Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ, ΛΟΙΠΟΝ ;

Αναδημοσίευση από το https://info-war.gr/kollises-esy-ftais/

Η κυβέρνηση που πανηγύριζε τη νίκη απέναντι στον κορονοϊό και διαφήμιζε τη χώρα ως «προορισμό ελεύθερο από CoViD-19», βλέπει τις απόλυτα προβλέψιμες συνέπειες των πράξεών της, και προσπαθεί να ρίξει όλο το βάρος των ευθυνών για αυτές στους πολίτες που «χαλάρωσαν», με τον προπαγανδιστικό μηχανισμό των ΜΜΕ να επιμένει πως «δεν φταίει ο τουρισμός».

Βέβαια όλη αυτή η εικόνα πάσχει από πολλά οξύμωρα και αλληλοσυγκρουόμενα σχήματα. Αν η χώρα ήταν ελεύθερη από τον ιό και τον είχε νικήσει, τότε η «χαλάρωση» των πολιτών δεν θα έπρεπε να έχει ουσιαστικό αντίκτυπο. Αν ο τουρισμός δεν φταίει για την αύξηση των κρουσμάτων, τότε η χώρα δεν είχε «νικήσει» τον ιό. Αν η κυβέρνηση είχε αντιμετωπίσει σοβαρά την πανδημία, τότε οι πολίτες θα δυσκολεύονταν να «χαλαρώσουν», κ.ο.κ.

Τα κυβερνητικά αφηγήματα ευθύνης είναι διαχρονικά σχεδιασμένα για την απομακρύνουν από την εξουσία. Είτε πρόκειται για την οικονομική κρίση, για την οποία έφταιγε η αδιευκρίνιστη συλλογική ευθύνη του «μαζί τα φάγαμε», αλλά όχι ο τραπεζικός τζόγος, οι κυβερνητικές σπατάλες υπέρ ημετέρων και ντόπιων ή ξένων επιχειρήσεων, οι εξωχώριες φοροαποφυγές της ελίτ, κ.α.

Είτε για τη σημερινή όξυνση της πανδημίας, για την οποία δεν φταίνε οι ελλιπείς έλεγχοι κατά την είσοδο στη χώρα, οι υποκλίσεις σε εκβιασμούς διεθνών τουριστικών γραφείων, πλοιοκτητών και παπάδων, τα αυτοαναιρούμενα μέτρα, τα «Greek statistics» στα τεστ και τη γεωγραφική τους κατανομή, κ.α. Φταίει όμως μια εξίσου αδιευκρίνιστη έλλειψη «ατομικής ευθύνης», η οποία στην ουσία είναι η ίδια συλλογική του «μαζί τα φάγαμε».

«Ευθύνεστε ο καθένας ατομικά και όλοι συλλογικά για τα αυξημένα κρούσματα. Εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε», είναι το υπόρρητο μήνυμα που επαναλαμβάνεται πίσω από τις λέξεις των κυβερνητικών παραγόντων, των τίτλων και των σχολίων των φιλικών ΜΜΕ και δημοσιογράφων, ακόμα και τις νουθεσίες του Τσιόδρα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η υπόθεση με τα κρούσματα στον οίκο ευγηρίας στο Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης. Εκεί όπου υποδείχτηκε ως «ένοχος» μέλος του προσωπικού, που είχε, λέει, συναντηθεί με κοντινό του πρόσωπο το οποίο είχε πάει σε «συναυλία» σε κάποιο μπιτς μπαρ της Χαλκιδικής.

Καμία κουβέντα όμως δεν έγινε για την έλλειψη πρωτοκόλλων στους οίκους ευγηρίας, που είναι πασίγνωστο ότι συγκέντρωσαν μεγάλα ποσοστά θανάτων από τον κορονοϊό σε άλλες χώρες. Ούτε για το γεγονός ότι επιτράπηκε στη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού να λειτουργήσει σχεδόν χωρίς μέτρα, προς τέρψιν των ελάχιστων τουριστών που θα έκαναν την επιλογή να ταξιδέψουν εν μέσω πανδημίας. Ούτε για την μεγάλη πιθανότητα να κολλούσε έτσι κι αλλιώς ο υπάλληλος τον ιό σε κάποιο από τα ελάχιστα και υπερπλήρη αστικά λεωφορεία της Θεσσαλονίκης.

Στην πραγματικότητα, όση ατομική ευθύνη και να επιδείξει ο καθένας μας, αν η συνολική αντιμετώπιση της κρίσης από την πολιτεία είναι ανεύθυνη, τίποτα δεν μας εγγυάται την υγεία τη δική μας και των ανθρώπων μας.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αγνοήσουμε την κοινωνική μας υποχρέωση για προσοχή και προστασία των γύρω μας. Σημαίνει όμως ότι οι ευθύνες για την «επιστροφή» του ιού έχουν ονοματεπώνυμα, και θα πρέπει να τις αναζητήσουμε σύντομα.

Ανδρέας Κοσιάρης


Bonus, από το The Press Project

https://thepressproject.gr/neo-spot-tou-tpp-gia-ton-koronoio/

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2020

ΕΣΕΙΣ χρειάζεστε εμβόλιο φιλότιμου, κύριε Μητσοτάκη Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή, 6/8/20


Ο πρωθυπουργός είχε το θράσος χθες 5/8/20 να επικαλεστεί το «φιλότιμο» της κοινωνικής πλειοψηφίας ως το αναγκαίο «εμβόλιο» ενάντια στο 2ο κύμα της πανδημίας.
Προφανώς εννοεί πως η … αφιλότιμη κοινωνική πλειοψηφία φταίει πoυ :
- Δεν έγιναν καθόλου μόνιμες προσλήψεις υγειονομικών στην δημόσια περίθαλψη τους τελευταίους πέντε μήνες ενώ αρκετές κατηγορίες συμβασιούχων υγειονομικών κινδυνεύουν με απόλυση το επόμενο τρίμηνο
- Ο πρωθυπουργός δεν τήρησε ούτε καν την ίδια του την δέσμευση του Μαρτίου πως το επικουρικό υγειονομικό προσωπικό θα μονιμοποιόταν με αποτέλεσμα να έχουμε ήδη απολύσεις γιατρών 
- Κουκουλώνονται κενά με λογική «άρπα κόλλα» αναγκαστικών μετακινήσεων γιατρών από ΚΥ σε νοσοκομεία, από νοσοκομεία σε νησιά κλπ με αποτέλεσμα την υπερεξουθένωση και αυτών των λίγων υπηρετούντων
- Η κυβέρνηση πρώτα επί 2 μήνες επέβαλε ένα τυφλό οριζόντιο συλλήβδην lock down για «κρυφτούλι» από τον ιό το οποίο ΔΕΝ εκμεταλλεύθηκε για ουσιαστική ενίσχυση του ΕΣΥ, και μετά τους επόμενους μήνες εφάρμοσε την πρακτική «στην πλατεία κολλάει, στα μπουζούκια δεν κολλάει – στο μετρό κολλάει, στο αεροπλάνο δεν κολλάει – από φουκαρά κολλάει, από τουρίστα δεν κολλάει» συρόμενη πίσω από σκοπιμότητες εξυπηρέτησης μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων
- Μετά τα «χειροκροτήματα από τα μπαλκόνια» προχωρούν κανονικότατα οι ρυθμίσεις ιδιωτικοποίησης των δημόσιων νοσοκομείων μέσω ΣΔΙΤ, συμβολαίων με «δωρητές», εργολαβιών ή μετατροπής δημόσιων υγειονομικών φορέων σε Α.Ε.
- Τέθηκαν σε λειτουργία μόλις 160 νέες κλίνες ΜΕΘ από τις 560 που υπήρχαν πριν την πανδημία κι αυτές με «δανεικό» προσωπικό μετακινημένο από άλλα τμήματα
- Το αλαλούμ με την ιχνηλάτηση και με το τηλεφωνικό κέντρο του ΕΟΔΥ συνεχίζεται ίδιο και απαράλλακτο με το 2ο κύμα της πανδημίας όπως και με το 1ο.
- Τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (μάσκες και αντισηπτικά) για τον πληθυσμό εξακολουθούν να αποτελούν πεδίο αισχροκέρδειας από «άξιους επενδυτές»
- Η κυβέρνηση και οι «ειδικοί» της πλασάροντας αντιφατικές οδηγίες ως δήθεν «επιστημονικό ορθολογισμό» και θυσιάζοντας την επιστημονική αλήθεια στα οικονομικά συμφέροντα και τις πολιτικές σκοπιμότητες έχουν δώσει «πεδίον δόξης λαμπρόν» σε ακροδεξιούς σκοταδιστές και συνωμοσιολόγους  να πουλάνε επικίνδυνες ανορθολογικές και μεταφυσικές ανοησίες σε μέρος του πληθυσμού
Αγαπητέ κύριε πρωθυπουργέ, ευτυχώς η κοινωνική πλειοψηφία διαθέτει αντισώματα φιλότιμου και το απέδειξε περίτρανα στο 1ο κύμα της επιδημίας. Η «ατομική ευθύνη» είναι σε ΕΣΑΣ, όχι στον πληθυσμό. Η αγωνιστική ευθύνη είναι σε μας για να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική σας. 
Αυτοί που χρειάζονται εμβόλιο φιλότιμου είναι η κυβέρνηση και συνολικά το αστικό πολιτικό σύστημα, οι χρυσοδάκτυλοι της οικονομικής ολιγαρχίας και οι παπαγάλοι τους.
Όμως ακόμα κι αν υπάρξει ποτέ τέτοιο εμβόλιο, μάλλον όλοι αυτοί θα πάθουν αμέσως αλλεργία.

Κυριακή 2 Αυγούστου 2020

ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ 02.08.20



Εν μέσω θέρους και πανδημίας, η διοίκηση του ΟΚΑΝΑ δείχνει να αντιμετωπίζει τα προβλήματα όπως και η κυβέρνηση (η οποία, άλλωστε, τη διόρισε):

Όσον αφορά την ίδια την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν κάνει και πολλά πράγματα…

  •   Ακόμα δεν υπάρχουν επαρκή μέσα ατομικής προστασίας για τους εργαζόμενους – ακόμα δεν έχουμε μάσκες για τους ασθενείς.
  • Δεν  προχώρησε ποτέ στη  σύνταξη (πολλώ μάλλον στην ενημέρωση των εργαζομένων)  ενός σαφούς  σχεδίου διαχείρισης των κρουσμάτων στις μονάδες. Η αποσαφήνιση και εφαρμογή των οδηγιών του ΕΟΔΥ επαφίεται αποκλειστικά στον «πατριωτισμό» των εμπλεκομένων
  • Η λειτουργία του ξενώνα (μιας απόλυτα σωστής και αναγκαίας παρέμβασης) φαίνεται, δυστυχώς, να πέφτει συνέχεια σε «σκοπέλους» - κι αν, μετά τα εγκαίνια και τη δημοσιότητα, δεν διορθωθεί η πορεία - θα «βυθιστεί»  σύντομα,  παρασέρνοντας στο βυθό και τη δυνατότητα στέγασης των εξαρτημένων σε προνοιακές δομές στο μέλλον.
Από την άλλη μεριά, χρησιμοποιεί την COVID (όπως και η κυβέρνησή «μας») καταπώς τη βολεύει

