Η ψήφος στην πλειοψηφία του απερχόμενου ΔΣ δεν είναι ψήφος στήριξης στο Σύλλογό μας – είναι επιβράβευση της συνδιοίκησης, της συνδιαλλαγής, του ξεπουλήματος της δήθεν «συναίνεσης των εργαζομένων» με αντάλλαγμα κάποιες θέσεις ευθύνης, την απαλλαγή κάποιων από μετακινήσεις και βάρδιες που δε θέλουν και το «καλό» κλίμα (όπου ως καλό κλίμα δεν εννοούμε τη δημοκρατία, την αξιοκρατία, την ασφάλεια στην εργασία ή την απουσία τραμπουκισμού – εννοούμε τους χαριεντισμούς στις συναντήσεις με τη διοίκηση και τα παλαμάκια στις χορευτικές φιγούρες των διοικούντων).
Η ψήφος στη δεύτερη παράταξη, ακόμα κι αν γίνεται για να καταγγείλει τους πρώτους, στο τέλος τους διευκολύνει. «Αναβαπτίζει» αυτή την πλειοψηφία αυτού του συλλόγου ως την μοναδική με την οποία είναι υποχρεωμένη να συνδιαλέγεται η διοίκηση. Κι αυτό δυσκολεύει πάρα πολύ τη θέση ενός άλλου, ενιαίου, συλλόγου πριν καν αυτός γεννηθεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του περισσού.
Μόνος δρόμος η ΑΠΟΧΗ από την εκλογική διαδικασία αυτής της εβδομάδας. Όχι γενικά η «αποχή από τα κοινά» – αντίθετα καλούμε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στις διαδικασίες πιο ενεργά, να απαιτήσουν ένα σύλλογο που να ασχολείται με τα προβλήματα τα δικά μας και των εξαρτημένων και να μη φοβάται να διεκδικήσει.
Δεν έχουμε άκριτη εμπιστοσύνη «στους άλλους» - ούτε στους άλλους που δε συμμετέχουν, ούτε σ’αυτούς που δεν γράφτηκαν, ούτε στο σωματείο του ΚΕΘΕΑ. Έχουμε εμπιστοσύνη στην κινητοποίηση των εργαζομένων, στην αγωνιστική διάθεση, στην ανάγκη να δουλεύουμε σ’ένα Οργανισμό που θα μας σέβεται και που θα εκτιμά τη δουλειά, τις γνώσεις και τον κόπο μας. Δε συμφωνούμε με όλους τους «άλλους» - όμως έχουμε εμπιστοσύνη στις δημοκρατικές διαδικασίες, όπου η διαφωνία μπορεί να ακουστεί.
Δε διεκδικούμε το αλάθητο. Ούτε βαυκαλιζόμαστε ότι είμαστε «οι μόνοι» αγωνιστές. Ούτε (παρότι «ακούσαμε» τα μύρια όσα ένθεν κακείθεν) μπαίνουμε στον πειρασμό να απαντήσουμε προσωπικά στη λάσπη που μας ρίχνουν. Μένουμε σταθεροί και διαυγείς στη θέση που, με πολύ κόπο και συναισθηματική δυσκολία, επιλέξαμε γιατί θεωρούμε ότι πολιτικά είναι η μόνη που μπορεί να βοηθήσει πραγματικά τη συλλογική μας έκφραση.
Κι ο καθένας, τελικά, θα κριθεί από τη στάση που κράτησε – η κάθε παράταξη, η κάθε ομάδα, ο καθένας μας. Όχι στη Δευτέρα Παρουσία – πολύ πιο σύντομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου