ίδια ημέρα διεξαγωγής της διαδικασίας. θα επικοινωνήσουμε με κάθε μέλος μας, να μάθουμε τις ανάγκες, τις αγωνίες μας και τα πεδία διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας στον νέο Οργανισμό και θα πραγματοποιήσουμε μια ενωτική και αγωνιστική Γενική Συνέλευση, η οποία θα συζητήσει και θα συναποφασίσει πάνω στα σοβαρά επίδικα που πραγματικά μας αφορούν.

Για αυτό το λόγο από το Δ.Σ. θα αποσταλούν σε όλες τις Μονάδες ψηφοδέλτια που θα αναγράφουν τις δύο προτάσεις και το κάθε μέλος θα ψηφίζει υπέρ της μίας ή της άλλης πρότασης ονομαστικά. θα ξεκινήσει η διαβούλευση και η συζήτηση με τα μέλη μας σε όλες τις Μονάδες και, με τη διασφάλιση της προστασίας μας, θα ζητηθεί η γνώμη μας για το πώς θα λειτουργούμε με συλλογικό τρόπο στον νέο φορέα, αξιοποιώντας και τις ως τώρα πολύτιμες συνδικαλιστικές μας εμπειρίες.

Η ημερομηνία διεξαγωγής της ψηφοφορίας Γενικής Συνέλευσης ορίζεται η Δευτέρα 27 Ιανουαρίου και συντονιστές της όλης διαδικασίας θα είναι τα μέλη του Δ.Σ. και, αξιοποιώντας για πρώτη φορά την ισχυρή οργανωτική μας δομή, οι τοπικοί σύμβουλοι του Συλλόγου. Θα χρειαστεί οπωσδήποτε και η βοήθεια όλων των συναδέλφων διοικητικών των δομών για την ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας. Συνέλευσης μας. ”

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΜΕ ΧΑΡΑ, ΑΓΩΝΕΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Και να ευχηθούμε - όχι να ευχηθούμε, να παλέψουμε ώστε αυτός ο υπέροχος άνθρωπος, ο Dr Hussam  Abu Safiya, ο γιατρός που αρνήθηκε να εγκαταλείψει το νοσοκομείο και το χρέος του και βαδίζει με περισσή αξιοπρέπεια και αφάνταστη δύναμη μόνος απέναντι στο ισραηλινό τανκ, να είναι ο τελευταίος που βαδίζει μόνος απέναντι στο Τέρας. Στον επόμενο να σταθoύν δίπλα όλοι όσοι θέλουν να λέγονται άνθρωποι.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 30.12.24
https://www.efsyn.gr/kosmos/mesi-anatoli/458240_ampoy-safigia-o-giatros-tis-gazas-poy-enohlei-israil