  •  Δεν ασχολείται με μείζονα θέματα όπως τη Συλλογική Σύμβαση που δεν έχουμε, το Burn out που περιμενει τον Σεπτέμβριο για ανεξήγητους λόγους, τον κώδικα δεοντολογίας, την κατασπατάληση των χρημάτων του δημοσίου στο «νταβατζιλίκι» των εταιρειών καθαριότητας και φύλαξης, τις αντίστοιχες συμπεριφορές «νταβατζήδων» απέναντι κυρίως στις συναδέλφισσες στην καθαριότητα κοκ, διότι «έχουμε πανδημία και πεθαίνουν άνθρωποι»
  • Τοποθετεί όμως γενική διευθύντρια στον ΟΚΑΝΑ με απόφαση του ΔΣ στις 24.07.20 ενώ μας έχει ενημερώσει, μόλις δυο μέρες πριν, ότι τίποτα δεν θα προχωρήσει πριν το Σεπτέμβρη.
Να ξεκαθαρίσουμε, για ακόμα μια φορά, τα πράγματα:

          i.            Δεν ξέρουμε την κα Γεροστάθου, ούτε υπονοούμε ότι δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα για τη θέση.
        ii.            Δεν έχουμε καμία καΐλα να ξανασυναντήσουμε κανέναν από τους προηγούμενους γενικούς διευθυντές (με τους οποίους, εξάλλου, είχαμε συγκρουστεί πολλάκις – όχι επειδή είμαστε εριστικοί τύποι αλλά  ακριβώς γιατί…)
       iii.            …Ο ρόλος του Γενικού Διευθυντή είναι να βοηθήσει την εκάστοτε Διοίκηση στην εφαρμογή της πολιτικής της – κι αυτό συχνότατα τον φέρνει σε σύγκρουση με τους εργαζόμενους.
      iv.            Ωστόσο, δεν παύει να είναι εμπαιγμός (και πολύ κακή παρακαταθήκη για το μέλλον) η διαδικασία που επέλεξε ο Πρόεδρος: Μας εξηγεί αναλυτικά τη διαδικασία (συνεδρίαση ΔΣ, ίσως Νέα Προκήρυξη, αξιολόγηση των υποψηφίων, επιλογή). Στις 22.07, στη συνάντηση με το ΔΣ του Συλλόγου, ενημερώνει πως τίποτα δεν θα προχωρήσει ως το Σεπτέμβρη. Και στις 24.07 αποφασίζεται η τοποθέτηση της νέας Διευθύντριας. Τι στην ευχή συνέβη ξαφνικά στις 23.07 και άλλαξαν όλα; (καλοπροαίρετοι είμαστε, όχι αφελείς…)

Αλήθεια, τι λέει η λαλίστατη συνήθως  για παρόμοια θέματα πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου;

Αντί επιλόγου
 Δεν είμαστε περήφανοι για την «διαδικτυακή» μας απουσία τόσο καιρό (παρότι παραμένουμε ενεργοί και παρόντες στην καθημερινότητα του ΟΚΑΝΑ) .  Την καταλαβαίνουμε μάλλον ως σύμπτωμα των δυσκολιών στη διαχείριση μιας καθημερινότητας όλο και πιο «βαριάς», και μιας δουλειάς  όλο και πιο στερημένης από τη στοιχειώδη ικανοποίηση. 
 Δεν τα παρατάμε, όχι. Αλλά πρέπει να ξαναβρούμε το βηματισμό μας. Ή να αλλάξουμε δρόμο, για να συνεχίσουμε να προχωράμε.

Πάντως, κάτι πρέπει να κάνουμε. 
Τώρα. 
Γιατί η πανδημία δεν θα περάσει γρήγορα (οπότε η ζωή δεν μπορεί να αναβάλλεται επ’ άπειρον) – και γιατί, ούτως ή άλλως, η «επιστροφή στην κανονικότητα» γίνεται όλο και πιο δυστοπική.